« Poprzednie hasło: PRZESTOWŁOSY | Następne hasło: PRZESTRASZAĆ » |
PRZESTRACH (108) sb m
e oraz a jasne (w tym w a 4 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | przestrach | przestrachy |
G | przestrachu | przestrach(o)w |
A | przestrach | przestrachy |
I | przestrach(e)m | przestrachy |
L | przestrachu | przestrach(o)ch, przestrach(a)ch |
sg N przestrach (14). ◊ G przestrachu (33). ◊ A przestrach (8). ◊ I przestrach(e)m (2). ◊ L przestrachu (15). ◊ pl N przestrachy (15). ◊ G przestrach(o)w (9). ◊ A przestrachy (3). ◊ I przestrachy (2). ◊ L przestrach(o)ch (7), [przestrach(a)ch].
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
przestrach czego (3): A coż ty owſzem ktory leżyſz vſtáwicżnie iáko świniá w bárłogu w márnych złoſciach ſwoich/ ktoryś ieſt iáko proch á błoto przed Máyeſtatem Páná ſwego/ cżemu cie nie ruſzą ty przeſtráchy nędznego grzechu twoiego/ y thy ſrogie dekretá nieomylnie wydáne ná cię od Páná twego? RejPos 309v. Cf »przestrach pomsty«.
przestrach od kogo, od czego (żywotne) (2): á ći niedbálcy záwzdy będą wprzeſtráchu odemnie zákrywáiąc ſie wpoſtronkach ſwoich. RejPs 26; RejWiz 9v.
przestrach na kogo (2): Ludźi wiele pobiją/ ſtłuką domy/ dáchy/ Będą ná obegnáńce/ nie máłe przeſtráchy. BielSat N2 [idem] BielSjem 37.
przestrach czyj [w tym: pron poss (4), G sb i pron (3)] (7): A ſkoro ku polepſzeniu przydzye zdrowia ſwego [...]/ przedſię z nowu w káwki ſie rozlecą ony wſzytki przeſtráchy iego. RejPos 248v; Abowiem przyrodzenie cżłowiecże przykłonne ieſth ku boiáźni ieſzcże z onego przeſtráchu w Ráiu przodká náſzego/ gdyż ſie ze wſzytkimi przypadki iego rodzimy. RejZwierc 78v. Cf Wyrażenia przyimkowe.
W połączeniach szeregowych (3): Panicus, vel Panicum, repentinus terror, et consternatio, Przeſtrách/ zlęknienie/ z nienacká wylęknienie. Mącz 275d; Słowo/ Duch: Rozmáićie śię rozumie w piſmie S. [...] iáko Páweł/ Duchem niewoley zowie moc onę y ſkutecżność Zakonu/ onę boiaśń y przeſtrách/ wątpliwość/ y roſpácż kthorą cżyni w ſercach Zakon GrzegŚm 55; SkarKaz 159a.
W przeciwstawieniu: »pociecha ... przestrach« (1): Ewángelia przynośi vfność y boiazń/ poćiechę y przeſtrách. WujNT Yyyyy3.
W charakterystycznych połączeniach: przestrach(y) szpetny, złe; przestrach grzechu; przestrach na umyślech; przestrach(y) przynosić, puścić na stronę, taić w sobie; od przestrachow zachowawać; z przestrachu otrzeźwieć, przyść ku pamięci; przestrach(y) w kawki rozlecą się, sparzył [kogo].
»przestrach przyszedł, przychodzi, przypada« [w tym: na kogo (4)] [szyk zmienny] (2:2:1): Dzieciom też do kolebki kładą [jemiołę] aby na nie przeſtrachy nieprzychodziły/ y ſtraſzliwe widzenia. FalZioł I 155b, II 3d; chociayby theż ná cię przyſzedł iáki przeſtrách álbo podobieńſtwo iákiey ſmierći twoiey/ nie lękay ſie nic/ iedno mocno dufay Pánu ſwemu RejPos 257v, 139, 284v.
»z przestrachu lęknąć się« (1): A ſtego przeſtráchu widząc to lęknęło ſie ćiáło moie wydząc dziwne ſądy twoie kthore ty ſtroiſz nád złoſćiwemi RejPs 184.
»nie mieć przestrachu« (1): O nędzneſz to ieſth pokątne wyznawánie náſze Páná tego/ á wyſzedſzy ná iáſnią áliſci iáwnie á iáſnie ſie przymy ſwiętego imieniá iego/ á ieſzcże ktemu dobrowolnie/ á k woli mizernemu themu ſwiátu/ nie máiąc żadnego przeſtráchu ná ſobie. RejAp 26.
»otrząsać się [= trząść się] z przestrachu« (1): Idzye ſie otrząſáiąc z wielkiego przeſtráchu/ By ſie rychley doplątáć do onego gmáchu. RejWiz 108v.
»przestrach (u)czynić [w kim, w czym]; uczynienie przestrachu« (2;1): y zmocnią ſie też wiátry od wſchodu/ y otworzą obłok/ ktory zbudził w gniewie/ y gwiazdę/ ku vcżynieniu przeſtráchu [ad faciendam exterritationem] Leop 4.Esdr 15/39; GrzegŚm 55; GosłCast 34.
»zmartwieć z przestrachu« (1): Obtorpuit subito metu, Zumiał ſie álbo zmartwiał z nagłego przeſtráchu. Mącz 459a.
»zumieć się z przestrachu« (1): Mącz 459a cf »zmartwieć z przestrachu«.
»niemałe przestrachy« (2): BielSat N2 [idem] BielSjem 37 cf przestrach na kogo.
»przestrach pomsty« (2): gdyż y s powinnośći náſzey Krześćiáńſkiey/ złym dla przeſtráchu pomſty/ [...] á dobrym/ prze nádzyeię onych nieſkońcżonych rádośći/ [...] przyſthoi ſie káżdemu pobożnie/ wiernie á cnotliwie záchowywáć. RejPos 250. Cf »z przestrachu pomsty«.
»wielki przestrach« [szyk 5:1] (6): RejWiz 9v; Páni/ tá twa lichotá/ ſerce mi ſtrwożyłá Zrázu/ á przeſtrách wielki we mnie vczyniłá. GosłCast 34. Cf »z wielkiego przestrachu«, »w nawięczszem przestrachu«.
~ z przestrachu czyjego (1): á pośćimyſz przeto? álbo bierzemy włóśienie ná ſye/ káiąc ſye bluźniérſtwá ſwégo? álbo śiedźimy li w popiele z przeſtráchu náſzégo/ płácząc przed Pánem Bogiem zá bluźniérſtwá ſwé/ poſpołu y z Królem ſwym? OrzQuin Z4v.
W charakterystycznych połączeniach: cierpieć [co] z przestrachu, czynić [co komu], jednać się, krzyknąć, niemym zostać, siedzieć w popiele, uciec, umrzeć, upaść (do nog) (2), ustąpić; z przestrachu medł; [co] przyszło z przestrachu.
»z przestrachu pomsty« (1): Przeſtáli theż y zli zle cżynić ále s przeſtráchu iákiey pomſty. RejZwierc 13.
»z wielkiego przestrachu« (2): RejWiz 108v; Zyſſárá Hetman z wielkiego przeſtráchu vciekł z wozá do iedney niewiáſty w dom BielKron 49v.
»z przestrachem« (2): Náleźion ieſtem z przeſtráchem/ Od twoiey [Boże] ręki/ Nioſę ſwe męki: Pod vbogim dáchem. WisznTr 27.
»w przestrachu(-och)« (11): A wtem przeſtráchu nic mi inſſego namyſl nieprzyſzło iedno vćiec ſie o wſpomożenie ku pánu ſwemu RejPs 170v; SkarŻyw 347 marg; CzechEp 206; Deſzcż ktemu lał gwałtowny/ á wiátry teſz wſtáły/ Wierz mi/ w ten cżás/ ná wſzytki/ był tám ſtrách niemáły. W tym ſie wſzyſcy roſpierzchli/ iák bywa w przeſtrachu PudłDydo A4.
~ w przestrachu czyim [w tym: pron poss (3), G pron (1)] (4): RejPs 83; Nie wieleć też mowił Páweł w onym przeſtráchu ſwoim/ iedno záwołał/ y coż mi każeſz cżynić moy miły Pánie? RejAp 15v; RejPos 282; My ácż ich [świętych] widzieć niemożem/ ále ie cżuiemy: á w przeſtráchu náſzym/ iákobyſmy Páná mowiącego słyſzeli: Pátrzćie iákiem wam dał męcżeńniki. SkarŻyw 567.
W charakterystycznych połączeniach: w przestrachu mowić, nie myśleć (na myśl nie przyszło) (2), rozpierzchnąć się, słyszeć.
przestrach czyj [= kto się boi] (1): A miedzy inemi przeſtráchy ich to iuż był tu nie ledá znák możnośći Páńſkiey/ gdy właſny ſługá ich á on przebrány Hetman ich [...] sſtał ſie wneth przećiwnikiem ich/ á káznodzyeią przećiwko im RejPos 283v.
przestrach czyj [= kto jest straszny] (1): A ſnadz gdy ná mię przychodziły nawięczſſe vćiſki á záwołałem kniemu [ku Bogu] nigdi nieomieſzkał ku ſpomożeniu memu/ á ták nic mię nieruſſy żadny przeſtrách ſprzećiwniká mego gdym pewien nád ſobą mocney ręki iego. RejPs 173.
W połączeniach szeregowych (2): RejAp 138v; Abowiem zá roſtropnym rozmyſłem á zá bácżnym ćwicżeniem [...] ſtałość mocna przypádnie/ ták iż on ták ozdobiony cżłowiek będzye ſtał iáko mocny filar/ ktorego żadny wicher/ áni przeſtrách/ áni żadna rzecż nigdy ruſzyć nie będzie mogł. RejZwierc 73.
Jako ostatni człon we współrzędnym połączeniu wieloczłonowym: »i ine przestrachy« (1): bo iuż zá grzech záwżdy pomſtá nieomylna ná káżdego przypadáć muśi/ iuż ognie/ iuż wody/ iuż trzáſkáwice y ine z niebá przeſtráchy RejZwierc 133v.
przestrach czego (2): [psalm opowiada] iáko on [Jezus] będąc wmieſćie Ieruzálem nárzekał ná wyſtępki ludu onego/ y iáko opowiedał przeſtrách ſmierći ſwoiey RejPs 81, Ff3.
przestrach od kogo, od czego (2): bo ſnadz ieſſcze zmłodoſći moiey ty przeſtráchy od ćiebie [Panie] ná mię przychodżą/ iż czáſem zwątpię y o wſpomożeniu ſwoiem. RejPs 130v; RejPos 130v.
[przestrachy czyje [= przez kogo doświadczone]: ziczilibyszmy panu woiewodzie thego abi po thich przestrachach y niebeszpieczensthwach swoich ktorich po thi liatha uzil ius thesz kiedy w czaszu y pokoiu na pansthwie swym uzicz mogl CorfusDocum 1565 nr 132.]
przestrach czyj [= przez kogo spowodowany] [w tym: G sb i pron (2), ai poss (1)] (3): A obroń mię [Panie] od przeſtráchow tych ktorzy by mie rádzi zniſſczyli á wykorzenili ſpośrodku wſſego ſwiátá. RejPs 22v; RejAp CC2; RejPos 198v.
W połączeniu szeregowym (1): [jeśli ufasz Bogu] iuż ſie nie boy żadnego przeſtráchu/ żadnego niebeſpiecżeńſtwá/ áni żadnego omylnego záburzenia ſwiátá tego RejZwierc 198v.
przestrach czego (1): Kthemu theż należą y ony przeſtrachy piſmá ábo groźby: gdźie inácżey nie groźi piſmo złym iedno onym Sądem Kryſtuſowym GrzegŚm 12.
przestrach czyj [= kto straszy] [w tym: G sb (1), ai poss (1)] (2): pocżćiwa powinność iáko młotem pocżćiwego cżłowieká tłucże á do tego pociąga/ áby nie drzemał/ áby nie vlegał á zá drugie ſie nie záſłániał/ á zwłaſzcżá gdy przydą przed ocży ony ſrogie przeſtráchy á ony nieomylne dekrethá Páńſkie RejZwierc 41v; RejPosWstaw [1434].
W przeciwstawieniu: »przestrach ... pociecha« (1): Zwycżay to záwżdy był tego nieſkońcżonego Boſtwá/ iż po káżdym przeſtráchu/ á po káżdym záburzeniu gniewu ſwoiego/ záwżdy on zoſtáwił pociechę á nádzyeię ſwoim wiernym RejAp 117.
~ W przeciwstawieniu: »na przestrach ... ku pociesze« (1): ROzráduy ſie ziemio [...]/ iż pan twoy wziął ná ſie ten vrząd/ áby nád tobą krolował/ ábowiem záwżdy ſrogi obłok y ćiemnoſć przed nim ná przeſtrách złoſćiwych/ á miłoſierdzie záſie y ſpráwiedliwoſć ku poćieſſe dobrym. RejPs 143. ~
Synonimy: 1. bojaźń, lęknienie, niepokoj, obawanie, przerażenie, strach, trwoga, wylęknienie, zlęknienie; 2.a. groza, niebeśpieczeństwo, niebezpieczność, przygoda, zagrożenie; b. groźba, grożenie, odpowiedanie, pogrożka, przegrożka, zastraszenie; 3. straszenie.
AĆ