[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPISANIE (14) sb n

a jasne; e z tekstów nieoznaczających -é.

Fleksja
sg
N przypisani(e)
G przypisaniå
D przypisaniu
I przypisaniem, przypisanim
L przypisaniu

sg N przypisani(e) (8). ◊ G przypisaniå (2). ◊ D przypisaniu (2). ◊ I przypisaniem (1) SarnStat, przypisanim (1) HistAlHUng. ◊ [L przypisaniu.]

Składnia przydawki dopełniającej równoznacznej z dopełnieniem sprawcy: przypisanie przez kogo (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. przypisek.

I. Rzeczownik od „przypisać” (14):
1. Dopisanie, uzupełnienie tekstu, dopisek; annotatio, ascriptio, exceptio, praescriptio, paragraphe Mącz (4): Annotatio, Náznáczenie/ Przipiſánie. Mącz 250d, 374c; Acż nie wątpię/ że W.M. [...] możeſz do tego z cżytánia śiłá przydáć: [...] Y dla tegoż/ tákem te liſty/ álbo Inwentarz/ wyſtáwić kazał/ áby/ komuby ſie nie doſyć w tych náukách dźiało/ kártá do przypiſánia byłá gotowa. GostGospSieb +4; [ListyZygmAug 1568/562].

przypisanie czego gdzie (1): Paragraphe vel paragraphus, Latine adnotatio item praescriptio et exceptio, Przipiſánie czego ná ſtronie xiąg Mącz 277a.

2. Dedykowanie, ofiarowanie [w tym: czego (3), komu (2)] (4): A thak widziała mi ſye być przyſtoina rzecż powinnoſći moiey/ abich łaſki y dobrodzieiſtwa ich miłoſći przećiw mnię nieiaką pamiątkę po ſobie zoſthawiła. Co nie rozumiem cżym bych rychley a lepiey ſprawić mogła iedno takim przypiſanim HistAlHUng A2v; MycPrz I A2v; A iżbyście wiedzieli/ co mię do piſánia rozmow tych przywiodło: y co mię też ku przypiſániu ich wam wſzyſtkim pobudziło: wſzytkiego tego kilká przycżyn przednieyſzych vſłyſzyćie. CzechRozm A3v; A zoſobná/ między inſzemi przycżynámi/ tá iedná nie pomáłu mię ku przypiſániu tych kśiążek W.M. popchnęłá: żem [...] ſłychał [...] CzechEpPOrz *4v.
3. Zapisanie, utrwalenie na piśmie [czyje] (1):
Szereg: »pismo i przypisanie« (1): Ná wieczną pámięć. Iż ſpráwy świátá tego zápámiętáłyby ſie prędko/ by ich piſmem y przypiſániem świádków wiecznéy pámięći nie oddawano. SarnStat 1052.
4. Nadanie, przeznaczenie; attributio, imputatio Mącz [w tym: czego (2), komu (1)] (4): Attributio, Prziwłaſzczenie/ przipiſánie. Mącz 464a, 333c.
Szeregi: »podanie i przypisanie« (1): á odpuſty nic inſzego nie ſą/ iedno zaſług pozoſtáłych ále nieprzebránych Páná náſzego/ [...] nam/ iáko iednego ćiáłá cżłonkom/ [...] podánie y przypiſánie. LatHar 286.

»przypisanie, przywłaszczenie« (1): Imputatione sumus iusti, Ieſteſmy ſpráwiedliwi prziwłaſzczeniem/ to yeſt zbáwienie náſze zależy ydźie z przipiſánia/ z prziwłaſzczenia łáski Bożey przes Kryſtuſá á nie z náſzych zasług. Mącz 333c.

5. Doliczenie, dodanie [czego] (1): PRZYPISANIE ſumm, 1562. ſtá.7. SarnStat 99.
II. [Pismo, to, co napisane: Jakożem tej nadzieje do W⟨aszej⟩ M⟨iłości⟩ niepochybnej, iż W⟨asza⟩ M⟨iłość⟩ według pirwszej zmowy a przypisania swego sie raczy przeciw mnie słusznie zachować. ListyPol I 1547/372.]

Synonimy: I.1. przydanie; 2. ofiarowanie; 4. podanie, przywłaszczenie; II. pismo.

Cf PRZYPIS, PRZYPISAĆ, PRZYPISEK

MN