[zaloguj się]

30. Hasła w liczbie mnogiej i nieodmienne.

Plurale tantum opatrujemy skrótem pl t i tylko w wypadkach oczywistych podajemy rodzaj, np.:

BLIŹNIĘTA sb n pl t.
Przy wyrazach zredagowanych pod hasłem w liczbie mnogiej (ze względu na trudność rekonstrukcji liczby pojedynczej, por. 23.c.), dodajemy w specyfikacji skrót pl w następującej kolejności:
sb m pl
– (rodzaj w wypadkach wątpliwych można opuścić).
Za pl t uważamy zwłaszcza te rzeczowniki w pl, które mogą oznaczać pojedynczy egzemplarz (rzecz, zdarzenie, miejsce) lub bezpostaciową masę materii. W innych wypadkach lepiej nie pisać pl t, lecz samo pl.
Przy rzeczownikach zbiorowych osobowych typu
KSIĘŻA sb f i pl m
nie rozliczamy się z ilości ani nie podajemy tekstów.
Rzeczowniki nieodmienne otrzymują też skrót indecl, np.:
sb n indecl.
Wyrazów, które występują w naszym kontekście wyłącznie w postaci N sg (lub równobrzmiącego A sg), nie opisujemy jako indecl.