« Poprzednie hasło: ROZEGRZAN | Następne hasło: [ROZEJM] » |
ROZEJĆ SIĘ (109) vb pf
rozejć się (4), rozyć się (1), rozyść się (1), roziść się a. rozyść się (1), [roznić się, rozniść się] [oboczności dotyczą tylko form inf]; rozejć się ForCnR, Mącz; rozyść się KromRozm II; roziść się a. rozyść się SkarŻyw; rozejć się : rozyć się GlabGad (2:1).
sie (76), się (33).
o oraz e jasne.
W temacie fut rozej- (20), rozyj- (1) KochPhaen.
inf | rozejć się, rozyść się, rozyć się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | rozszedł się, roszczedł się | m pers | rozeszli się |
f | rozeszła się | m an | ||
n | rozeszło się | subst | rozeszły się |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | był się rozszedł |
n | było się rozeszło |
imperativus | ||
---|---|---|
pl | du | |
1 | rozejdźwa się | |
2 | rozejdźcie się |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | by się rozszedł | m pers | by się rozeszli |
n | by się rozeszło | subst |
inf rozejć się, rozyść się, rozyć się [w tym zapisy: -(ś)ć (3), -dz (3), -dź (1)] (7). ◊ fut 3 sg rozejdzie się (13), roznidzie się (1) Oczko. ◊ 1 pl rozejdziemy się (1). ◊ 3 pl rozejdą się, rozyjdą się (7). ◊ praet 3 sg m rozszedł się (7) GliczKsiąż, Leop (2), BielKron, WujJud, GórnTroas, JanNKarGórn, roszczedł się (3) ReszPrz, WujNT (2). f rozeszła się (12). n rozeszło się (4). ◊ 3 pl m pers rozeszli się (38). subst rozeszły się (4). ◊ plusq 3 sg m był się rozszedł (1). n było się rozeszło (2). ◊ imp 2 pl rozejdźcie się (1). ◊ [1 du rozejdźwa się.] ◊ con 3 sg m by się rozszedł (1). n by się rozeszło (1). ◊ 3 pl m pers by się rozeszli (4). ◊ part praet act rozszedszy się (2), [roszczedszy się ].
Sł stp: rozić się a. rozyć się, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.
- 1. Znaleźć się w innych niż dotychczas miejscach
(95)
- a. O ludziach (61)
- b. O zjawiskach i procesach organicznych (7)
- c. O zjawiskach fizycznych
(4)
- α. O ruchu planet (1)
- d. O zjawiskach społecznych: rozpowszechnić się, zyskać rozgłos (6)
- e. O wiadomościach: stawać się znanym w wielu miejscach (16)
- 2. Zaniknąć, przestać istnieć
(8)
- a. O zjawiskach organicznych, zwłaszcza chorobowych (6)
- b. O zjawiskach fizycznych
(2)
- Przen (1)
- 3. Roztopić się, rozpłynąć się (4)
- 4. Ulec przemianie, zmienić się, obrócić się w coś (1)
- 5. Zostać wydatkowanym, zużytym na utrzymanie (1)
rozejć się do czego [= dokąd] (12): Leop 2.Mach 12/12; A roſpuſćił był Iozue lud/ y rozeſzli ſie ſynowie Izráelſcy káżdy do dźiedźictwá ſwego/ áby poſiedli źiemię. BibRadz Iudic 2/6; A widząc Izráelczycy iż vmárł Abimelech/ rozeſzli ſie káżdy do mieyſcá ſwego. BibRadz Iudic 9/55; to rzekſzy [starszy do Judyty] wyſzli z oney komory/ á rozeſzli ſię káżdy do vrzędu ſwego. BudBib Iudith 8/23, Ex 18/23; z obu ſtron bitwá iednáko trwáłá áż ie noc rozwiodłá/ rozeſzli ſie do ſwych namiotow BielKron 105v, 139v, 314v; RejPos 238; BudBib Iudith 8/23, 2.Par 10/16; [uczniowie rzekli do Jezusa:] Roſpuśćże ie [tłumy]/ áby ſię rozſzedſzy do blizkich wśi y miáſteczek/ kupili ſobie pokármow WujNT Mar 6/36.
rozejć się k czemu (1): ForCnR B2v cf rozejć się dokąd.
rozejć się na co (1): Potym [panny po uczcie] vcżynią wáletę/ Rozeydą ſie ná kompletę. BielKom G3v.
rozejć się po czym (5): Krolowáli Izráelitowie w zyemi Kánáneyſkiey lat 261. mieſięcy VII. pod XVIII. krolow/ wſzákże wiele ich było vciekło do kroleſtwá Iudá [...]/ wiele ſie ich też rozeſzło po okolicżnych kráinach BielKron 89, 141v, 337; A rozeſzli ſie ſłudzy iego [pana wyprawiającego ucztę] po drogach/ zebráli wſzythki co ich náleźli RejPos 238; WujNT 511.
rozejć się skąd (1): LibLeg 11/62; [I gdy jednego czasu dla ich niezgody nie sprawiwszy nic, musieli sie z rady rozić, głosem wielkim zawołał Temistokles: [...] PismaPolit 293].
rozejć się dokąd (1): Y poſiedźiáwſzy [dworzanie]/ gdy cżas bácżyli/ wſzytcy ſie rozeſzli/ iedni na zámek ku panu/ a drudzy każdy k ſweé potrzebie. ForCnR B2v.
cum inf(1): Rozeſſli ſie tedy wſſyſtcy ieść y pić/ y vżywáć Leop 3.Esdr 9/55.
rozyść się do czego [= aby się czymś zająć] (1): Doſyć ſye yuż teraz mowiło/ á czás ſye nam do czego inego rozyść. KromRozm II y2v.
rozejć się z kim (4): Ták Rurał [...] rozſſedł ſie s chłopyęthy yáko z dobremi ludźmi GliczKsiąż H8; Diar 31; Y ták ſię rozeſzli/ Theophilus z onym Zydem ráduiąc ſię oney hániebney zgubie ſwoiey. SkarŻyw 171. Cf »rozejć się z sobą«.
»rozejć się miedzy sobą, z sobą« (1:1): BudNT Act 15/39; Zá ziechánim á rozmowámi długimi rozeſzli ſie s ſobą [Mitridates i Datames] Phil H2.
»rozejć się w pokoju« [szyk zmienny] (2): BielKron [853]v; A chcę, aby Trojanie i Grecy w pokoju Rozeszli sie, ponieważ siła cierpią w boju KochMon 22; [Iuż teraz nie gadajwa, w pokoju się wczas rozejdźwa. DramStp I 621].
»rozejć się precz« (1): pytał Ezau ná ſyny iego [Jakuba] wiele ich ma/ á obacżywſzy był rad/ pożegnawſzy ſie ſpołu obycżáiem ſwym/ rozeſzli ſie precż. BielKron 15v.
»społu się rozejć« (1): Tedy ſię ſpołu rozeſzli [discesserunt ad invicem]/ á wroćiwſzy ſię/ przyſzli na iednoż mieyſce. BibRadzDan 13/14.
[rozniść się przez co: przeto ácz té rzeczy máią z nim waśń przyrodzoną [tj. salsa, drzewo i china z przymiotem, tj. chorobą weneryczną], trudno ináczey wypędzon być miał, iedno przydawszy im rzeczy coby sye po wszystkim ćiele przez wszytki meaty rozniść łatwie mogłá OczkoPrzymiot 100, 249.]
rozejć się po czym (3): Cżemu po wielkiey praci miło bywa ſpanie y barzo twarde. (–) Bowiem ciepło przirodzone ktore ſie było cżaſu prace rozeſzło po wſzithkich cżłonkach, wſzitko ſie do żołądka zchadza GlabGad L2, D3v, L; [OczkoPrzymiot 100, 249].
rozejć się w czym (żywotne) (2): CZemu niektore zwierzęta ſlepo ſie rodzą, iako ſzcżenięta, kocięta, etc. (–) Bowiem takowe ieſzce nie bywaią prawie doſtałe gdy ſie rodzą, gdiz ieſzcże w nich żiwnoſć pokarmu nie doſtatecżnie ſie rozeydzie. GlabGad B4v, E3.
rozejć się dokąd (4): Bowiem wtakowych [małych zwierzętach] cieepło [!] przirodzone gdi ſie niema gdzie rozejdz, zchodząc ſie ſpołem gorętſze bywa GlabGad E3; zwierzęta wielkiego ſercza bywaią boiazne, bowiem w nich ciepło ma ſie gdzie rozeydz GlabGad E3, H7v, P4v.
rozejć się skąd dokąd (1): Skąd ſie do wſzytkich kośćiołow tá Trádicya álbo podánie rozeſzło. WujJud 186v.
»rozeszła się powieść« (1): Y rozeſzłá ſię o nim [Jezusie] tá powieść [exiit hic sermo] po wſzyſtkiey Iudſkiey źiemi/ y po wſzyſtkim pográniczu. WujNT Luc 7/17.
»rozeszła się sława [= wiadomość]« = abiit opinio, fama exiit, processit rumor Vulg; emanavit a. pervasit fama Mącz [szyk zmienny] (6): Y wroćił ſie záś Iezus w mocy duchá do Gálileiey/ á rozeſſlá ſie o nim ſlawá po wſzyſtkiej kráinie. Leop Luc 4/14, Matth 9/26 [2 r.]; Emanavit fama per totam urbem, Rozeſzłá ſie sławá po wſziſtkim mieśćie Mącz 208b, 473a; A gdyż tám przyiáchał rozeſzłá ſie sławá po wſzyſtkim mieśćie/ że lekarz bárzo doświádcżony przyiáchał HistRzym 64; WujNT Matth 4/24, Mar 1/28.
rozejć się od czego (1): ślazowy korzeń ná czczo zeżwawſzy/ przyłoż/ od thegoć ſye téż wſzelki guz rozeydźie. SienLek 129.
rozejć się pod czym (2): Też gdy Nać rzodkwianą w winie vwarziſz/ ſpiołynkiem, á potym ſtłucżeſz z oliwą, á tego ziela prziłożiſz na thwardoſć ſledziony, rozeydzie ſie pod tym twardoſć FalZioł I 116d, III 33d.
[rozejć się na kogo: anno 1582 na rzemieśniki w tym roku rozszedł się garniec [masła] InwBiskWłoc 1582/226.]
Synonimy: 1.a. rozstać się; d., e. rozgłosić się, rozlać się, roznieść się, rozsiać się, rozsławić się, rozsłynąć się, rozszerzyć się; e. rozlecieć się.
Formacje współrdzenne cf IŚĆ (Errata).
ECB