[zaloguj się]

127. Dodatkowe uwagi przy połączeniach.

W obrębie nagłówka każdej kolejnej rubryki tego typu możemy podawać w klamrze uwagi dotyczące szczegółów budowy zawartego w niej materiału, np.:

a. Rodzaj i ilość konkretnych struktur.

Np. s.v. KONCYLIJUM:

W połączeniu z nazwą miejscową lub przymiotnikiem od nazwy miejscowej [w tym: ai (193), w + L sb (55), G sb (3)]
W wyliczeniu posługujemy się skrótami łacińskimi kategorii i przypadków, a nie formami zaimka co.

b. Szyk.

Np.:

W połączeniu z liczebnikiem porządkowym [liczebnik + koncylijum (21), koncylijum + liczebnik (16)]
Uwzględniamy też rozbicie przez wyraz hasłowy dwuwyrazowej grupy określeń, np.:
W połączeniu z imieniem i (lub) nazwiskiem [imię i (lub) nazwisko + kanclerz (19), kanclerz + (imię i) nazwisko (6), imię + kanclerz + nazwisko (2)]
Przy szyku stałym piszemy np.:
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy miejscowej [zawsze: kapituła + przymiotnik]
Charakter określenia podajemy zawsze w postaci zgodnej z wymienioną w nagłówku; można je trochę skrócić, por. przykład dla KAPITUŁA; trzeba też w każdej pozycji zwracać uwagę na stan faktyczny w jej obrębie, por. przykład dla KANCLERZ. Przy zbyt długiej lub niedogodnej formule używamy słowa „określenie”, np.:
W połączeniu z nazwą wyrazów określonego kierunku religijnego, z imieniem własnym założyciela lub z przymiotnikiem od nich pochodzącym [w tym: ai (47), G sb (12); kacerstwo + określenie (39), określenie + kacerstwo (20)]

c. Osobliwości tekstowe.

Można ponadto sygnalizować różne inne ciekawe zjawiska z zakresu tych połączeń przez podanie skróconego zapisu tekstowego, np.:

W połączeniu z nazwą [w tym: gora, ktorą zową (x), gora na imię (x), gora imieniem (x)]

d. Zapis.

Jeżeli klamra ma zawierać uwagi o różnych zjawiskach, oddzielamy je od siebie średnikami. Uwaga o szyku stoi zawsze na końcu. Gdy jakaś cecha dotyczy całego materiału, nie podajemy cyfr, lecz zaczynamy uwagę słowem zawsze (por. b.).