112. Układ znaczeń.
Przy układzie znaczeń należy wychodzić (jeżeli to jest możliwe) od znaczeń podstawowych do pochodnych, kierując się w miarę możliwości historią wyrazu. W każdym razie należy się starać, aby sąsiadowały ze sobą znaczenia pokrewne, co do których można ze znacznym prawdopodobieństwem twierdzić, że jedno rozwinęło się z drugiego. Jedynie wówczas, gdy nie możemy wysnuć co do tego żadnych wniosków, przyjmujemy kryterium ilościowe. Użycia należące do zakresu wąskich specjalności, zwłaszcza te, które mają kwalifikatory, gromadzimy raczej na ostatnich miejscach podziału znaczeniowego. W rodzinie wyrazów, o ile nie ma merytorycznych przeciwwskazań, staramy się stosować podobną kolejność rubryk znaczeniowych, nawet w wypadku odmiennego rozkładu ilościowego.
a. Kolejność rubryk specjalnych.
Po normalnych rubrykach znaczeniowych następują w ustalonej kolejności, np.:
5. [Znaczenie spoza kanonu]Odstępstwa:
6. [Inne znaczenia spoza kanonu]
7. Zestawienia w funkcji nazw specjalnych
8. Jednostki frazeologiczne w różnych znaczeniach (lub Wyrażenia przyimkowe w funkcji przysłówka)
9. n-loc albo Zestawienia w funkcji nazw miejscowych
10. n-pers (albo n-ethn)
11. n-pr
12. Znaczenie ze zmianą kategorii gramatycznej
*** Bez wystarczającego kontekstu
*** Dubia
Jeżeli rubryki „klamrowe” zawierają znaczenie niewątpliwie prymarne, umieszczamy je wyjątkowo na pierwszym miejscu całego podziału znaczeniowego (cf GDAŃSK).
Znaczenie podane tu jako 12. może być umieszczone przed znaczeniem podanym tu jako 9., jeżeli funkcje n-loc i n-pers również wykazują podobną zmianę kategorii (np. nazwisko z pochodzenia przymiotnikowe przybiera funkcję rzeczownika).
W obrębie rubryki Zestawienia w funkcji nazw specjalnych układ podrubryk jest zgodny z kolejnością alfabetyczną kwalifikatorów.