NIEDOŚCIGŁY (24) part praet act
W pisowni łącznej (23), w rozłącznej (1).
e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz doścignąć).
Fleksja
sg |
m | N | |
f | N | niedościgłå |
n | N | |
G | |
G | niedościgł(e)j |
G | niedościgł(e)go |
A | |
A | niedościgłą |
A | niedościgł(e) |
I | niedościgłym |
I | niedościgłą |
I | |
L | |
L | niedościgł(e)j |
L | niedościgłym |
pl |
N |
subst |
niedościgł(e) |
D |
niedościgłym |
A |
subst |
niedościgł(e) |
L |
niedościgłych |
sg m I niedościgłym (4). ◊ f N niedościgłå (1). ◊ G niedościgł(e)j (4). ◊ A niedościgłą (2). ◊ I niedościgłą (1). ◊ L niedościgł(e)j (2). ◊ n G niedościgł(e)go (1). ◊ A niedościgł(e) (2). ◊ L niedościgłym (2). ◊ pl N subst niedościgł(e) (1). ◊ D niedościgłym (1). ◊ A subst niedościgł(e) (2). ◊ L niedościgłych (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
W funkcji przymiotnika (24):
1.
Którego nie można doścignąć, szybki; przen (1):
Wyrażenie: »niedościgłym lotem« = szybko (1): Leći nie bieży [czas]/ nie dośćigłym lotém/ Iákowym toczy Bóg niebo obrotém. GórnTroas 30.
2.
Którego nie można pojąć, zbadać; niezgłębiony;
investigabilis Vulg; quem nulla coniectura assequi licet Cn (18):
Bo nie tuſzę/ áby ſię [...] on od ták grubie ſproſnego/ o rzecżách niedośćigłych y od ták prożnego rzeſzotem wody mierzenia nie muśiał był pohámowáć. CzechEp 220,
58;
Bo to vcżynić y może iáko wſzechmocny/ y vmie iáko niedośćigłey mądrośći pełny LatHar 190,
32,
312,
596;
obrázy Troyce S. nie przeto máluią/ żeby imi podobieńſtwo Boſtwá y niedośćigłey nátury iego wyrázić chćieli WujNT 471;
dziwuie ſię niedośćigłym ſądom miłego Bogá. WujNT Rom 11 arg,
431;
SkarKaz 277b.
W połączeniach szeregowych (2): Acż nie ieſt [Krystus] ná źiemi ćieleſnym onym á widomym obycżáiem/ [...] ále obycżáiem dźiwnym/ niedośćigłym/ á niewidomym. WujJud 70; LatHar 380.
W charakterystycznych połączeniach: niedościgła(-e) chwała niebieska, mądrości boskie, mądrość, narodzenie Pana Chrystusowe, natura, rada (2), rzecz (2), sądy, tajemnica; niedościgłym obyczajem.
Wyrażenie: »niedościgły rozumem ludzkim, rozumowi ludzkiemu (a. człowieczemu)« [szyk 2:2] (2:2): CzechRozm 27v; To nákrotce z ſtrony wiáry/ iáko ieſt rozumowi ludzkiemv niedośćigła NiemObr 10; LatHar 192, 375.
Szeregi: »cudowny i niedościgły« (
1):
kiedyś ſię [Jezu] w iey Pánieńſkim żywoćie cudownym y niedośćigłym obycżáiem záwárł. LatHar 232.
»głęboki i niedościgły« (1): przez ktorego [Boga] też/ one głębokie y niedośćigłe/ rozumowi cżłowiecżemu táiemnice wyrozumiał. CzechRozm 27v.
W przen (1): ábym miedzy Pogány przepowiedał niedośćigłe bogáctwo Chriſtuſowe WujNT Eph 3/8.
3.
Niezmiernie, niewyobrażalnie wielki (4):
wſpomni y ná niedośćigłe miłośierdźie twoie LatHar 146;
z tego nápełniſz ſię vćieſzenia niedośćigłego. LatHar 681.
Wyrażenie: »rozumem człowieczym niedościgły« (1): [on zaś wszystko czyni] Z łáſki mowię oney/ y z miłośći wielkiey/ á rozumem cżłowiecżym niedośćigłey CzechRozm 214v.
Szereg: »niedościgły i niewysłowiony« (1): Pierwſza pobudká/ podziękowánie zá onę niedośćigłą y niewyſłowioną miłość/ y wſzytkie dobrodzieyſtwá Páná twego. LatHar 199.
4.
Do którego nie można się dostać, niedostępny (1):
Szereg: »nieprzystępny, niedościgły« (1): Pánie ktoryś świetle nieprzyſtępnym/ Mięſzkáć racżyſz w mieyſcu niedośćigłym: Rácż ſię nam dáć przez wiárę znáć ArtKanc I10v.
Synonimy: 2., 3. niedosięgły, niedoszły, nieogarniony, niepodobny; 4. niedobyty, niedochodny, niedostępny.
Cf DOŚCIGŁY, NIEDOŚCIGNIONY
AŻ