« Poprzednie hasło: PORZĄDNOŚĆ | Następne hasło: [PORZĄDZAĆ] » |
PORZĄDNY (250) ai
o jasne.
comp i sup (11 + 4) -porządniejszy (15); -ejszy (5), -(e)jszy (10); sup nå- (3) WujJud, PaprPan, WerGośc, nåj- (1) StryjKron.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | porządny, porządniejszy, nåjporządniejszy | f | N | porządnå, porządniejszå, nåporządniejszå | n | N | porządné, nåporządniejszé |
G | porządn(e)go | G | porządnéj | G | porządnégo, porządniejszégo | |||
D | D | porządn(e)j | D | porządn(e)mu | ||||
A | porządny, porządniejszy, porządn(e)go | A | porządną | A | porządn(e) | |||
I | porządnym | I | porządną, porządniejszą | I | porządnym, porządn(e)m | |||
L | porządnym | L | porządnéj | L | porządnym, porządn(e)m |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | porządni, porządniejszy |
subst | porządné, nåporządniejszé | |
G | porządnych | |
D | porządnym | |
A | m pers | porządn(e) |
subst | porządné | |
I | m | porządnymi, porządn(e)mi |
f | porządnymi | |
n | porządnymi | |
L | porządnych |
sg m N porządny, porządniejszy, nåjporządniejszy (24). ◊ G porządn(e)go (6). ◊ A porządny, porządniejszy (12), porządn(e)go (4). ◊ I porządnym (4). ◊ L porządnym (2). ◊ f N porządnå, porządniejszå, nåporządniejszå (21). ◊ G porządnéj (9); -éj (2), -(e)j (7). ◊ D porządn(e)j (1). ◊ A porządną (11). ◊ I porządną, porządniejszą (12). ◊ L porządnéj (4); -éj (1), -(e)j (3). ◊ n N porządné, nåporządniejszé (33); -é (4), -(e) (29). ◊ G porządnégo, porządniejszégo (22); -égo (3), -(e)go (19). ◊ D porządn(e)mu (2). ◊ A porządn(e) (9). ◊ I porządnym (7), porządn(e)m (1) GórnRozm. ◊ L porządnym (12), porządn(e)m (2) GliczKsiąż, ModrzBaz. ◊ pl N m pers porządni, porządniejszy (6). subst porządné, nåporządniejszé (9); -é (3), -(e) (6). ◊ G porządnych (9). ◊ D porządnym (1). ◊ A m pers porządn(e) (3). subst porządné (12); -é (2), -(e) (10). ◊ I m porządnymi (1) LubPs, porządn(e)mi (2) GliczKsiąż, WujNT. f porządnymi (1) KuczbKat. n porządnymi (2) KromRozm III, CzechRozm. ◊ L porządnych (6).
Sł stp, Cn notuje, Linde także XVII – XVIII w.
- 1. Należyty, właściwy, dobry; trafny, słuszny, rozważny, staranny; umiejętnie, stosownie, starannie zrobiony, dostosowany; solidny
(208)
- a. Zgodny z przyjętymi normami prawnymi i moralnymi; legalny, ważny; praworządny (117)
- b. O ludziach: Zgodnie z prawem wybrany; zachowujący się, postępujący według prawa, przyjętych zwyczajów i zasad moralnych; cnotliwy, moralny, wzorowy
(47)
- α. W funkcji rzeczownika (1)
- c. O przedmiotach: Stosownie, starannie zrobiony, dostosowany; solidny (7)
- d. O tekście; iron. (1)
- 2. Ułożony, zrobiony w należytej kolejności, uporządkowany, trzymany w pewnym ładzie, w pewnym porządku (37)
- 3. Umiarkowany, pomierny, ustatkowany
(5)
- a. O chorobie (1)
porządny wedle czego (1): Kożdą rotę możeſz W.K.M. ſtáwić przećiw Turkowi by ieno ten ſzácunek był porządny wedle kondiciiéy káżdégo/ wedle żyćia/ y wedle ſtanu. OrzJan 123.
W połączeniu szeregowym (1): gwáiak/ tęż Sálſę/ iáko z róznych miar/ choć ſą niedawniuchne/ dáwáćieſmy zwykli: y káżdy który ſye nam poślednieyſzy być zda/ z tym przyrzekániem/ y z temi wywody/ że iuż porządnieyſzy/ mędrſzy y do zdrowia pożytecznieyſzy/ ſpoſob wynáleźion być niemoże Oczko 2.
W przeciwstawieniu: »porządny ... nieporządny« (1): Chcąc też iákoby práwie/ przez to piſánie/ z gruntu właſnego y nie omylnego/ budowánie ſwe otey rzecży wyſtáwić: wiedząc iż zá dobrym y porządnym gruntu tego wyſtáwieniem/ żywot wiecżny/ á zá złym záś y nie porządnym śmierć wiecżna chodźi CzechEp 103.
W charakterystycznych połączeniach: porządne(-y, -a) budowanie nauki, bydlnik, ćwiczenie, dyjeta, gorliwość, krajanie słowa bożego, liczba, ładunek, malowanie, modlenie, mowienie, nauka (słowa bożego) (2), obmyślawanie, odpowiedź (2), okazowanie, ostrow, pisanie, posługowanie, rada, rozmowa, sposób, szafowanie, szafunek (3), usługowanie słowem bożym, wystawienie, zakładanie (a. założenie) fundamentu (2), zawarcie bydła; barzo porządny, tak.
»słuszny i porządny« (1): tę zápálcżywą gorliwość/ X.K. vpátruiąc/ vważáć będę/ ieſliże ſłuſzna y porządna ieſt: cżyli z ćiáłá tylko pochodząca NiemObr 6.
»stateczny i porządny« (1): tedyby [Żydowie] tych ſwoich wywodow zániecháć muśieli [...] by tylko ná iáſnią z nimi wyniść chćieli: przypuſzcżáiąc do ſercá ſtátecżną y porządną ná nie z ſłowá Bożego odpowiedź CzechRozm 115v.
»własny i porządny« (1): á ná ten cżás poſługowánie zborowe/ wlaſne y porządne będźie/ kiedy do tych pierwſzych/ y przednieyſzych ſług Prorokow y Apoſtołow/ przyſtoſowáne będźie. NiemObr 36.
W połączeniach szeregowych (7): KromRozm II a4v; Ná konyec we wſſem/ co ſye ſcyąga ku lepſſemu káżdego zwłaſſczá/ y wſſyſtkyego koſcyołá/ áby pewna/ dobra/ y porządna ſpráwá/ zgodá/ y yednoſć záchowaná byłá. KromRozm III G2; RejZwierc 191v; WujJud 4; maſz woynę W.K.M. z tym który ieſt zmázą y ſzkodą wſzyſtkich rzeczy/ któré między ludźmi ſą święté/ vczćiwé/ y porządné OrzJan 101; ſtárzy Pánowie Polſczy o to vprzéymie ſie ſtáráli, áby práwá ſwé cáłé, porządné, y korigowáné mieli SarnStat *7, 3v.
W przeciwstawieniu: »leda jaki ... porządny« (3): Dwoyákye bywa zgromádzenye álbo zyednocenye wyela rzeczy: Yedno porządne: Drugye ledá yákye KromRozm III F6v, F6v marg, Gv.
W charakterystycznych połączeniach: porządne(-y, -a) części kościoła, egzekucyja, ekspedycyja, kapłaństwo, koncylija (6), kościoł, małżeństwo, miasto, miłość, oryinał, panowanie, państwo, posłanie (2), postanowienie (3), posyłanie (2), powołanie (2), pożądliwość (2), rodzaj, rozprawa, rzeczpospolita (5), sąd (2), sądzenie, senat, słowo boże, spisek, sprawa (5), stawienie, sukcesyja (2), synod, ślub (2), świadectwo, urząd (3), ustawy, wota, wstawienie, zapis, zbor, zborzenie, zeszcie, zgromadzenie (6), złączenie (2), życie; tak porządny.
»porządna moc« (1): Odnawiáiąc ſtáre przywileie ſtolic Pátryárchowſkich/ zá pochwalenim S. powſzechnego Zboru/ vſtáwiamy áby po Rzymſkim kośćiele (ktory zá poſtánowienim páńſkim nád innymi wſzytkimi/ porządney mocy ma przodkowánie/ [...]) miáłá pierwſze mieyſce Cárogrocka [stolica] SkarJedn 261.
»porządne następowanie« [szyk 4:1] (5): Auguſtyn ś. ták piſze: Iákoſz ſie tego Kośćiołá trzymáć niemamy/ ktory áż do wyznánia rodzáiu ludzkiego od Apoſtolſkiey Stolice/ przez náſtępowánie porządne iednego Biſkupá zá drugim [...] záwſze gorę y przodek poważnośći otrzymał? WujJud 116v, 132, 136v [2 r.]; Y przetoż ſucceſſią to ieſt porządne potomſtwo y náſtępowánie Biſkupow y Páſterzow w kośćiele Chriſtuſowym mieli Oycowie oni ſtárzy [...] zá napewnieyſzy znák kośćiołá práwego. WujNT 676.
»porządna niedbałość« = niedbanie o sprawy państwa (3): Iákoż ſie iáwnie náſłuchawamy od tych co tám bywáią (ácż z wielką żáłoſcią) rozlicżnych poſmieſzkow/ kthore po ſtronach rozlicżnych poháńcy iáwnie o nas miedzy ſobą miewáią/ y o tych ſpráwach á o tych porządnych niedbáłoſciach náſzych. RejZwierc 185v, 182, 185v żp.
»porządnym obyczajem« = zgodnie z prawem (1): ABy woyná porządnym obycżáiem odpráwowána byłá/ tedy ku obronie Króleſtwá á nie ku ſkáźie ma bydź. SarnStat 423.
»porządne prawo« (1): niektorzy ludźie mądrzy z wielkich domow y fámiliey [...] ordinátie prywatne Seymową Conſtitutią wárowáne/ około máiętnośći ſwych czynią/ y z wielką trudnośćią to wypraſzáią/ czegoby im zá porżądnem práwem żebráć nie potrżebá. GórnRozm K4.
»sprawiedliwość porządna« (1): Gdy ſie ták kto zá złoſliwe przeſtępce bierze/ z miłoſierdźia y ſzycżyrey ſwey dobrotliwośći/ [...] ſpráwiedliwośći nie náruſza. Owſzem y oney ták folguie y doſyć cżyni: w to vgadzáiąc/ iákoby y miłość oná iego wielka/ y ſpráwiedliwość porządna/ znácżna byłá CzechRozm 219.
»porządna wiara« (5): á ták mi teraz pokaż iáko ſie nie zgadza/ owſzem ſprzećiwia wykład moy (ktoryś Antichriſtowym vcżynił) z porządną wiárą/ y z inſzymi też mieyſcy piſmá świętego? CzechRozm 263v, 262v, 263v [3 r.].
»porządny a z dobrymi obyczajmi« (1): niethelko miedzy dworzány práwi brátherſka miłość zgáſłá/ y ono porządne/ á z dobremi obycżáimi życie/ ále iż nigdziej więcey zazdrośći/ złośći/ roſpuſty/ wſzetecżnośći/ zdrády/ [...] nie naydzie iáko ná dworzech. GórnDworz H7v.
»ani gruntowny ani porządny« (1): Abowiém ieſcze téy rzeczypoſpolitéy áni gruntownéy/ áni porządnéy zwáć możem/ gdźie/ boiąc ſye kaźni/ co práwo w ſobie ma/ ludźie ſwóy vrząd czynią KochWr 24.
»porządny a postanowiony« (1): Ale mali ſie prawdá rzec/ iáſny gniew Páńſki á rozność á niezgodá ſtanow Koronnych zákopáłá á zámieſzáłá nam drogę iż nie możemy przyść ku żadney porządney á poſtánowioney ſpráwie náſzey iuż od cżáſow niemáłych. RejZwierc 119.
»porządny a powinny« (1): Abowiem pocżćiwość/ porządne á powinne poſłuſzeńſtwo/ á potym poſtępek ten ktory z woley Bożey/ ábo ná opátrzenie iego/ ábo ná opátrzenie ſpraw ábo potrzeb Rzecżypoſpolitey/ ieſt vłożon á vſtáwion tobie. RejPos 252v.
»przystojny i porządny« (1): Narodzie Ruſki [...] Izali to nie Dyabelſkie dzieło/ od zgody vćiekáć/ á nigdy ſię niechćieć iednáć? A co ieſzcże gorzey/ Wiáry/ ſłowá/ ślubow/ Sądow/ z mowy [lege: zmowy] przyſtoyney/ y porządney nie trzymáć? SkarJedn 338. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»porządny i święty« [szyk 1:1] (2): Náoſtátek przydaná ieſt Swiątość Małżeńſtwá/ áby z porządnego y świętego złącżenia mężá y niewiáſty dźiatki śie rodźiły KuczbKat 115; OrzJan 127.
»porządny i uprzywilejowany« (1): Iáko wielka ieſt vćiechá w porządnym y vprzywileiowánym/ y doſtátki wſzytkimi opływáiącym mieśćie/ y miedzy dobremi y zgodnemi ſąśiády mieſzkáć SkarKaz 633b.
W połączeniach szeregowych (6): (nagł) O dzyeſiąći ſprawcach Rzymſkich (–). [...] Y ná ten cżás nie długo dobrze w Rzymie było/ Kiedy tych dzieſięć pánow ieden Rzym rządziło. Acż doſyć ſpráwni mądrzy y porządni byli/ Ale záś potym w ſpráwach rychło pobłądzili. PaprPan Gg3; GórnRozm Kv; GrabPospR K2; SkarKaz 633b; VotSzl E4; Mowić/ piſáć/ wywodźić vmiemy: á czynić namniey. Nie máſz pilnych/ nie máſz oſtrych/ nie máſz porządnych nieodproſzonych vrzędnikow. Ládá czym ſię od exekucyey vwiedźie/ vſtráſzy/ przedáruie. SkarKazSej 699b.
W przeciwstawieniu: »niedbały ... porządny« (1): Vbeśpieczenie czyni człowieká gnuśnego/ niedbáłego/ nie poſłuſznego: á boiaźń/ opátrznego/ poſłuſznego/ porżądnego GórnRozm Kv.
W porównaniu (1): Holha [...] Páńſtwá Ruſkie Wielkonowogrodſkie i Kijowſkie wzięłá w ſwoię ſpráwę/ ktora nieiáko białey głowy mdła płeć/ ále iáko nayporządnieyſzy Monarcha rządziłá StryjKron 122.
W charakterystycznych połączeniach: porządny(-a, -e, -i) biskup, bojownik (2), człowiek, gospodarz, hetman, kapłan, kaznodziej, krol, ludzie, monarcha, nauczyciel (2), ociec, osoba, pasterz (kościelny) (4), posłaniec (2), pospolite ruszenie, sprawca (2), starszy (2), szlachcic, urzędnik, wojsko, żołnierz (2); dosyć porządny, tak (2), wielce.
»porządny i mężny« (1): TRos porządny y mężny był miedzy Troiány PaprPan Cc2.
W charakterystycznych połączeniach: porządny(-a, -e) kancyjonał, lada, mosty, naczynie, skrzynia, szubienice, wieńce.
W porównaniach (2): Przetoć ten kośćioł Heretykom y nieprzyiaćielom ſwoim/ záwſze był ſtráſzliwym: poniewaſz ták ieſt vſzykowány/ iáko naporządnieyſze woyſko. WujJud 85; SkarJedn 62.
W charakterystycznych połączeniach: porządna(-y, -e) egzekucyja, gramatyka, mowa, naznaczenie, opisanie, osady, pisanie (4), (pospolite) ruszenie (2), rozłożenie, sprawa (3), statut (4), szańce, ukazacz (4), ukazanie, wojsko (3), wzorek, zgromadzenie (3), zszykowanie.
»porządne (po)stawienie« = ordinatio Mącz (2): Oeconomia, [...] domestica administratio, Goſpodárſtwo/ też rząd á porządne ſtáwienie/ álbo rozłożenie/ kazánia/ rzeczy/ álbo czego tákowego ná pewne częśćy. Mącz 260b, 268b.
W przeciwstawieniu: »porządny ... nieporządny« (1): Miłość porządna ku rodzicom y powinnym nie ieſtći zákazána: ále nieporządna miłość ktora bywa ná przekázie do ſłużby Bożey. (marg) Iáka miłość rodzicow zákazána. (–) WujNT 52.
Synonimy: 1.a. dobry, obyczajny, przystojny, rządny; b. cnotliwy, dbały, dobry, godny, obyczajny, przykładny, rozważny, słuszny, własny, właściwy; 3. mierny, stateczny.
Cf NIEPORZĄDNY
JR