[zaloguj się]
[pdf]

LOKAJ (4) sb m

lokaj (3), lakaj (1); lokaj ReszPrz, WyprKr, Ciek; lakaj Mącz.

o oraz pierwsze a jasne; -åj (1) ReszPrz, -aj (1) Mącz, -aj-.

Fleksja
sg pl
N lokaj lokaje
A lokaje

sg N lokaj (2). ◊ pl N lokaje (1). ◊ A lokaje (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Sługa noszący liberię; pachołek, strażnik; cursor Mącz; ad lecticam homo, lecticarius, servus deducens lecticam Cn (4): Cursor, Kurſor/ Biegun/ Lákáy. Mącz 73d; Barwa na Lokaie SAianikow. bieretkow i inſzich vbiorow Axamitnich czarnich na 4 ſtafirow WyprKr 91 v; [Lokay/ ex germ: Curſors, á pedibus. Volck Kkk3].

lokaj do kogo (1): Dla bab, ſłużbiſtych, zásię kolebki, kárety, Lokáie do dziecięciá CiekPotr 30.

Iron (1):

Szereg: »lokaj albo drabant« (1): W tąż piſał iego [Lutra] wierny lokay albo drábánth Philip Melánchton ReszPrz 63.

Synonimy: biegacz, biegun, drabant, goniec, hajduk, kursor, pachołek, poseł, posłaniec, służebnik, sztafijer, wysłaniec.

HJ