« Poprzednie hasło: [POLITOWAĆ] | Następne hasło: POLITROCHON » |
POLITOWANIE (16) sb n
politowanie (13), polutowanie (3); polutowanie OpecŻyw (2), OpecŻywSandR.
Oba o jasne, e pochylone; -a- (14), -å- (2); -a-: -å- SkarŻyw (7:2).
sg | |
---|---|
N | polutowanié |
G | politowaniå |
A | politowanié |
L | politowaniu |
sg N polutowanié (2). ◊ sg G politowaniå (6). ◊ A politowanié (7); -é (1), -(e) (6). ◊ L politowaniu (1).
Sł stp: polutowanie, Cn s.v. litość, Linde XVII w.: polutowanie, XVIII w.: politowanie.
- Litość, miłosierdzie, współczucie
(16)
- Przen (1)
politowanie ku komu (2): Tedy [św. Benedykt] zpolitowania ku niemu [ojcu zmarłego chłopca]/ zezwawſzy bráćią na modlitwę/ mowił: [...] SkarŻyw 252, 291.
politowanie nad kim (9): iſz mu koń zdechł/ z wielkiego politowánia nád nim/ kazał mu iednego koniá [...] wziąć. SkarŻyw 527; SkarKaz 638b. Cf politowanie nad kim czyje; »politowanie mieć«.
politowanie nad kim czyje [= kto się lituje; zawsze ai poss] (3): OpecŻyw 142v; Iezuſa milégo na krzyżu poſmiéwanijé [...] Iezuſowo nad ſwą matuchną polutowanijé OpecŻywSandR nlb 5; SkarJedn 389.
politowanie czyje [= nad kim; w tym: G sb (1), pron poss (1)] (2): Wſpániáłe á hoyne y nie łákome ſerce Abráhámowe á na politowánie blizniego y pomoc prętka. SkarŻyw 284 marg, 52.
»politowanie mieć [nad kim]« [szyk zmienny] (4): A przeto obrociwſſy ſie z żaloſcią rzékl [Jezus] ku Marié Magdalenie ij Márcie: Proſſę wás mileé ſieſtrzyce/ miéycie teráz nad mą mątką [!] polutowanijé. OpecŻyw 82v; Tedy go kazał Sędzia bić rozgámi y pálcatámi, y bili go długo, á gdy politowánia żadnego niemieli nád młodym ſynacżkiem: Pan Bog vſuſzył ręce kátow onych SkarŻyw 552, 52, 581.
»miłosierdzie ani politowanie« (1): SkarKazSej 687b cf »politowanie czynić«.
Synonimy: lutość, łaska, miłosierdzie, miłość, pożałowanie, życzliwość.
Cf POLUTOWAĆ
EB