[zaloguj się]
[pdf]

HOJNY (432) ai

o jasne.

comp i sup (35 + 2) (nå)hojniejszy; -ejszy (3), -(e)jszy (34).

Fleksja
sg
mNhojny, hojniejszy fNhojnå, hojniejszå nNhojné, hojniejsz(e)
Ghojn(e)go, nåhojniejsz(e)go Ghojnéj, hojniejsz(e)j Ghojn(e)go, hojniejsz(e)go
Dhojn(e)mu Dhojn(e)j Dhojn(e)mu
Ahojn(e)go, hojny, hojniejszy Ahojną, hojniejszą Ahojné
Ihojnym, hojniejszym Ihojną, hojniejszą Ihojnym, hojniejszym
Lhojnym Lhojn(e)j Lhojnym
Vhojny, nåhojniejszy Vhojnå V
pl
N m pers hojni
subst hojn(e), hojniejsz(e)
G hojnych, hojniejszych
D hojnym
A m pers hojn(e)
subst hojné, hojniejsz(e)
I m hojn(e)mi
f hojnymi, hojn(e)mi
n hojn(e)mi
L hojnych

sg m N hojny, hojniejszy (64). ◊ G hojn(e)go, nåhojniejsz(e)go (4). ◊ D hojn(e)mu (2). ◊ A hojn(e)go (8), hojny, hojniejszy (7). ◊ I hojnym, hojniejszym (21). ◊ L hojnym (2). ◊ V hojny, nåhojniejszy (4). ◊ f N hojnå, hojniejszå (44). ◊ G hojnéj, hojniejsz(e)j (23); -éj (1), -(e)j (22). ◊ D hojn(e)j (3). ◊ A hojną, hojniejszą (45). ◊ I hojną, hojniejszą (23). ◊ L hojn(e)j (6). ◊ V hojnå (1). ◊ n N hojné, hojniejsz(e) (13); -é (1), -(e) (12). ◊ G hojn(e)go, hojniejsz(e)go (15). ◊ D hojn(e)mu (2). ◊ A hojné (16); -é (1), -(e) (15). ◊ I hojnym, hojniejszym (5). ◊ L hojnym (4). ◊ pl N m pers hojni (5). subst hojn(e), hojniejsz(e) (24). ◊ G hojnych, hojniejszych (17). ◊ D hojnym (2). ◊ A m pers hojn(e) (1). subst hojné, hojniejsz(e) (56); -é (2), -(e) (54). ◊ I m hojn(e)mi (3). f hojnymi (3), hojn(e)mi (3); -ymi SkarŻyw (2), KlonWor, -(e)mi Diar, RejAp, RejPos. n hojn(e)mi (1). ◊ L hojnych (5).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (trzy z tych samych przykładów) – XVIII w.

1. Szczodrze udzielający, obficie obdarowujący; largus, liberalis, munificus Mącz, Calep, Cn; perliberalis Calep; beneficus, benignus Cn (99): BierEz G4v; RejKup aa5; BielKom F3v; RejWiz 18v; BielKron Mmmmv; Largitor Dárównik hoyny. Mącz 184c, 237d [2 r.], 416c; BielSat C4; nie káżdy ieſt prawdziwie hoinym/ kto rozdawa. GórnDworz Ii5, Rv, Ff7; RejPos 159v [2 r.]; RejZwierc 3v, 231v; Pan Bog ták hoyny ieſt/ że y to cochmy byli cżynić powinni zá zaſługę prziymuie/ y zapłátę nam zá to dáie WujJud 234v; PaprPan S2; BielRozm 22; Więc żeśćie doſtáli do tego trunku hoynych czáśnikow dobrotliwych/ podczaſzow/ popiliśćie ſię tą Wolnośćią GórnRozm D4; Calep 582b, 583a, 598b, 680b, 784a; iż od żebraká inſzey nagrody cżłowiek hoyny á bogoboyny nie ma/ iedno że mu rzecże: Bog zápłáć GrabowSet A2; KochAp 11; SkarKaz 245a; GosłCast 37; ktory [P. Bóg] hoynym ieſt/ y nie wymawia dáiąc. SkarKazSej 663b, 663b; KlonWor 55, 68.

hojny do czego (1): Ták hoyni byli [święci] do wylania krwie y bránia ná ſię boleśći SkarŻyw 21.

hojny komu [= dla kogo] (2): BielKom A3; Pan wiernemu ieſzcże hoynyeyſzy/ niż on prośi. RejPos 46v marg.

hojny komu w co (1): niech [...] zá dobrodźieyſtwá/ w któré záwżdy [Pan Bóg] nam ieſt hoyny/ przez przeſtánku dźiękuie. Oczko [40]v.

hojny w czym (5) : Lecż iżeś ty w miłoſierdzyu yeſt dziwnye hoyny Pan LubPs cc; SienLek 43; GórnDworz Ii2v; SkarŻyw 284; NiemObr 68.

W przeciwstawieniach: »hojny ... łakomy (a. łakomiec) (2), skąpy (1)«: Skąpy dźiś/ áż mięrźiono/ iutro názbyt hoyny/ Z tąd nie był czáſem domá/ choćia chleb przyſtoyny. Prot B2; Bo ſie ieden rodzi ſrogi drugi dobrotliwy/ [...] ieden hoiny drugi łákomy RejZwierc 2v, 67v.

W połączeniach szeregowych (9): RejPs 214v; BibRadz 2.Mach 1/25; będzieli chciał áby go cżcżono/ [...] thrzebá áby był vkłádnym/ hoynym/ ludzkim/ przychylnym káżdemu GórnDworz M3, K3, Cc7, Gg4, Ii5; bel Pan hoini bogoboini y ſprawiedliwi/ nadto y miloſierni PaprUp Bv; KlonKr D3v.

W charakterystycznych połączeniach: hojny barzo (2), prawdziwie, z głupia; darownik, gospodarz (2), podarca.

Przysłowia: á wiele thych ieſt ktorzy krádną iednym/ áby drugim rozdawáli: więc ſą tácy hoini s cudzego mieſzká. GórnDworz Ii5.

ábowiem pan Bog v hoinych pánow (iáko powiedáią) podſkárbim ieſt. GórnDworz Ii2v.

Wyrażenia: »hojna ręka« [w tym: komu (1), na co (1)] [szyk 2 : 2] (4): SkarŻyw 63, 67; GrabowSet A2v; rzekł Aryſtoteles być to rzecż przyſtoyną/ Cnotliwemu Kxiążęćiu miewáć rękę hoyną. KołakCath C3v.

»hojną ręką« = obficie, sowicie [szyk 8 : 1] (9): Prot D3; GórnDworz B7; Co gdy odemnie vſłyſzał: dopieroſz hoynieyſzą ręką rozdáwáć pocżął SkarŻyw 103, 396; KochMuza 29; GrochKal 16; KlonKr C; KlonWor 36, 49.

»hojne serce« (2): pokázuiącz [Scypio] [...] hoyne ſercze/ y cżyſte ſumnienie/ cżym hnet/ wſzytki one ludzi/ iáko drugim woyſkiem/ zwyciężył/ y zhołdował. GórnDworz Aa7; SkarŻyw 284 marg.

Zestawienie: »Bolesław Hojny« (1): gdy po ſmierći Kaźimirzowey Syn Bolesław wtory przezwiſkiem ſmiáły y hoyny/ ná Kroleſtwo Polſkie był wybrány StryjKron 180.
Szeregi: »hojny a (i) nie łakomy« (2): á on iáko hojnj w ſwym/ á ná cudze nie łákomy/ [Abraham] rzekł: podnoſzę rękę moię/ ktorą Bog vmocnył ná zwyćięſtwo/ [...] iſz iedney nići y rzemyſzcżká nie wezmę SkarŻyw 284, 284 marg.

»szczodry i hojny« (1): tedy ći ktorzy dobrych obycżáiow ſą [...] ſą naipierwey s przyrodzenia ſcżodrzy y hoini KwiatKsiąż C.

Iron. [przeciwko komu = dla kogo] (1): że ociec zoſtáwił iey przy tobie poſag; Y, żeś z tey miáry ták ieſt hoynym przeciwko niey: Ze go nie dáieſz ſpełná CiekPotr 57.

W przen (2): A thák lepiey niech do rozumu przyſtánie/ tho pan hoyny RejZwierc 153v.
Wyrażenie: »prędkiej śmierci hojny szafarz« (1): Widzę orłá białégo/ koniá téyże śierći / Ten mieczem / ów piorónem groźny/ prędkich śmierći Obá hoyni ſzáfárze KochJez A4.
Przen: O Bogu (10):
Wyrażenia: »hojny płaćca« (1): Przez tegoż Iezuſá Chryſtuſá/ [...] wyſławićielá ná tym świećie cnoty Marćiná świętego/ á ná przyſzłym hoynego płaćce/ zá wiárę y vczynki iego. LatHar 454.

»hojna ręka« [w tym: na kogo (1)] [szyk 6 : 1] (7): Nie zawarłes [Boże] hoyney ręki/ każdemu ſwey miłoſći RejJóz C4; LubPs ff; RejZwierc 263v; SkarŻyw 102; LatHar 673; SkarKaz 455a; CzahTr C2.

»hojną ręką« = obficie, sowicie [szyk 1 : 1] (2): przyidźi Pánie/ á do końcá hoyną ręką łáſki twoiey przyochędoż mieſzkánie ſwoie/ ták iáko cześć twoiá potrzebuie SkarKaz 458b; CzahTr B3v.

Szereg: »hojny i szczodrobliwy« (1): Nie było żadney cżęśći żywotá twego/ w ktorąbyś iákiego dobrodzieyſtwá nie wziął/ z hoyney y ſzcżodrobliwey ręki iego LatHar 673.
a. W funkcji rzeczownika (12): RejZwierc 217, 231v; będźieſzli ſkąpo śiał/ ſkąpo żąć będźieſz/ hoynemu záſię ſowito ſię wſzytko nágrodźi. LatHar +8v.

W przeciwstawieniu: »skępiec ... hojny« (7): Skępiec á hoyny ći obádwá muſzą/ Swych niedoſtátkow nádſtáwić y duſzą. RejZwierc 217, 217 [4 r.], 217v [2 r.].

Przysłowie: Hoynego krotkie pánowánie bywa RejZwierc 217; Hoyny do cżáſu iáko pan vżywa RejZwierc 217.
2. Posiadający lub zawierający bogactwa, zamożny, majętny, zasobny; obfitujący; wyposażony w różne dobra, zalety; płodny; żyzny, urodzajny; sumptuosus Mącz, Cn; dapsilis, magnificus, opiparus, splendidus Mącz; copiosus Calep; opulentus, prolixus Cn (332): RejRozpr B4; RejKup aa4; LubPs F3; Mącz 78a, 265d, 409c, 432c [2 r.]; Ze ſię w tych hoynych gosćiách niektorzy kocháią/ Przeto że z nich obronę y pieniąſzki máią. Prot C4v, B4; GórnDworz O3v; RejPos 241v, 342v; RejZwierc 243v; Srebro/ złoto/ wino/ chleb znácży ich kray hoyny BielSen 10; ArtKanc Q6; Calep 257b, 258a; SarnStat 1271; Leśne bogáctwá nieoſzácowáne/ Hoynym Polakom od Bogá ſą dáne. KlonFlis C2; KlonWor 76.

hojny komu [= dla kogo] (1): belci ſkarb barzo hoini wegrom PaprUp K2v.

hojny w co (2): ktorych [ubiorów] ſnadź y ſámey roboty/ Nie zmogłby Tágus płáćić hoyny w kruſzec złoty. StryjWjaz Bv. Cf »w lata hojny«.

hojny czym (2): Nadobnie ſtroyny/ Kto cnotą hoyny. RejZwierc [238]v, 239.

hojny w czym (7), w kim (1): BierEz Iv; BielŻyw 90 [2 r.]; HistAl G8; BielKron 285v; Nád ine w ſztukách Muzyckich KOCHANOVVSKI hoyny. KlonŻal B3; Cżyniąc też y z niepłodney máthki płodną; Y w dźiatecżkách ſwoich bárzo hoyną. ArtKanc T19, D3v.

W przeciwstawieniu: »niepłodny ... hojny« (1): iżes pouiedział Mácedonią być niepłodną we wſzelkim doſthátku/ á Indią hoyną we wſzelkiey roskoſzy obfituiącą HistAl G8.

W charakterystycznych połączeniach: hojny (-a, -e) człowiek (2), gość, kraj, pałac (2), państwo, pastwisko (2), Polak (2), posag, skarb, winnica, ziemia (2).

Przysłowia: Ieſli chceſz być ſtroyny/ Bądźże cnotą hoyny. RejZwierc 239, [238]v.

gdyż iedno s tych lepſze ieſt niż drugie/ tho ieſt/ wolność chuda/ niżli niewola hoyna. BielSpr 28v.

Wyrażenia: bibl. [Gen 41/47] »lata hojne« (1): A gdy minęłá ſiedḿ lat hoynych/ náſzpiżował był Iozeph w káżdym mieście onego kroleſtwá pełne ſzpichlerze zboża BielKron 17.

peryfr. »w lata hojny« = w najpiękniejszym, w młodym wieku (1): Rzecz ieſt przyſtoynieyſza Zoſtáć tobie/ boś [zacna córo] w cnoty y w látá hoynieyſza. ZawJeft 43.

Szereg: »hojny a żyzny« (1): ku Hegoiey/ hoyną a żyzną źiemię tám ludzie máią BielKron 286.
a. Obfity, suty, liczny, wielki, nadmierny; okazały, świetny, ozdobny, wystawny; doskonały; dapsilis Mącz, Calep, Cn; largus Mącz, Cn; delicatus, sumptuosus Mącz; amplissimus Modrz; praestans Calag; copiosus, multus Vulg; lautus, magnificus, opiparus, opiperatus, praelargus, praelautus Cn (295): BierEz Iv, N3; FalZioł V 67v; RejPs 87v, 111, 113v, 220v; Iż z iego [Boga] hoynego dobrá Słábo wáſſá ręká ſſczodra RejRozpr A3v; RejJóz A6, N8; SeklKat V3v; RejKup ee3; Diar 21, 84; Iáko zły w doſtátku prágnie wſzego/ á wierny w vboſtwie ieſt hoynym doſtátkiem nápełnion. LubPs K2 marg, Iv, K3, Lv marg, N3v, Pv marg (44); RejWiz 52v; LEpſſe imię dobre/ niżli bogáctwá hoyne [divitiae multae] Leop Prov 22/1, Gen 41/31, Ps 144/8, Prov 28/12; BibRadz *6, I 336 marg; OrzRozm O2v; Mącz 23c, 78a, 159a, 182a, 184c (13); SienLek 5v; RejAp 2, AA6, 56v, 72v; ktoreć tu [dary] hoynie ſzáfuie zá żywotá twego/ á ieſzcżeć hoynieyſze zoſtáwił po ſmierći twoiey. RejPos [137], 49, 50, 51, 54, 58v (35); BiałKat 228v; BielSat D3; A ſkądżeć ſie tho ma zámnożyć iedno s pięknego á poććiwego żywotá twego/ á iſcie nie z bláſku złotá álbo pſtroćin iákich/ álbo z iákiego ſwowolnego by theż y nahoynieyſzego żywotá. RejZwierc 103v, 30v, 108, 132v, 139; WujJudConf 55v; Gdzie [w Hildebergu] mu Grábiá cny Frydryk hoyną ſtácyą dał. StryjWjaz B, A4; CzechRozm 71v; Są w kroleſtwie náſzem/ y w inſzych kráinách kniemu przyłącżonych/ bárzo hoyne beneficia ModrzBaz 138v, 36; SkarJedn 330, 366; Calag 274a; y ręce obrzezowáć mamy/ áby nie cudzego nie trzymáiąc/ ná hoyne iáłmużny z ſwego zárobienia/ otworzone były SkarŻyw 4, A3v, 3, 101, 117, 183 (20); á leży tá Krainá Chalibow w máłey Azyey [...] gdzie ſą ſławne gory dla hoynego wykopywánia kruſzcu ſrebrnego y żeláznego StryjKron 16, 140, 557; CzechEp 208; NiemObr 73; ty [Boże] doſtátkiem hoynym Zywéy wody dodawaſz rzékom nieſpokoynym. KochFr 125; CZego chceſz od nas pánie/ zá twé hoyné dáry? KochPieś 71; ArtKanc I16v, K17, P13v; BielRozm 28; PaprUp C4; Vbogiemu záśię złoto ſmákuie/ Pyſzné odźienié/ y ſłudzy: miłuie Hoyné potráwy ZawJeft 26, 5, 47; ActReg 57; Calep 288a; Y w lutnią grawa [Apollo] przy ich hoynym ſtole GrochKal 18; Pod nogi lecą/ twych kośćiołow hoyne Ozdoby GrabowSet V, Fv, L; LatHar 214, 429, 457, 610; KołakSzczęśl B; WujNT Rom 15/29, Zzzzz; WysKaz 9, 10; SarnStat 61; GrabPospR M3; SkarKaz 312a, 384b, 636b; CzahTr B4; SkarKazSej 676b, 695a; Tu im [ziemia] przynośi ták hoyne doſtátki/ Iż im ná lądźie koło gniázdá obrok Rodźi ſię co rok. KlonFlis C, Cv; KlonWor 16, 27.

W charakterystycznych połączeniach: hojne(-y, -a) beneficyjum, biesiada (2), błogosławieństwo (4), bogactwo (3), chwała, czestowanie, cześć (2), dar (14), dobro(ć) (6), dobrodziejstwo (21), dobrotliwość (2), dostatek (4), droga, duch (3), gody, gumno, jałmużna (7), jedzenie, jurgelt, krew, krwie rozlanie, łaska (22), łup, łzy (3), miłosierdzie (17), miłość (2), nadanie (2), nadzieja, nasycenie, obfitość (2), obiad (2), obiecanie, obietnica (12), odkupienie, ofiara, opatrzność, ozdoba, pełność, picie, płakanie, płodność, pociecha (6), podpomożenie, pokarm (2), potok, potrawa (3), potrzeba, potwierdzenie, pożytek (5), pożywienie, przyczynienie, rozkosz, rozumienie, rzeka, skarb (6), sprawiedliwość (3), stacyja, stoł (2), szczodrobliwość (5), szczodrość, uczta (4), uczynek, upominek (7), urodzaj, usprawiedliwienie, używanie (3), wdzięczność, wesele (2), wieczerza (5), wielkość (2), wochlon, woda (4), wykopywanie, zysk, żywot, żyzność.

Przysłowia: Foecundi calices quem non fecere disertum, Proverbium. Hoyne napiyánie/ náſláduye wielkie zálecánie. Mącz 32a.

Britannica mensa, Proverbium, Okfite á hoyne vżywánye. Mącz 27a.

Zwroty: »hojnym funtem [co] mierzyć« = mieć, dawać obficie (2): Gdy kto dobrze Pánu wierzy/ Hoynym funtem wſzytko mierzy RejZwierc 231v, 243.

bibl [Luc 6/38] »hojną miarą odmierzyć, odmierzony, odda(wa)ć, odsypać; hojną miarkę namierzyć; hojna miarka będzie [komu]« [szyk zmienny ] (1 : 1 : 2 : 1; 1; 1): RejZwierz 104; Pámiętayże też/ iż káżdy poſtępek Krześćiáńſkiej cnoty ábo powinnośći twoiey/ ma tobie być ſowithą á hoyną miárą odmierzony RejPos 173, 170v, 171v [2 r.], 185v, 266.

Wyrażenia: »hojny wirsz« [szyk 1 : 1] (2): Winſzowałbych tryumphow przyſzłych wirſzem hoynym StryjWjaz C4, A2v.

»(wy)mowa hojna« [szyk 2 : 1] (3): StryjWjaz A3; A kto ná ſławę ich ták hoyną mowę y doſtátny ięzyk mieć może? SkarŻyw 206; GosłCast 75.

bibl. »hojna zapłata (a. odpłata)« [szyk 30 : 4] (34): RejRozpr A3v; Błogoſláwieni ieſteśćie/ gdy was będą przeklináć ludzie/ [...] ráduyćie ſie á kochayćie ſie/ bowiem zápłáthá wáſſá hoyna ieſt á obfita w niebie [merces vestra copiosa est in coelis] Leop Matth 5/12; RejAp 32v; GórnDworz D6; RejPos 24v, 27v [2 r.], 46, 50v, 53 (24); WujJud 144; WujJudConf 112; CzechRozm 229; ArtKanc I20, O14v; SkarKazSej 670b.

Szeregi: »możny a hojny« (1): Dzyęk cżynienie zá ty możne á hoyne dobrodzyeyſtwá. LubPs C marg.

»hojny a nieprzebrany« (3): A po ſmierći [...] poſieść [ma] poſpołu z nim thy hoyne á nieprzebráne tám bogáctwá y ſkárby iego RejPos [292]v, 82, 266v.

»hojny, (a, i) obfity« [szyk 13 : 6] (19): Leop Matth 5/12; A dlá thego [...] będźie kádźić ſiećiam ſwoim/ iż przez nie obfithego zyſku/ y hoynego pożywienia doſtał [incrassata est pars eius, et cibus eius pinguis]. BibRadz Hab 1/16; Mącz 27a; RejPos 24v, 61, 61v, 157v, 158 (14); WujJud 100; CzechEp 125.

bibl. »hojny a opływający« (3): Aby on Lázarz leżący przed twoiemi drzwiámi/ nie zgłodniał nigdy/ [...] A gdy ſie ták záchowywáć będzyeſz/ [...] iż záwżdy będzye/ ták iákoć obiecáć racżył/ hoyna á opływáiąca miárká tobie [Vulg Luc 6/38]. RejPos 185v, 171v, 266. [Ponadto przy innym szeregu 2 r.].

»hojny a pański« [szyk 1 : 1] (2): Magnifice et splendide adornare convivium, Páńską á hoyną wyrządźić vcztę. Mącz 409c, 201c.

»hojny a przepyszny« (1): populus Romanus [...] publicam magnificentiam diligit, Lud Rzimski [...] dla poczćiwośći á máyeſtatu rzeczi poſpolitey Rzimskiey rad hoyne á przepyſzne czći wyrządza. Mącz 201c.

»hojny a (i) rozkoszny« (2): Wſzedſzy Dárius weſpołek z Alexandrem [...] gdzie tám byłá ſpráwiona bárzo hoyna y roskoſzna wiecżerza HistAl F2; RejPos 171v.

»hojny a rozliczny« (3): iż tákiemu káżdemu śćiſnionemu á vdręcżonemu/ hoyne á rozlicżne záwżdy á vſtáwicżnie roſtą zapłáty y pociechy iego RejPos 253v, 209v, 237v. [Ponadto przy innym szeregu 1 r.].

»hojny a rozmaity« (1): będzyecie vżywáć hoynego á rozmáitego dobrodzyeyſtwá mego RejPos 318v.

»sowity a hojny« (2): A ieſliby też co nań przygodnie á nietrefnie przypádło/ iż záwżdy ieſt ſowita á hoyna zapłátá iemu zgotowána. RejPos 27v, 173.

»szczodry i hojny« (1): iż nie doſyć ieſt bogátemu z tego co mu zbywa dáć vbogiemu groſz ábo złoty: ále ſzczodre y hoyne iáłmużny czynić WujNT 275.

»wielki a hojny« (4): Opowyedánye iáwne wielkich á hoinych dobr Páńſkich. LubPs I3 marg, H4, X6v; RejPos 76.

W przen (20): Dla páná brzuchá páná thák hoynego/ Siłá nam ginie czo ieſt przyſtoynego. RejZwierc 218, 79, 153v, 189v; roſy y lody/ Hoyne oddáią/ cżłowieku dochody GrabowSet V4v, K2v.
Wyrażenia: »hojna skarbnica (a. skarb) łaski (i błogosławieństwa)« [szyk 2 : 1] (3): RejPos 130; wſzákże iſz nie do końcá była zła wola iego/ [...] ruſzył Pan Bog hoynieyſzey ſkárbnice nań łáſki ſwoiey SkarŻyw 80; GosłCast 6.

»hojna wieczerza, gody« = szczęście wieczne w niebie [szyk 7 : 1] (6 : 2): RejPos 76, 158, 158v [2 r.], 159, 159v, 239v; Oto Oblubieniec wáſz/ drógę wam záchodźi/ A do onéy vliczki niebieſkiéy przywodźi/ [...] Y zá ſtołem/ wieczerzy hoynéy ſwéy poſádźi. SiebRozmyśl [M2].

»hojne źrzodło« (1): Gdiż ten Krol á ten Pan náſz Iezus Kriſtus [...] ſam nas ku ſobie/ á ktemu hoynemu źrzodłu ſwemu wabić á námawiáć racży RejPos 313.

»hojne żniwo [ = praca apostolska]« (2): bo poſzedł ſzukáć miłego towarzyſzá ſwego Páwłá/ [...] áby go ná ono hoyne żniwo y do ſzcżeśliwey roboty do Antyochiey przywiodł [Vulg Luc 10/12] SkarŻyw 536, 368.

Szereg: »hojny, bogaty i nieprzebrany« (1): zá tym naprędzéy hoyna, bogáta, y nieprzebrána łáſki y błogoſłáwieńſtwá páńſkiégo ſkárbnicá, ná nié y ná potomné wyléwáć ſie może. GosłCast 6.
*** Bez wystarczającego kontekstu (1): h hoiny/ ſchowáł/ chytro MurzOrt Bv.

Synonimy: 1. szczodry, szczyry; 2. bogaty, bujny, dostateczny, dostatni, majętny, pieniężny, tłusty, zasobny, żyzny; a. kosztowny, możny, obfity, okazały, pański, przepyszny, pyszny, rozliczny, sowity, szczodry, wielki, wspaniały, zbytny, znamienity.

Cf HOJNOLETNY, [HOJNOPŁODNY], [HOJNOROSŁKA], NIEHOJNY

BZ