[zaloguj się]
[pdf]

PRZYBIERAĆ SIĘ (11) vb impf

przybierać się (10), przybirać się (1) HistHel.

sie (8), się (3).

Teksty nie oznaczają é; a jasne.

Fleksja
inf przybierać się
indicativus
praes
pl
3 przybierają się
praet
sg pl
3 m przybieråł się m pers przybierali się
imperativus
sg pl
2 przybier(a)j się przybieråjcie się

inf przybierać się (3). ◊ praes 3 pl przybierają się (2). ◊ praet 3 sg m przybieråł się (2). ◊ 3 pl m pers przybierali się (1). ◊ imp 2 sg przybier(a)j się (1). ◊ 2 pl przybieråjcie się (1). ◊ part praes act przybierając się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w. s.v. przybrać.

Ubierać się; stroić się; ornare se HistAl, Vulg (11): Niewiáſthi náſze nie przybieráią ſie dla tego áby ſie nam ſpodobáły HistAl I6v, K3.

przybierać się w co (4): Odzienia ſobie nie day przykrawac/ ani ſie w nowe przybieray FalZioł V 49v; Idzćie á w Infuły álbo kłobuki ſie perłowe przybierayćie? KrowObr 129v; Leop 1.Tim 2/9; Iozáphát w co nalepſzą/ zbroię ſie przybirał HistHel D2v.

Szereg: »gotować się i przybierać« (1): Bo Krezus chcąc ſie przed Solonem popiſać/ [...] wſſytkim kazał ſie we złocye nosić/ kożdemu thák yáko ſam był gotowáć ſie y przybieráć roſkazał GliczKsiąż F4.
Przen (4):

przybierać się w co (2): Bonifácyuſz [...] ſkoro vbogiego náydował/ onego odziewał/ á ſam ſiebie obnażał: ále ſię ſam ták wzapłátę Bożą przybierał. SkarŻyw 496, 71.

przybierać się czym (1): Abowiem ſie nie złothogłowy/ áni Axámity/ [...] ále ſie ſlowem Bożym prawdziwym/ y cnotámi przybieráli [słudzy boży] y ſwiećili. KrowObr 107.

a) Niesłusznie sobie przypisywać [w co] (1): gdy ſię [kacerze] w iedność/ wſtárożytność/ wpowſzechność y w ſuccesſyą od Apoſtołow przybieráć chcą SkarJedn 36.

Synonimy: chędożyć się, oblekać, obłoczyć się, odziewać się, piększyć się, stroić się.

Formacje współrdzenne cf BRAĆ.

ALKa