Zwrot: »obłądzeniu podlegać« (1): Pytaymyż ich powtore/ ieſli ći ludźie/ ábo káżdy z nich zoſobná/ omyłce/ y obłądzeniu nie podlegli/ gdyż káżdy cżłowiek kłamcá. NiemObr 174.

Szereg: »omyłka i obłądzenie« (1): NiemObr 174 cf Zwrot.

Zwrot: »złożyć z siebie obłądzenie swoje« (1): Ni s cżego cie więcey nie vpomina ten błogoſłáwiony á tu zeſłány Ian s. iedno ábyś złożywſzy s ſiebie przez pokutę s. ſtáre obłądzenie ſwoie/ á vznawſzy ſie w vpádku ſwoim/ ſzukał á zábiegał tey drogi/ iákobyś ſie s pokornym ſercem/ mogł vkázáć Pánu Bogu ſwemu RejPos 14.

Wyrażenie: »obłądzenie świata« (2): Tu iuż dáley Apoſtoł powiáda/ zá tym obłądzeniem ſwiátá iáko mieli powſtáć pogánie á bicż Boży ná złoſniki. RejAp 80v, CC2.

Szereg: »obłądzenie a upadek« [szyk 1:1] (2): O wſzechmogący náſz miły Pánie/ otrzyſz ty błogoſłáwione łzy ſwoie z ocżu ſwoich/ gdyż wiemy iákoś ieſt żáłośćiw s tego obłądzenia á s tego vpadku náſzego RejPos 198, 121.

Zwroty: »w obłądzeniu być« (1): W iákim obłądzeniu ieſt dziſieyſzy koſcioł Krześćiańſki. RejPos 197 marg.

»w obłądzeniu nawrocić [kogo]« (2): W káżdym obłądzenyu ſam yą [duszę] on náwroći/ Záłoſne me cżáſy w weſele obroći. LubPs F3 [idem] ArtKanc Q6.

»obaczyć (a. obaczać) się w obłądzeniu« (2): A iáką záſię rádoſcią á iákim weſelem oni duchowie chwálebni á Anyołowie ſwięći bywáią vweſeleni [...] gdy ſie nędznicżek obacży w onym obłądzeniu ſwym/ á náwroći ſie RejPos 115v, 10.

»[kogo] odwrocić od obłądzenia« (1): ieſliż ſie vznaſz á ſthánieſz mocnie przy rádzye á przy woli Páńſkiey/ á iż będzyeſz prawdziwie obiaſniał ludowi iego ſłowá iego ſwięte/ iż cie ieſzcże Pan chce odwroćić od tego márnego obłądzenia twoyego RejPos 189.

»[kogo] wyrwać z obłądzenia« (1): żadna moc áni ná niebie áni ná zyemi ciebie wyrwáć nie może s ták ſrogiego obłądzenia twoiego/ á s thák mocnych á okrutnych sprzećiwnikow twoich RejPos 196v.

»w obłądzeniu być zwiedziony« (1): Abowiem powſtáną fałſzywi Kryſtuſowie y fałſzywi Prorocy/ y będą wydawáć znáki wielkie/ y dziwy/ thák iżby w obłądzeniu mogli być zwiedzyeni y wierni/ ieſliby mogło być. RejPos 258v.

Wyrażenia: »doczesne obłądzenie« (1): RejPs 65 cf W przeciwstawieniu.

»jawne obłądzenie« (1): Izaż tho nie iáwne obłądzenie/ gdy oto wymyſły ludzkie wiárą názywáią/ iákoby nie doſyć było ná wierze Apoſtolſkiey/ w piſmie ś. opiſáney/ y zoſtáwioney? NiemObr 131.

»serdeczne obłądzenie« (1): ácż ći nie wiem iákobyſmy to włáśnie obráżeniem názwáć mogli/ co pod cżás z nieiákiego ſerdecżnego obłądzenia my ſámi zmyślamy [quas saepe errore quodam mentis fingimus ipsi]. ModrzBaz 66.

Szereg: »uniesienie a obłądzenie« (1): iákie tu obiecował [Pan] pociechy á rádośći Apoſtołom ſwoim po onym vnieſieniu á obłądzeniu ich/ gdy nie mogli zrozumieć ſwiętym ſłowam iego á táiemnicam Boſtwá iego. RejPos 126.

Wyrażenie: »obłądzenie od drogi zbawiennej« (1): Bo y w tym teraznieyſzym piſániu moim [...] niecoć ſię inſzego zámyka: tylko to áby ſie przez nie záwiedzenie y obłądzenie od drogi zbáwienney [...] ludźiom nie cżuiącym ſię w tym/ pokázowáło. CzechEp 72.

Szeregi: »obłądzenie, (i) zawiedzienie« [szyk 1:1] (2): Wszczynają się bowiem wielkie niesforności, w ktore przywiedzione są rozmaite stany roztargnieniem sumnienia, gdy doznawają obłądzenie swe pirwsze zbawienia, zawiedzienie z prawej drogi Diar 84; CzechEp 72.

»nie obłądzenie ani zdrada« (1): ſtrony chcąc ku zgodźie bez obráżenia ſumniéniá przyść/ ná nas dobrowolnie z pewnéy wiádomośći nie żadnym obłądzeniem/ áni iáką zdrádą oſzukáni [non per errorem, nec aliquo dolo, vel fraude circumventi] [...] dáli ſie ná náſz wyrok SarnStat 184.

»obłądzenie a zginienie« (1): Aby on márny rozboynik á ſprzećiwnik náſz/ kthory ſie náſádził ná obłądzenie á ná zginienie náſze/ nie miał pociechy żadney nád námi nędznemi owiecżkámi twemi. RejPos 186.