« Poprzednie hasło: NIELUBOŚĆ | Następne hasło: NIELUD » |
NIELUBY (11) ai
W pisowni rozłącznej (6), w łącznej (5).
e jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | nieluby | f | N | n | N | ||
G | G | nielub(e)j | G | nielubego | ||||
A | nieluby | A | nielubą | A | ||||
I | I | nielubą | I |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | nielub(e) |
D | nielub(e)m | |
I | m | nielubymi |
sg m N nieluby (2). ◊ A nieluby (1). ◊ f G nielub(e)j (1). ◊ A nielubą (1). ◊ I nielubą (1). ◊ n G nielubego (2); -ego (1), -(e)go (1). ◊ pl N subst nielub(e) (1). ◊ D nielub(e)m (1). ◊ I m nielubymi (1).
Sł stp notuje, Cn s.v. nieprzyjęmny, Linde XVI w.
nieluby komu (2): Trzecié/ aby to w nienáwiſci miala tzoby bogu nielubego znała OpecŻyw 2; przywiodł gie do oney kráyny [...] wygnawſſy ſtámtąd/ lud ſobie nieluby RejPs 116v.
nieluby komu [= względem kogo] (1): Tak ze ony przeciwko niemu/ za roſtropne y ſprawiedliwe Panowanie/ iako też nielubem y nielaſkawem ſobie niewdzietznoſc pokazowali y to tu niewadzi przipomniec. PaprUp A2.
Synonimy: 1. nielubiony, mierziony, niemiły, nieprzyjemny, niewdzięczny, przykry; 2. niełaskawy.
MM