« Poprzednie hasło: PYSZNOSTĄPY | Następne hasło: PYŚNIĆ SIĘ » |
PYSZNY (412) ai
pyszny (407), pyszen (2), pyszny a. pyszen (3).
comp i sup (nå)pyszni(e)jszy (2+2).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | pyszny, pyszni(e)jszy, nåpyszni(e)jszy, pyszen | f | N | pysznå, pyszni(e)jszå, pyszna, pyszn(a) | n | N | pyszné |
G | pysznégo | G | pyszn(e)j | G | pyszn(e)go | |||
D | pyszn(e)mu | D | D | |||||
A | pyszn(e)go, pyszny | A | pyszną | A | pyszné | |||
I | pysznym | I | pyszną | I | pysznym | |||
L | pysznym | L | L | pysznym | ||||
V | pyszny | V | pyszn(a) | V |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | pyszni, pyśni |
subst | pyszn(e) | |
G | pysznych | |
D | pysznym, pyszn(e)m | |
A | m pers | pyszn(e), pysznych |
subst | pyszné | |
I | m | pyszn(e)mi, pysznymi |
f | pyszn(e)mi, pysznymi | |
n | pysznymi, pyszn(e)mi | |
L | pysznych | |
V | m pers | pyszni |
inne formy | ||
sg n G skostn - z pyszna; - |
sg m N pyszny, pyszni(e)jszy, nåpyszni(e)jszy (96), [pyszen]; ~ (attrib) pyszny (21); ~ (praed) pyszny (21), [pyszen]. ◊ G pysznégo (18); -égo (1), -(e)go (17). ◊ D pyszn(e)mu (13). ◊ A pyszn(e)go (41), pyszny (4). ◊ I pysznym (16). ◊ L pysznym (5). ◊ V pyszny (4). ◊ f N pysznå, pyszni(e)jszå (12), pyszna (2), pyszn(a) (2); ~ (attrib) -å (8), -a (1) BudBib; ~ (praed) -å (4), -a (1) RejFig. ◊ G pyszn(e)j (2). ◊ A pyszną (5). ◊ I pyszną (1). ◊ V pyszn(a) (1). ◊ n N pyszné (8); -é (1), -(e) (7). ◊ G pyszn(e)go (4). ◊ A pyszné (9); -é (2), -(e) (7). ◊ I pysznym (3). ◊ L pysznym (1). ◊ pl N m pers pyszni (32), pyśni (1) SkarJedn. ◊ subst pyszn(e) (2). ◊ G pysznych (32). ◊ D pysznym (20), pyszn(e)m RejPs (2). ◊ A m pers pyszn(e) (25), pysznych (1) CzechEp. subst pyszné (24); -é (1), -(e) (23). ◊ I m pyszn(e)mi (7) Leop, BibRadz, StryjWjaz, ModrzBaz, WujNT, SkarKaz (2), pysznymi (3) MiechGlab, RejPos, SkarŻyw. f pyszn(e)mi (3) RejPs, LubPs, RejPos, pysznymi (1) GrabowSet. n pysznymi (2) LubPs, GrabowSet, pyszn(e)mi (1) BielKron. ◊ L pysznych (2). ◊ V m pers pyszni (2). ◊ G sg n skostn z pyszna (4); -a (2), -(a) (2). ◊ indecl (w tekście łacińskim w znacz. 3.) Pyszny (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
- I. W funkcji właściwej
(408)
- 1. Dumny, wyniosły, wywyższający się; hardy
(360)
- Przen (1)
- a. O ludziach
(303)
- W przen (14)
- α. Przydomek ostatniego króla rzymskiego Lucjusza Tarkwiniusza (2)
- β. W funkcji rzeczownika (124)
- b. O szatanie
(10)
- W przen (1)
- c. O zwierzętach (8)
- d. O ludzkich sprawach, wypowiedziach itp. (33)
- 2. Wspaniały, godny podziwu; okazały, wystawny; kosztowny (41)
- 3. n-pers: Pyszny (nazwisko) (7)
- 1. Dumny, wyniosły, wywyższający się; hardy
(360)
- II. Wyrażenie przyimkowe w funkcji przysłówka: »z pyszna« (4)
pyszny komu (3): Boć niewiáſtá nie miłuie/ Choćiać ſie ták vkázuie: [...] W máłey rzecży niećierpliwa A mężowi pyſzna bywa BierEz C4; [ListyPol II 1549/218; PostępekPrCzart 10, 16v; V ktorey [królowej] gdy Mikołay Gárrá Woiewodá Węgierſki rządźił práwie wſzytkim/ zácżym iął bydź pyſzen drugim z wielkiego doſtátku BielKron 1597 260]. Cf Zwrot.
pyszny ku komu, ku czemu (2): marya praczouala ſyą o ſwe touarzyſzky by ktora ſnych kthorą mouą nyezgrzeſzyla by theſzh ktora ſnych, ſzwadlyuą pyſchną ku ſwey równey nyebyla PatKaz III 149. Cf Zwrot.
pyszny czym (3): BibRadz Luc 1/47[51]; A nieprzyiaćiel pyſzny rycerſtwá śmiáłośćią/ Wyieżdżał częſto ná plac z ſwoią gotowośćią. ZawJeft 12; WujNT Luc 1/51.
W połączeniach szeregowych (43): Ieſtli wzroſt będzie wyſoki [...] Dawaznać [!] cżłowieka ſmiałego, mocnego, pyſznego, ſrogiego, y chwały żądaiącego. GlabGad M2v, N2, N4, N4v, N8, O (12); KromRozm I B3v; LubPs C2v marg, X3 marg; RejWiz 179 marg, Ddv; Abowiem będą ludźie ſámi ſiebie miłuiący/ łákomi/ chłubni, pyſzni/ złorzecżący/ rodźicom niepoſłuſzni/ niewdźięcżni/ niepobożni. BibRadz 2.Tim 3/2 [przekład tego samego tekstu: KromRozm I, BudNT, WujNT]; BielKron 10v, 91; Gloriosus, Sławny/ Vczćiwy. In bonam partem, in malam vero partem, Pyſzny który o ſobie powieda/ butny chełpliwy. Mącz 146d, 119c, 146d, 161c, 280c, 304c (12); SienLek 29v; GrzegŚm 58; BudNT 2.Tim 3/2; ModrzBaz 29; SkarŻyw 492; GórnRozm H3; Calep 350b, 458b; WujNT 2.Tim 3/2, Tit 1/7; KlonWor 77.
W przeciwstawieniach: »pyszny ... pokorny (6), nędzny, poddany [= posłuszny], skromny, spokojny, układny« (9): LubPs dd6v marg; BielKron 103, 109; Corchorus inter olera Proverb. Nędzny á pyſzny/ Lichy/ Niepoczeſny/ á wżdy chce być widzian. Mącz 65c; RejPos 56v; Bo ſie ieden rodzi ſrogi drugi dobrotliwy/ ieden pyſzny drugi pokorny RejZwierc 2v; WujJud 132v; z ktorychby [z wyrazów twarzy i postaw] ludźie ſkromni á vkłádni łáſkawą twarz Krolewſką/ á pyſzni y nádęći/ náruſzenie łáſki poznáć mogli. ModrzBaz 20; nie był pyſzny/ ále iáko pokornym przyſtoi/ poddány/ ſpokoyny/ w mowie niewſzetecżny/ á do wſzego dobrego ſkłonny. SkarŻyw 328.
»w sobie pyszny« (2): Ocży głęboko w cżele lezące, znamio⟨nują⟩ cżłowieka [...] długo gniewnego, wymyſłka złych rzecży, zwodnika też y porobnika, w ſobie pyſznego. GlabGad N6, O2v.
»pyszny i chełpliwy« (1): Kto ieſt nizkiego ſuchego wzroſtu [...] pyſznym poſzpolicie [!] j chełpliwym bywa GlabGad M4v. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.]
»pyszny, (i) chłubny« [szyk 1:1] (2): Człowieká pyſznego y chłubnego [Superbus, elatus] názywáią ſzyderzem BibRadz Prov 21/24; Calep 458b. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»pyszny i czci pragnący« (1): Owa gáni ſercá pyſzne y czći prágnące/ ktore w onych Pháryzeuſzách widział iáko Bog WujNT 97.
»hardy, (a, i) pyszny« [szyk 4:1] (5): Hárdzi á pyſſni złośnicy przećiw mnye powſtáli LubPs bb; RejPos 200v; Calep 543b; WujNT 739; Stáry Iádam ma męzką y ludzką wolą/ to ieſt ſwąwolą y vpor. Pyſzny ieſt y hárdy/ ſwoie chce záwżdy przewieść/ nikomu nie vſtąpić áni ſię vniżyć chce/ poddáńſtwo mu nie ſmákuie. SkarKaz 489a. [Ponadto w połączeniach szeregowych 5 r.]
»pyszny, (i, a) nadęty« = tumidus et superbus Modrz [szyk 10:3] (13): KrowObr C3; GrzegRóżn C3; Nec illius animi aciem destringit splendor sui nominis, Nie záślepiáyą go yego wielkie tytuły á napiſy doſtoynośći y powagá/ áby przeto pyſznym á nádętym miał być Mącz 421d, 28a, 350c, 468b [2 r.]; RejPos 201v, 293v; ModrzBaz 20; ná wzgárdę Páná náſzego Iezuſá Chriſtuſá/ nie tylko ſynem ćieśielſkim/ ále y ćieślą názywáli pyſzni y nádęći ludźie CzechEp 64; Calep 409b, 534a. [Ponadto w połączeniach szeregowych 7 r.]
»pyszny a nieposłuszny« (2): RejPos 127v; rzekł mu Hrábiá: Nędzniku/ cżemuś ták pyſzny á niepoſłuſzny/ chceſz zginąć iáko y brát? SkarŻyw 566. [Ponadto w połączeniach szeregowych 4 r.]
»pyszny a nieumowny« (1): MArtynus Papież s Fráncyey pyſzny á nie vmowny/ o ktorym nie máſz co piſáć/ bo też iedno rok był ná ſtolcu. BielKron 172v.
»pyszny a odporny« (1): á kto ſię nádyma rządząc lud podły á proſty/ temu niedoſtánie ſercá do rządzenia ludu pyſznego á odpornego [populis gubernandis superbis et rebellibus]. ModrzBaz 47v.
»pyszny a okrutny« = superbus et crudelis Modrz [szyk 3:1] (4): Aby iedno drugiego złość miárkowáło/ dał [Tullius córkę] pokorną okrutnemu á pyſznemu Tárquiniuſowi/ á okrutną Tullią Aruntowi pokornemu á litośćiwemu. BielKron 103; RejPos 127v; RejZwierc 45v; ModrzBaz 47v.
»podniesiony a pyszny« (1): KROL niektory miał Vrzędniká nad wſzyſtkim ſwoim pańſthwem/ ktory ſerce miał ták bárzo podnieſione á pyſzne/ że wſzyſtki ludzie vćiſkał y nędźił HistRzym 66v.
»pyszny abo poważny [= ważny, znaczny]« (1): gdy iuż Piotr s. ſzedł do Hetmáná onego: cżłowiek on nádzyewáiąc ſie by miáło być co pyſznego ábo poważnego wedle ſwiátá/ wyſzedł przećiwko niemu RejPos 301.
»prożny i pyszny« (1): Ludźie/ [...] prożni y pyſzni/ ktorzy mniemáią/ iż ſię wolnemi iáko źrzebię v oſłá vrodźili/ ktore o vźdźie y wodzy nie myśli. Tákie hámowáć/ [...] nie łácna to praca. SkarKazSej 659b.
»pyszny i sobie się sam podobający« (1): [kapłanów, którzy nie mają sukcesji od apostołów] iáko zá Heretyki mieć trzebá: ktorzy zle trzymáią/ dzielą ſię/ pyśni/ y ſobie ſię ſami podobáiący ábo iáko przewrotni dla zyſku ſwego y prożney chwały to cżynią. SkarJedn 32.
»i pyszny i srogi« (1): Więc táki ieſzcże gorſzy bez źiemie źiemiánin/ [...] Iż niema ná ſwym grunćie do pychy podżogi/ Więc ná śierocym ſzpłáchćiu/ y pyſzny/ y ſrogi. KlonWor 56. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»pyszny i zbyteczny« (1): Ieſliże tákowi Papieże byli pyſzni y zbytetzni tzáſu thego Ammianá/ [...] Co by dziſia rzekł ten Ammianus/ kiedyby zmartwychwstał/ y tákową pychę y zbytek/ Papieżá Rzymſkiego vyzrzał. KrowObr 28v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
»zły (a. złościwy) a pyszny« (2): Opowyedzenie ſrogiego ſądu bożego/ kthory ná złe á pyſzne ludzi ſpráwiedliwye Pan okázáć racży. LubPs V3 marg; BielKron 214v.
»zuchwały a (i) pyszny« [szyk 2:1] (3): RejPos 200; Bo kreẃ czyni człowieká weſołego/ hoynego/ wſpaniłego. Kolerá pyſznego á zuchwáłego. RejZwierc 3v; Miał ten Iulianus bárzo zuchwáłe pácholę/ y pyſzne: iſz go ledwo ſamego ſłucháło SkarŻyw 212.
»oczy (oko) pyszne« = superbus oculus Vulg [szyk 3:1] (4): WróbŻołt 100/5; A nád ludźmi ocżu pyſſnych ſrogość ſwą obyáwiſz [oculos superborum humiliabis Vulg Ps 17/28] LubPs Ev, X3; Ktory był ocżu pyſſnych/ á ſercá nienáſyconego: z tákimem nieiadał Leop Ps 100/5 [przekład tego samego tekstu: WróbŻołt, LubPs X3].
»serce pyszne« [w tym: metonimicznie ‘człowiek pyszny’ 4 r.] [szyk 6:2] (8): Serce téż moie pyſſné/ racż zmienitz ku ſwięté pokorze OpecŻyw 135; Abowiem to ieſt rzecz iáwna iż ſą v ćiebie lekkiey wagi ludzie vporni á ſercá pyſſnego RejPs 181; Iáko Pan ſercá pokorne wywyzſza/ á pyſzne tłumi. LubPs dd6v marg, gg2v; HistRzym 66v; Przećiwko fáłeſznikom/ á ludziom pyſznym y podſtępnym náuká piękna iż Pan wzgardza wynioſłe myſli káżdego ſercá pyſznego RejPos 224 marg, 56v; WujNT 97.
W połączeniach szeregowych (12): OpecŻyw 191v; Twarz blada vkazuie cżłowieka nie zdrowego, wſzakoż złoſnego, łgarza y pyſznego, ſkępcza vpornego, nie wiernego y nie pobożnego, iako poſpolicie mowią, od złoſci prawi aże zbladł. GlabGad N2v; KrowObr 145v, 242v; Leop Eccli 13 arg; BielKron 93; Affectator, Pyſzny/ Wyſoko á wyſtáwnie ſie nioſący/ Sádźićiel/ Poſtáwá. Mącz [114]d; RejZwierc 79; BudBib Is 2/12; CzechEp 374; piſmo ſwięte [...] zauſzniki/ obmowce/ gwałtowniki/ pyſzne/ chłubne/ etc. godne być ſmierći opowieda Phil Q2; WujNT Rom 1/30.
W przeciwstawieniach: »pyszny ... pokorny (24), dobry (2), układny (2), mierny, powolny, ubogi« (31): OpecŻyw 20, [192]; Pyſznij czo chcecie to mieycie/ Nám Pokornym Cznotę dáycie. ForCnR kt; TarDuch B4; Tego ſobie za krola wybierzcie ktory ſie Boga boi, [...] ktoryżby pyſzne pokarał á dobre miłował. BielŻyw 148; Saraczeni z ſwey wiary wielkie roſkoſzy maią y pożytki, inſze w ſzythkie [!] ſekti moczą y miecżem ſobie podbijaiącz, z pyſznymi walczącz, á powolnym dan vſtawiaiącz MiechGlab 20; Przetoć mierny je[st] bo[ga]ty, Iż mu statcżą jego płaty, [...] Aleć pysznego nakłady Zawżdy przeciągają dochody BierRozm 20; RejPs 212; RejKup o8; KromRozm II p2v; BielKom F5v; KrowObr 25; Przetoż powiáda/ Bog ſie pyſznym przećiwi/ á pokornym łáſkę dawa. Leop Iac 4/6 [przekład tego samego tekstu: 1.Petr 5/5, KromRozm II, KrowObr, SarnUzn, HistRzym, RejPos 56v, 202v, RejZwierc 201v, WujNT Iac 4/6, 1.Petr 5/5], 1.Petr 5/5; Bárzo rozno vbogi/ záwżdy s pyſznym chodzi. RejZwierz 118v; BielKron 127; SarnUzn 7v; HistRzym 41; RejPos 56v, 200v marg, 202v, 215v marg, 227v; RejZwierc B3, B3v, 69v, 201v, 218v, 232; WujNT Iac 4/6, 1.Petr 5/5.
»pyszny, chełpliwy« (1): Pyſſnego/ chełpliwego [superbus et arrogans] zowią nieucżonym/ ktory w rozgniewániu okázuie á płodzi pychę. Leop Prov 21/24.
»pyszny i potwarliwy« (1): lecz teraz gdy ſię w wiernych ſługách Bożych duchownych zácżęłá obrzeſká: duchownym miecżem pyſzni y potwarliwi bywáią zábijáni CzechEp 48.
»swowolny a pyszny« (1): Cżemuż ſie w tym [w naśladowaniu przykazań bożych] nye obacżą ſwowolni á pyſſni LubPs aa5v.
»pyszny a uporny« (1): Prorok przypomina pánu/ [...] by pyſſnem á vpornem nie ćierpiał á pokorne á wierne ſwoie bronił a wyzwalał od możnoſći ich RejPs 212.
»pyszne(-a) słowa, rzecz, mowa« = sublime verbum PolAnt; magnifica verba Mącz [szyk 8:3] (7:3:1): Nieprzyiaćiele moj duſzę moię ogarnęli/ á moc ſwą zebrali/ vſta ich pyſzne ſlowa wyrzuczały [os eorum locutum est superbiam]. WróbŻołt 16/10 [przekład tego samego tekstu: LubPs, Leop]; KromRozm I D2v, Ev; LubPs D4 [2 r.]; Leop Ps 16/10; BibRadz 1.Reg 2/3; Potym Alexánder do Indyey wielkiey ciągnął z woyſkiem/ przećiw ktoremu Porrus poſłał liſty pyſznemi ſłowy piſáne áby ſie wroćił do Grecyey BielKron 126, 157; Ampullae, μεταφωρiκως. Nádęte słowá/ Pyſzna mowá. Mącz 8c, 204c.
»pyszny(-e) tytuł, przezwisko« [szyk 6:2] (4:4): Powiedz mi proſzę ćie? kto tákowe hárde y pyſzne przezwiſko/ PAPA/ dał Biſkupowi Rzymſkiemu? KrowObr 7; Powiedz mi/ dla tzego ſobie Papieſz ty pyſzne Tytuły przywłaſztzył? KrowObr 25, 7v, 9v, 18v, Tt2; NiemObr 31, 65.
»pyszny i nadęty« (1): ktoremu [szatanowi] ſię w pyſze rownáią ći wſzyſcy/ ktorzy ſię ták nád wſzytkimi wynoſzą/ y tytuły ſobie pyſzne y nadęte przywłaſzcżáią. NiemObr 65.
»pyszny i prozny« (2): A nye pyſſneſz to y prozne ſlowá mowyą? gdy Boże miłoſniki ſwyęte/ y mátkę yego naśwyętſſą ſobye przyrownáyą? KromRozm I Ev, D2v.
»pyszny i wyniosły« (1): ále też y Miſtrzámi ſię im [Chrystus uczniom] zwáć zákazał/ nie dopuſzcżáiąc im onych pyſznych/ y wynioſłych Fáryzáyſkich tytułow NiemObr 31.
W połączeniach szeregowych (6): Pompa, Wſzelákie koſztowne známienite á pyſzne przigotowánie ku yákiey grze turnieyowey/ álbo proceſsiey yákiey. Mącz 309a; Tuscia, Kráyná we Włoſzech [...] ma w ſobie známienite pyſzne á budowne miáſtá/ Florentiam/ Piſas/ Lucam/ etć. Mącz 470c, [114]d, 201c, 466a; Spytam tych/ powiáda [św. Hieronim]/ ktorzy ták wiele imion máią/ ták pyſzne budowánia/ ták bogáte odzienia/ ták roſkoſzne vżywánia: co maćie nád tego ſtárcá? SkarŻyw 52.
W przeciwstawieniach: »pyszny ... plugawy, prosty« (2): Oglądáy ijż on acż byl krol nieba ij ziemie/ a wſſakoż niemiál náſtolek pyſſnych ale tylko proſté odzienié apoſtolſkié OpecŻyw 72; W odzieniu nie byway ani barzo pyſznym ani barzo plugawym. BielŻyw 43.
W charakterystycznych połączeniach: pyszne(-y, -a) budowanie, czubek, dom, drzwi, gospoda, kolebka, koń (2), koszt, łoże, miasto, nastołka [= nakrycie], noszenie [= strój], obiad, odzienie (4), pałac, pierścień, przygotowanie, przyprawki, przyrządzenie, ręcznik, rogi, stolec (2), suknia, szata, tryjumf, uczta, uffy, wieczerza, wjechanie, włosy, zwycięstwo.
»pyszny, okazały« (1): Tragoedia, Stároſwiecki wymysł ſpráwowánia gier/ w które známienitych ludźi yáko krolów/ Xiążąt/ rycerzow/ etć. oſoby bywáły w wodzone/ [...] Srzodek gry bywał pyſzny okazáły/ ále koniec ſmutny. Mącz [460]c.
»pyszny a powyszszony« (1): gdyż wieſz iż on [Bóg] záwżdy ſpycha á ſkłáda mocarze s pyſznych á s powyſzſzonych ſtolczow ich/ á poſadza ná nich pokorne. RejPos 184v.
W połączeniu z imieniem [w tym: imię + Pyszny (5), Pyszny + imię (1)] (6): yſz ten vcziwy Maczi Gąncz: skupyel pol wloky ſza sto m. ot vcziwego Marczina pyſznyego. ZapKościer 1582/26, 1582/26 [3 r.], 26v, 1588/74v.
»mowić z pyszna« (1): (did) Sumnięnie dziękuię poſlowy. (–) [...] Iuż niebędzie mowil ſpyzna Kiedim kſwemu ſtanu przyſla. RejKup f6v.
Synonimy: I.1. buczny, bujny, butny, chełpliwy, chłubny, dumny, hardy, nadęty, podniesiony, powyszszony, wyniosły, wysokomyślny, zuchwały; 2. hojny, kosztowny, okazały, pański, spaniały, spaniły, świetny, wspaniały, wspaniły, wystawny, znamienity.
Cf NIEPYSZNY, PYSZNOMOWA, PYSZNOMOWNOŚĆ
LW, MN