« Poprzednie hasło: RZĘDZICHA | Następne hasło: RZĘDZICIELKA » |
RZĘDZICIEL (26) sb m
rzędziciel (14), rządziciel (12); rzędziciel HistAl (2), KromRozm III (2), GroicPorz, KrowObr, WujJudConf, RejPosRozpr (3), ModrzBaz (2); rządziciel GlabGad, Mącz (2), BiałKaz, MWilkHist, NiemObr, SarnStat (3); rzędziciel : rządziciel LeovPrzep (1:1), Calep (1:2).
-el z tekstów nieoznaczających é lub oznaczających niekonsekwentnie (Cn e pochylone); -el-.
sg | pl | |
---|---|---|
N | rzędziciel | rzędziciele, rzędzicielowie |
G | rzędziciela | rzędziciel(o)w |
D | rządziciel(o)m | |
A | rządziciela | rządziciele |
I | rzędzicielem | rzędzicielmi |
V | rzędzicielu |
sg N rzędziciel (8). ◊ G rzędziciela (3). ◊ A rządziciela (1). ◊ I rzędzicielem (3); -em (1), -(e)m (2). ◊ V rzędzicielu (1). ◊ pl N rzędziciele (2), rzędzicielowie (2); -e HistAl; -owie ModrzBaz; -e : -owie SarnStat (1:1). ◊ G rzędziciel(o)w (2). ◊ D rządziciel(o)m (1). ◊ A rządziciele (1). ◊ I rzędzicielmi (2).
Sł stp notuje, Cn s.v. rządca, Linde XVI w. (sześć z niżej notowanych przykładów).
- 1. Sprawujący władzę, przywódca, przełożony
(24)
- a. Na mocy prawa naturalnego
(3)
- α. Bóg i Chrystus (3)
- β. [Siły przeciwne Bogu i człowiekowi]
- b. Na mocy prawa stanowionego
(16)
- α. Sprawujący władzę świecką
(12)
- αα. Władca, król (6)
- β. Przełożony w Kościele, duchowny (4)
- α. Sprawujący władzę świecką
(12)
- a. Na mocy prawa naturalnego
(3)
- 2. Wychowawca, opiekun; przen: o prawie Bożym (w nawiązaniu do Gal 3/24) (1)
- 3. praw. Pełnomocnik, kurator (1)
- 4. [Kierujący okrętem, sternik]
- 5. [Ciało niebieskie mające wpływ na zjawiska astronomiczne i losy ludzkie (pl)]
[rządziciel czyj: W poźrzodku bráćiey rządźićiel ich [rector illorum Vulg Eccli 10/24] będźie wetzći KsięgiEklez Dv.]
[W połączeniu szeregowym: Iż iáko Moyzeſz był ſprawcą ludu Zydowſkiégo: ták y Pan náſz miał y ieſt być rządźićielem/ Hetmánem/ y wódzem Kośćiołá wiernych ſwoich. BiałPos 145 (Linde).]
»rzędziciel świata« (1): A my [Polacy] [...] wzgárdźimy ſądy ludzkimi? zárzućimy práwo ſtworzyćielá y rzędźićielá świátá [Conditoris et gubernatoris mundi]? ModrzBaz 143v.
»rządziciel wszytkich rzeczy« [szyk zmienny] (1): Lecż ia iednego Bogá tylko/ naywyżſzego ſprawcę/ y rządźićielá wſzytkich rzecży wyznawam NiemObr 111; [KuczbKat 14].
»stworzyciel i rzędziciel« (1): ModrzBaz 143v; [Biorąc tedy podobieńſtwo z rzecży ludzkich/ iáko tego Oycem zwáli/ ktory był iákiego plemieniá pocżątkiem [...]: tymże ſpoſobem Oycem Páná Bogá miánowáli/ kthorego wſzyſtkich rzecży być ſtworzyćielem y rządźićielem ználi. KuczbKat 14].
Iron. (1):
W połączeniu szeregowym (1): Syná Bożego mękę/ ſmierć/ y krew iego/ vſtáwitznie bluznićie/ [...] iáko to wáſze Mſzały ſwiadtzą/ y vkázuią/ wkthorycheśćie ſobie nápiſáli y natzynili rozmáithych/ Przytzyńcow/ Iednatzow/ Zbawićielow/ Rzędzićielow/ Odkupićielow/ Záſlużyćielow/ grzechow wſzyſtkich głádzićielow/ Wybáwićielow/ s piekłá KrowObr 167v.
rzędziciel [czyj], czego [w tym: G sb (2), ai (1)] (3): RejPosRozpr c2v; (did) A potym rzecze Káiphas. (–) Láſkáwy pánie Stároſtá Rządźićielu tego miáſtá. MWilkHist B2; SarnStat 306; [Ktemu też znanię [!] Lwowe panuiące rządziciele pospolitego ludu pyszné, a nie báczné na vczijsnienijé poddanych cżyni Osądzenie 12; ListyPol I 1534/49; ProbPrzejrz A4].
W połączeniach szeregowych (1): Onych cżáſow Stárſzym/ iáko to rozmáitym doſwiádſzeniem/ y przez długi cżás rzecży vżywániem wyćwicżonym/ bywáłá Rzecżpoſpolita zlecaná. Y zwano ie Rzędzicielmi/ Stárſzymi/ ábo Senatory mieyſkiemi. RejPosRozpr c2v; [ListyPol I 1534/49; ArgWykład 38/129].
»zwierzchni rzędziciel« (1): Sláchetny to tedy będźie obycżay/ gdy zwierzchni rzędźićielowie [gubernatores]/ ony zá przyiaćioły mieć będą y ſobie y Rzecżypoſpolitey/ ktore vyrzą być chętliwe do cnoty ModrzBaz 20v.
»rzędziciel i przełożony« (1): Przykazuiemy wam áby w káżdym mieyſcie byli rzędziciele y przełożeni [rectores et principes] iáko cżáſu Dáriuſa HistAl G4.
[»sprawca i rzędziciel«: Sprawce y rzędzićiele mnieyſzey Polſki/ y ich ſąſiedzi/ mierną fortunę poznáią ProbPrzejrz A4.]
»rzędziciel świata« (1): [św. Piotr] poſlan yeſt do grodu [= stolicy] páńſtwá Rzymſkyego/ áby tu/ yáko yeſt źyemſki Ceſarz á rzędźićyel ſwyátá/ tákby też ſtolicę ſwoyę myał ten páſtyrz/ ktoryby był przełożonym á głową wſſyſtkyego koſcyołá. KromRozm III N8.
»rzędziciel a krol« (1): nye byłći Dawid miſtrzem á vczyćielem/ áni też ſſáfárzem álbo obrocznym/ ále rzędźićyelem á krolem żydowſkim. KromRozm III H4v.
»rządziciel i opatrzyciel« (1): Vmárł Krol o Polacy Krol nieinſzego Kroleſtwá/ iedno Kroleſtwá polśkiego. [...]. Krol wáſz/ rządźićiel/ y opátrzyćiel was/ ktorego narod y przodkowie wą ſto ośmdźieśiąt y śiedm lat roſkázowáli. BiałKaz H2v.
Jako ostatni człon we współrzędnym połączeniu wieloczłonowym: »i wszelcy rządziciele« (1): LeovPrzep B4 cf »rządziciel rzeczypospolitej«.
[»rządziciel abo superintendent«: A iż porządek nasz zawżdy tego potrzebuje, aby miał rządziciela abo superintendenta, na miejsce jego inszego męża abo dwu plenos Spiritu S. et sapientia na ten urząd aby obrali AktaSynod III 45.]
rzędziciel czyj (1): PRzećiw powodowi ty ſą Excepcye [...]. Ieſli ieſt wywołány/ ieſli bezecny/ [...] ieſli ieſth ſzalony/ głuchy/ niemy bes ſprawce á rzędźićielá ſwego GroicPorz t.
Synonimy: 1., 3. sprawca; 1. głowa, gospodarz, hetman, mistrz, pan, przełożony, rozkażyciel, włajca; 2., 3. opiekun; 3. prokurator, przezustek; 4. sternik.
Cf RZĄDŹCA
PP