95. Wtórna nosowość w końcówkach.
Wtórną nosowość w końcówkach rozpatrujemy łącznie z pochyleniami, traktując ją jako dodatkowy człon oboczności. Kolejność ustalamy według ilości, jednak zawsze z samogłoską nawiasową na końcu, np.:
drugiému (560), drugimu (2); -ému : imu ...; ~ -ému (35), -emu (18), -ęmu (3), -(e)mu (504); ... .Jeżeli zapis z nosówką wystąpi jako oboczność w tekście nieoznaczającym pochyleń, oboczność ę : (e) i ą : (a) rozpatrujemy tylko w obrębie tego tekstu, a nie w stosunku do wszystkich zapisów (e), (a). Tak więc dla wypadków wątpliwych albo wcale nie podajemy źródeł, albo tylko w wyżej opisanym ograniczonym zakresie.