« Poprzednie hasło: ODECZCIĆ | Następne hasło: ODEDRZEĆ SIĘ » |
ODEDRZEĆ (6) vb pf
o oraz pierwsze e jasne, drugie e pochylone.
Fleksja
inf | odedrzéć |
---|
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | oddarli |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | odedrzy |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | oddarto | |||||
participia | ||||||
part praet act | oddarszy |
inf odedrzéć (2); -éć (1), -(e)ć (1). ◊ fut 3 sg odedrze (1). ◊ [praet 3 pl m pers oddarli.] ◊ imp 2 sg odedrzy (1). ◊ impers praet oddarto (1). ◊ part praet act oddarszy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Oddzielić szarpnięciem, oderwać, zerwać; revellere Mącz; findere PolAnt [w tym: kogo (Przen), co (5)] (6): Effringere multorum fores et claustra revellere, Odedrzeć. Mącz 479a; [żem się też dobrze przypatrzył, jako kościół Grobu Świętego już się psuje (a zwłaszcza nad samym Świętym Grobem, gdyż Turcy [...] nieco ołowu oddarli pod banią [...]) RadzPodróż 74].
odedrzeć czemu (żywotne) (1): vwięż v końcá płotná powrózek/ ſtań z dáleká od koniá/ á odedrzy mu plaſtr ón záraz/ iżſye śierć oná zła zá plaſtrem wyrwie SienLek 181.
Zwrot: »odedrzeć pieczęć« [szyk zmienny] (2): RejAp BB2; A ieſliby którégo śmierć záſzłá/ tedy inni Kolegowie [...] moc máią zamek iego otworzyć/ y pieczęć odedrzéć. SarnStat 20.
Przen: Siłą odciągnąć (1): A gdy ią gwałtem od grobu oycowſkiego oddárto/ ocżu nie znáć było przed płácżem BielKron 303.
a. Oderwać częściowo, naderwać (1): Y odedrze mu ſkrzydłá iego ále nie oderwie/ y ſpali iy ofiárownik ná ołtarzu BudBib Lev 1/17.
Synonimy: odczosnąć, oddzielić, odebrać, oderwać, odłamać, odłomić, odłupić, odtargnąć.
Formacje współrdzenne cf DRZEĆ.
LWil