« Poprzednie hasło: LUTOŚCIWY | Następne hasło: LUTOŚNY » |
LUTOŚĆ (337) sb f
lutość (177), litość (160); lutość BierRaj, March1Wiet (2), BierEz (9), OpecŻyw (24), PatKaz II (5), HistJóz, Tar, FalZioł, GlabGad, MiechGlab (2), BierRozm (2), WróbŻołt (2), RejPs, SeklKaty HistAl (2), KromRozm J, KromRozm II, GroicPorz (2), KrowObr (2), SienLek, HistRzym (7), BiałKat (2), KuczbKat, WujJud, SkarŻyw (2), WerGośc, KochPieś, ArtKanc (6), Calep (2), GrabowSet (70), OstrEpit, PowodrPr (2), KlonWor, SzarzRyt (4); litość RejŁas, RejJóz (2), RejKup (4), LubPs (14),RejWiz (3), BibRadz (9), GórnDworz (3), BielSat (2), BielSpr (2), BudBib (3), KochPs (56), KochFr, BielSjem (2), KochTarn, PudłFr, BielRozm, GórnTroas (3), SiebRozmyśl, KmitaSpit, CiekPotr (2), CzahTr (3), GosłCast; lutość : litość BielŻyw (2 : 1), Leop (3 : 2), BielKron (2 : 5), RejPos (1 : 7), CzechRozm (3 : 1), KochTr (1 : 2), LatHar (2 : 20).
o jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | lutość | lutości |
G | lutości | lutości |
D | lutości | |
A | lutość | lutość |
I | lutością | |
L | lutości | lutościåch |
V | lutości | |
inne | sg G a. pl A - lutości |
sg N lutość (32). ◊ G lutości (164). ◊ D lutości (6). ◊ A lutość (90). ◊ I lutością (11). ◊ L lutości (8). ◊ V lutości (1). ◊ pl N lutości (4). ◊ G lutości (10). ◊ A lutość (9). ◊ L lutościåch (1). ◊ sg G a. pl A lutości (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XIX w.
litość ku komu (4): Leop Hebr 10/34; Któréy nád źiemią niebo ieſt wyſokośći/ Tákiéy on ku ſługom ieſt ſwoim litośći KochPs 153; ArtKanc Q10; CzahTr H3v.
litość przeciw komu (2): Litoſć Bab przećiw ludowi Bożemu. BibRadz Ex 1 arg, Ps 106/46.
litość na kogo, na co (2): Tuby ſie vczyć iáko ſie gniewáią Meżni/ iż przedśię litość na płácz máią. GórnTroas 50. Cf »miewać lutoáć«.
lutość nad kim, nad czym (84): Leop 3.Reg 3/26; BielKron 77v; Grzechy twe iáłmużną odkupuy/ á niepráwośći twoie nád vbogimi lutośćią. KuczbKat 420; Niechay/ pánie/ twą litość nad ſobą poznamy KochPs 46, 13, 60, 63, 113, 120 177, 208; SkarŻyw 142, 243; KochTr 19; KochFr 110; GrabowSet Ev; LatHar 337, 423; CiekPotr 23. Cf »mieć lutość«.
W połączeniach szeregowych (7): OpecŻyw 177; Toć yeſt ono śwyęte myáſto nowe zſtępuyące z nyebá [...]/ á oblubyenicá báránká onego [...]/ ktory poſlubił ij ſobye ná wyeki w ſpráwyedliwoſci/ w ſądźye/ w miłoſyerdźyu/ W lutoſoyach/ y w wyerze KromRozm II tv; RejPos 246; GrabowSet T4v; LatHar 66, 487, 488.
W przeciwstawieniach: »gniew, srogość, strach ... lutość« (3): Niemaſs czężkiey tey ſrogoſczj By wniey nienalazł litoſczj RejKup dd6; bądźćie álbo ſtráchem wielkim nieprzyiaćielowi/ álbo lithość łáſkáwą okażćie/ poyśrodká tu nie trzebá BielSpr 46; GrabowSet T.
W charakterystycznych połączeniach: boska lutość (2), człowiecza, niebieska, nieogarniona, nieprzebrana (3), niewymowna, niezmierna (4), pańska (4), spolna, święta, wieccna, wielka (8), znaczna, zwykła (2); Bog lutości (5), czas, głos, matka, mnostwo (3), ociec (4), pan (5), pełny (pełen, napełnion) (9), potok, promień, rozliczność, studnica (3), umiękczenie, zdroj, zgraja, znak, źrzodło (2), żądza; prędki do lutości; dać miejsce lutości y nie naleźć (2), nie zasłużyć, pragnąć, zapomnieć; duć lutość, odjąc (2), odkładać, poznać ((u)znać) (4), sławić (wysławiać) (3), wyznawać, zatrzymać.
»okaz(ow)ać (a. pokazać, a. ukazać) lutość; lutość pokazana« = compati Vulg; ostendere Ionganimitatem PolAnt [szyk zmienny] (14; 1): Pánie wilku w mey boleśći/ Vkaży nieco lutośći. BierEz L2v; OpecŻyw 141; LubPs 13, bb2 marg; Leop Iob 30/25, Hebr 10/34; BibRadz 1.Tim 1/165 BielKron 77v; BielSpr 46; KochPs 63, 127; GrabowSet Ev; Bo w niey w dźieśiąći wierſzách/ dźieśięć rzecży Pánná przenadoſtoynieyſza wyſławia w Pánu Bogu: Wielmożność/ doſtátek/ Miłośierdźie oney ſámey pokazáne/ Swiątobliwość/ Litość drugim pokazáną/ Moc/ Spráwiedliwość/ Szcżodrobliwość/ w ſłowie niepochyhność/ y miánowićie łáſkę y táiemnicę wćielenia Páńſkiego. LatHar 66, 423; CiekPotr 23.
»lutości, o lutość prosić« [szyk zmienny] (1 : 1): Lutośći tey proſzę/ co z wiekow ſłynęłá/ A dla náſzych złośći/ z niebá ſię śćiągnęłá. GrabowSet K3v, O2.
»użyć litości« (7): Vżiy nádemną litośći/ Boże nieogárnióny KochPs 13, 41, 60, 120, 177, 208; KochTr 19.
»(w)zruszyć (a. poruszyć) lutość, lutości; lutośćią wzruszyć (a. poruszyć) się, wzruszony (α. poruszony); poruszyć się (a. [kogo] wzruszyć), poruszon k(u) lutości; lutość (po)ruszy (a. poruszyć może)« = dare in misericordias PolAnt [szyk zmienny] (3 : 2; 2 : 3; 2 : 1; 4): PatKaz II 34, 54v; Tedy rzekłá oná niewiáſtá ktorey ſyn był żyw/ do Krolá: bo ſie były zruſzyły wnętrznośći iey lutośćią nád ſynem ſwoim [commota sunt quippe viscera eius super filio suo]: Proſſę pánie/ dayćieſz iey to żywe dziećię/ á niezábiiayćie go. Leop 3.Reg 3/26; BibRadz Ps 106/46; GórnTroas 10; A wzruſzywſzy lutośći Pomni/ że rátunek/ Bożey ieſt właſnośći. GrabowSet C4v, B2, Gv, G3v, N4, Q2 (11); LatHar 337.
»lutości żebrać« [szyk zmienny] (2): w żáłośći/ V ćiebie/ Boże moy żebrzę lutośći. GrabowSet Sv, R4v.
»łaska(wość), (a, i) lutość« [szyk 4 : 1] (5): March1Wiet Av; Abowiem tho byłá ſentencya á ſkazánie Páńſkie/ że miáły ſkámieć á z twárdzieć ſercá ich/ yżby walcżyli przećiwko ludu Iſráelſkiemu: á (od niego) byli poráżeni y ſtłumieni: á żeby niezáſlużyli żadney litośći á łáſki [non mererentur ullam elementiam ac perirent] Leop Ios 11 /20; SkarŻyw 142; GrabowSet D3, T. [Ponadto w połączeniach szeregowych 4 r.; w połączeniach niewspółrzędnych i w różnych członach zdania złożonego 4 r.].
»miłosierdzie, (i) lutość; lutość z miłosierdziem« = misericordia et miseratio PolAnt [szyk 5 : 4] (8; 1): PatKaz II 34; BibRadz Ier 16/5; bo odiąłem pokoy moy od ludu tego/ mowi Iehowá/ miłoſierdzie moię y litośći moię. BudBib Ier 16/5, Is 63/7; GrabowSet C4, I; LatHar 27, 148, 337. [Ponadto w połączeniach szeregowych 5 r.; w połączeniach niewspółrzędnych i w różnych członach zdania złożonego 10 r.].
»miłość i lutość« (1): Ale miloſoi pelny ij lutoſci Iezus mily vcieſſyl ie iako ocietz OpecŻyw 54. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.; w róznych członach zdania złożonego 3 r.].
»lutość, (i, a) prawda« [szyk 3 : 3] (6): Litość/ á prawdá/ páńſkié ſą właſnośći KochPs 35, 59, 133 [2 r.], 207; GrabowSet D2. [Ponadto w różnych członach zdania złożonego 1 r.].
»lutość i łaskawe serce« (1): wielką lutość iego nád vpadkiem ludzkim/ y niemśćiwe á łáſkawe ſerce/ káżdy poznáó może. SkarŻyw 243.
»lutość i sprawiedliwość« (1): Lutość y ſpráwiedliwość/ wſzytkie twoie ſpráwy SzarzRyt B3. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.; w różnych członach zdania złożonego 1 r.].
~ W charakterystycznych połączeniach: biczowanie bez (przez, oprocz, krom) lutości, bić (pobity) (5), borzye, brać, deptać, drzeć, łupić (3), męczyć, (po)mordować (5), morzyć, palić, psować, ranić, siec, targać (się) (2), trapić (2), udawić, wlec, wyciągać, wygładzać, zabijać, zarazić; bez (krom, oprocz) wszel(a)kiej (wszej) lutości (11), żadnej (2).
»bez litośći, (a) srodze« [szyk 1 : 1] (2): LubPs Z; ktorego [Joba] ácż znácżnie z dopuſzcżenia Bożego/ Szátan dotknął/ y ſrodze/ á bes litośći/ záráźił: iednak on mąż święty/ nie komu innemu tego wſzyſtkiego/ przycżytał/ iedno BOgu ſámemu CzechRozm 229v.
»srogi, beze litości« (1): Ach miła śmierći! cóż ci po tej srogości, Żeś tak barzo sroga bezewszej litośći! RejŁas w. 4. ~
»z lutości« (31): Oto Iozeff ktory był ſprawiedliwy ij boga ſie boiący/ chciál taiemnie zbieżetz od Marie/ [...] a to tzo mu ſie za krziwdę widzialo/ mſcitz ſie tego niechciál/ ale z lutoſcij taiemnie opuſcitz ią chciál. OpecŻyw I3v; S takowych ſlow matuchny milé/ z lutoſci dziecię nieplakalo OpecŻyw 22v, 70, 137v, 142v; PatKaz II 30; BielŻyw 31; RejKup o2v; LubPs X4v; KochPs 24, 28, 57, 119, 169, 182; ArtKanc F10, L20, Q9v; GórnTroas 27; GrabowSet T4, X, X2, X3v; LatHar 273, 362, 385, 584.
~ z lutości ku komu (1): Dziéwka iedna gdy Piotra grzeiącégo ſie v ognia vzrzala/ z lutoſci kniemu rzekla: Y ty téż ſnádz nieboże byles z Iezuſem w ogrodzie. OpecŻyw 112v.
z litośći przećiwko komu (1): Vżiją dobrzy rádośći/ Z twéy przećiwko mnie litośći. KochPs 207.
W przeciwstawieniu: »z gniewu ... z lutości« (2): WujJud 128v; Albo z gniewu (bo winna) álbo więc z litośći/ Dokonayćie prze bogá/ iéy biédnéy ſtárośći. KochTr 15.
W charakterystycznych polączeniach: z dawnej lutości, niezmiernej, pańskiej (2), prawej, wielkiej (3); (u)czynić z lutości (4), dać ratunek (ratować) (2), nakryć, nie pamiętać, opuścić, podeprzeć, uweselić, wyzwolić, zapomnieć, zbawiony, zdarzyć. ~
»z lutością« (4): On przepuśći śirotce z wyelką ćirpliwoſcyą/ Duſſe nędznych vbogich wybáwi z litoſcyą LubPs Q4v, dd5; BibRadz II 29d marg; GrabowSet N3.
Synonimy: dobroć, łaska, łaskawość, miłosierdzie, miłość, serce, życzliwość.
Cf NIELUTOŚĆ
MM