« Poprzednie hasło: [EGZAMINATOR] | Następne hasło: [EGZAMINOWANIE] » |
EGZAMINOWAĆ (7) vb impf
Zawsze ex-.
e, oba a oraz o jasne.
inf | egzaminować |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | egzaminowåłem |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | egzaminowåno | |||||
participia | ||||||
part praes act | egzaminując |
inf egzaminować (3). ◊ praet sg 1 m egzaminowåłem (1). ◊ impers praet egzaminowåno (2). ◊ part praes act egzaminując (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
egzaminować kogo, co (5): Bo iáko gdy do Akádemiey poſyłáią ártykuły iákie podeyrzáne áby ie exáminowano: tedy nie wſzytkim ktorzy Ią w Akádemiey należy ie exáminowáć: ále tylko Doktorom ná to wyſádzonym WujNT 825, 470, 825. Cf egzaminować co czym.
egzaminować co czym (1): vmyſlyłem kilká ſentenciy X. Arcybiſkupich/ przedśię wźiąć/ y onych ſłowem Bożym/ ſprobowáć/ y exáminowáć. NiemObr 82.
Synonimy: badać, badać się, doświadczać, probować, rozbierać, roztrząsać, wywiadować się.
Cf [EGZAMINOWANIE], EGZAMINOWANY
AK