[zaloguj się]
[pdf]

NIEŻONATY (7) ai

W pisowni rozłącznej (6), w łącznej (1).

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz żona); a jasne.

Fleksja
sg
mNnieżonaty
pl
N m pers nieżonaci
D nieżonatym
A m pers nieżonat(e)

sg m N nieżonaty (4). ◊ pl N m pers nieżonaci (1). ◊ D nieżonatym (1). ◊ A m pers nieżonat(e) (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Nie mający żony, bezżenny; non nuptus, sine uxore Vulg (7): Owſzeykić ten wilk nie leniec: A muśić być nie żonáty/ Gdy táko biega przed chárty. Bowiem by ſie był ożenił/ Ledáć by go pies vgonił. BierEz S; iż przeto kośćioł chce mieć kápłany nie żonáte áby ſię od Bogá nie oddzieláli WujNT 596, 594 marg, 738 marg.
a. W funkcji rzeczownika (3): Nie żonáty [Qui sine uxore est; Ktory krom żony ieſt Leop] ſtára ſię o rzeczách Páńſkich/ iákoby ſię podobał Bogu. A ktory ſię ożenił/ ſtára ſię o rzeczách świeckich/ iákoby ſię podobał żenie WujNT 1.Cor 7/32 [idem s. 596], 1.Cor 7/8, s. 596.

Synonimy: bezmałżeński, bezzakonny, bezżeński, wolny; a. bezżeniec, bezżennik, bezżonek, celibat.

Cf BEZŻONATY, ŻONATY

KK