[zaloguj się]
[pdf]

GODOWAĆ (22) vb impf

Pierwsze o jasne, drugie prawdopodobnie jasne; a jasne.

Fleksja
inf godować
indicativus
praes
sg pl
1 goduję
3 godują
praet
sg pl
3 m godowåł m pers godowali
fut
sg pl
1 m będę godowåł m pers
2 m będziesz godowåł m pers będziecie godować
conditionalis
pl
3 m pers by godowali

inf godować (1). ◊ praes 1 sg goduję (1). ◊ 3 pl godują (4). ◊ praet 3 sg m godowåł (5). ◊ 3 pl m pers godowali (3). ◊ fut 1 sg m będę godowåł (1). ◊ 2 sg m będziesz godowåł (1). ◊ 2 pl m pers będziecie godować (1). ◊ con 3 pl m pers by godowali (2). ◊ part praes act godując (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Biesiadować, ucztować; świętować, weselić się; convivari Mącz; epulari Vulg (22): Mąż ieden ſwego ſąśiádá/ Wezwał do ſwego obiádá: Iżby ſpołem godowáli BierEz Iv, Iv; Napirwey maſz wiedzieć ſkim będzieſz pić albo ieſć, niż będzieſz godował. BielŻyw 102; weſſli do bożnice Bogá ſwego/ á goduiąc y pijąc złorzecżyli Abimelechowi Leop Iudic 9/27, Deut 12/12, Esth 9/17, 3.Mach 6/32; BielKron 61, 145, 270; Mącz 501a; Przebywáiąc tedy tám Ionátás/ przyiął ku ſobie ſwą fryierkę iáko y pierwey/ [...] á iáko pierwey thák záwżdy roſkoſznie godował. HistRzym 62, 22; RejPos 320v; StryjWjaz A4v; Popátrz ná Bogacżá pilnie/ ktory godował roſkoſznie/ iák ieſt pogrzebion żáłośnie ArtKanc S3v; Charistia ‒ Swięta w ktore powinnowaczi godnią [!]. Calep 187a.

godować z kim (2): Dnia niektorego krol Filip godował z kxiążęti y s przełożonemi w Mácedoniey weſpołek z żoną ſwą Olimpią HistAl A5v, L7.

godować w czym (1): Okazałe goduią w potráwach dla roſkoſzy/ á winá przydawáią áby żywoty vweſelili. BielKron 82.

a. Być na czyimś weselu, uczestniczyć w uczcie weselnej; coenare apud aliquem in nuptiis Cn (2): Kárdynał ktory vmiał Niemeckie y Polſkie ślub dawał/ á Arcybiſkup Gnieznieńſki koronował/ potym ośḿ dni godowáli. BielKron 391, 97v.

Synonimy: biesiadować, krotochwilić, kunsztować, lostować, święcić, używać, weselić się.

Cf GODOWANIE, GODUJĄCY, HODOWAĆ

HG