« Poprzednie hasło: NIEŚWIADOMOŚĆ | Następne hasło: NIEŚWIATŁY » |
NIEŚWIADOMY (44) ai
nieświadomy (26), nieświadom (45).
W pisowni łącznej (28), w rozłącznej (16); -ś- (32), -ſ- (11), -s- (1).
e, a oraz o jasne.
comp nieświadomszy (1).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | nieświadom, nieświadomy, nieświadom | f | N | nieświadoma, nieświadomå | n | N | |
G | G | nieświadom(e)j | G | |||||
D | nieświadom(e)mu | D | D | |||||
A | A | nieświadomą | A | |||||
L | L | L | nieświadomym |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | nieświadomi |
subst | nieświadomé, nieświadomszé | |
G | nieświadomych | |
D | nieświadomym | |
L | nieświadomych |
sg m N nieświadom (17), nieświadomy (8); (praed) nieświadom (17); (attrib) nieświadomy (2). ◊ D nieświadom(e)mu (1). ◊ f N (praed) nieświadoma (1) SkarŻyw, nieświadomå (1) KołakCath. ◊ G nieświadom(e)j (1). ◊ A nieświadomą (1). ◊ n L nieświadomym (1). ◊ pl N m pers nieświadomi (8). subst nieświadomé, nieświadomszé (2); -é (1), -(e) (1). ◊ G nieświadomych (1). ◊ D nieświadomym (1). ◊ L nieświadomych (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
- 1. Taki, który nie wie, nie znający czegoś (35)
- 2. Taki, którego się nie zna (7)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (2)
nieświadomy kogo, czego (24): RejPs 131v; RejZwierz 57v; BielKron 436; Ieſli morza nieſwiadom/ ieſli niezna nieba/ Ani żaglow/ ani mu ſtiru zwierzać trzeba. KochSat C; Imprudens maris, Nieſwiádomy morzá. Mącz 328b; RejAp 67, Ffv; GórnDworz K2v; iż ie potym nie rychło kto inſzy głupi/ á ięzyká żydowſkiego nie świádomy/ do Mátheuſzowego piſánia przyłożył. CzechRozm 125v, 70; Bo to być niemoże/ [...] żeby kto mogł one rzecży dobrze ſkázáć/ z ktorych ábo oboiey nieświádom/ ábo tylko iedney ſwiádom [quarum vel neutram vel alterutram tantum cognitam habeat]. ModrzBaz 87v, [16]v; Pánná iáko proſta/ á tákich pokus nieświádomá: mniemáła áby iuſz wiárę ſtráćiłá w Bogá SkarŻyw 581; CzechEp 11, 211; NiemObr 90, 167; KochPhaen 24; WerKaz 276; ActReg 104; KołakCath C2; Bo káżdy co ſię mlekiem karmi/ nie świádom ieſt mowy ſpráwiedliwośći: gdyż ieſt dźiećięćiem. WujNT Hebr 5/13; PowodPr 62; KlonWor 9.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym: jako, jakowy] (2): BielSpr 71v; LAźicki z Bárzém/ [...] Ieſliś nieświádom iákowéy ſą śiły: Chćiéy ſámé tylko vważyć imioná KochFr 13.
W połączeniu szeregowym (1): Ieſt ſię o co fráſowáć/ y bać: iż ludźie młodźi/ nie świádomi/ nie ćwiczeni/ w R.P. rządy czynią SkarKazSej 663a.
nieświadomy komu (1): iż Oceanus ieſt godny ku żeglowániu/ [...] tylko ná puł nocy ieſzcże nikomu nie świádomy BielKron 455.
Synonimy: 1. niebaczny, niebiegły, niedoświadczony, nieuczony, nieumiejętny, niewiadomy, nieznajomy; 2. niedoświadczony, nieznajomy.
Cf ŚWIADOMY
AK