[zaloguj się]
[pdf]

ODTARGNĄĆ (7) vb pf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf odtargnąć
conditionalis
sg pl
3 m by odtargnął m pers by odtargnęli

inf odtargnąć (3). ◊ fut 3 sg odtargnie (1). ◊ con 3 sg m by odtargnął (1). ◊ 3 pl m pers by odtargnęli (1). ◊ part praet act odtargnąwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Oderwać, szarpiąc oddzielić (1):
Zwrot: »[kogo] odtargnąć od boku [czyjego]« (1): Lwá gdy vſłyſzy rycząc bydlątko vbogié/ Tuli ſie pod mátkę ſwą/ á źwiérzę to ſrogié Dobieżawſzy/ oderwie od mátki/ y [...] ná pokarm ſwóy wlecze: Ták ćiebie nieprzyiaćiél odtárgnie od boku Máćierzyńſkiégo GórnTroas 54.
2. Spowodować poniechanie, odstąpienie; detrahere Vulg [kogo] (6):

odtargnąć od czego (4): Myſli ſpráwiedliwy o domu bezbożnego: áby odtárgnął grzeſſne od złego. Leop Prov 21/12; iż mnie iuż Pan Bog moy od świátá odtárgnąć racżył/ y od ſzkolnego pogáńſkiego ćwicżenia CzechEp 6; iż mię [Pan Bóg] ſzátánowi ſrogiemu z páſzcżeki wyrwał/ od ſproſnego pogáńſkiego Antychriſtowſkiego báłwochwálſtwá odtárgnąwſzy/ iemu zá to niech będźie wiecżna cżeść y chwałá. CzechEp 64, 8.

odtargnąć czym od kogo (1): tymi głupimi wywodámi ſwoimi chcą [żydowie] pogány y Chriſtyány od Páná y zbáwićiełá [!] Iezuſá Chriſtuſá odtárgnąć CzechRozm 147v.

Zwrot: »za sobą odtargnąć« (1): y z was ſámych powſtáną mężowie mowiący rzecży przewrotne/ áby zá ſobą vcżnie odtárgnęli CzechEp 352.

Synonimy: oddzielić, oderwać; 1. odczosnąć, odebrać, odedrzeć, odłamać, odłomić, odrzeć; 2. odłączyć.

Formacje współrdzenne cf TARGAĆ.

Cf ODTARGNIONY

ZZa