« Poprzednie hasło: [PIERZCIONEK] | Następne hasło: [PIERZEC] (?) » |
PIERZE (162) sb n
pierze (154), pirze (8); pirze KromRozm I, RejFig; pierze : pirze RejWiz (12:2), RejZwierz (5:2), RejZwierc (4:2).
-é- (23), -e- (15); -é- Oczko, KochPs, KochTr, KochFr (4), PudłFr, też Calep, SienLek (4); -e- : -é- Mącz (15:10), końcowe e pochylone (Cn oba e pochylone).
sg | pl | |
---|---|---|
N | piérzé | pierzå |
G | piérzå | |
A | piérzé | |
I | piérzem, piérzym | |
L | piérzu |
sg N piérzé (30); -é (2), -(e) (28). ◊ G piérzå (44). ◊ A piérzé (44); -é (1), -(e) (43). ◊ I piérzem (23), piérzym (9); -em RejWiz, RejZwierz (2), BielSat, HistLan, RejZwierc (3), BudBib, KochPs, KochFr, WitosłLut, KmitaSpit (2), KlonWor, ZbylPrzyg; -ym GlabGad Skarżyw; -em : -ym BielKron (1:2), Mącz (4:1), SienLek (2:4); ~ -em (3), -(e)m (20). ◊ L piérzu (10). ◊ pl N pierzå (2).
Sł stp: pierze, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.: pierze, pierz.
- 1. Coll. od „pioro” (ptasie)
(151)
- W przen (1)
- Przen (1)
- a. Skrzydła
(10)
- Przen (1)
- b. Jako ozdoba stroju, zaprzęgu, namiotów itp.
(22)
- Przen
(9)
- a) Stan, urodzenie (3)
- b) Okazałość zewnętrzna, przepych (4)
- Przen
(9)
- c. Zakończenie strzały; w przen (1)
- d. Pościel (1)
- 2. Pojedyncze pióro (3)
- 3. Część rośliny (8)
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy ptaka [przydawka + pierze (7), pierze + przydawka (4)] (11): gdy by pierze Drozdowe z prawego ſkrzidła poſrzod domu zawieſił na nici cżyrwoney, [...] thedy w onym domu żądny nie będzie mogł ſpać. FalZioł IV 25d; Cygnea pluma, Lábęcie pierze. Mącz 76b, 157b, 221d; Lożyſko wywodźi gdy niewiáſtę podkurzáią pierzym kokoſzym álbo kuropátffim SienLek 114v, 49, 75, 130v, 135, 166; RejPos 358.
W porównaniach (5): drudzi też mienią iż ſniegi y ſzrony tam [w północnych krainach] vſtawicżnie ſpadaiące z daleka ſie widzą iakoby pierze lataiące. MiechGlab *4v; RejKup aa8v; A iáko Paw przed kury w pierze ozdobiony/ Ták ſie też przed proſtaki ſzyrzy náucżony. RejWiz 8, 68v, 84; RejZwierc [238]v; [Lecż kto trochę świádomy wie iż rzecz v tych ludźi/ iáko cżaiká w pierzu/ kiedy ią oſkubieſz/ mięſo nie ſtoi zá wroblá ŚmiglŁup A2].
W charakterystycznych połączeniach: pierze cienkie, cudne (2), dobre, grube (2), latające, lekkie, miękkie, nadobne, ostre, piękne (3), pstre, rzadkie, stare (2), śliczne, wielkie, wyborne; pierze drozdowe, gęsie, kanie, kokosze, kuropatwie, łabęcie (2), pawie (5); pierze ze skrzydeł (2); pierza cudność, garść, kupa, mieszek; pierze garnąć, mieć (miewać, mający) (7), obrzezać, rozchwycić, wyłomić, zapuścić, zebrać; pierzem nastrzępić, nakryty; pod pierzem chodzący; w pierzu gmerać; na pierzu siedzieć.
Tákżeć náſzy pánowie co ſie cudzym pirzem/ Vpſtrzą pyęknie by Soyki/ áli w śmieciu gmerzem. RejWiz 98; [SkarKaz 20a (Linde)].
[Po pierzu ptaka poznać. Senatulus 1004.]
»z pierza się oskuść; pierze wyrywać, skuść, wyskubać; skubanie pierza« = deplumare Mącz [szyk zmienny] (2;1:1:1;1): [kukołka] cżuiącz niedaleko zimno/ [...] ſie wſzytka z pierza oſkubie/ thakże iey drugie naraſtaią FalZioł IV 23c; Dzieci iego [dudka] gdy widzą rodzicze ſwoie ſtare á zemdlone/ tedy ſtare pierze wyſkubaią z nich/ á pod ſkrzydły ſwoiemi ie zagrzewaią FalZioł IV 26d, IV 26b; GliczKsiąż F3; Mącz 306c.
»pierzem porość (a. obrastać)« = plumare Mącz [szyk zmienny] (3): Mącz 306c; Gdy záś pierzem poroſtą [ptaki] á pocżną záſuſzáć/ Iuż cżyrſtwiey á niż przed tym imą ſobą ruſzáć. HistLan B2v; KmitaSpit A4v.
»pierze puszczać« = porastać piórami (1): Plumo – Pierże puſzcząm. Calep 814b.
»pierze wymietać (a. zmietać)« [szyk zmienny] (2): oną pſzeniczą vkarmi kokoſz tłuſto/ albo kura młodego/ á gdy iuż vtije/ tedy z ſiebie zmiecze wſzytko pierze FalZioł V 94; HistLan B2v.
peryfr. »ten co pierze ma na sobie« = ptak (1): Podam ćię ku pożárćiu ptakom latáiącym/ y tym co pierze máią ná ſobie [volucribus et volatilibus, omni alato]/ y źwierzętom polnym. BibRadz Ez 39/4.
»sierchl albo pierze« (1): Zwierzęthá [...] dzieći ſwe zábawiáyą nye około ſkubánya ſierchli/ álbo pyerza/ ále ćwicżą ye álbo ná byeg/ álbo ná latánie GliczKsiąż F3.
»(albo) pierze, (albo) wełna« (3): Więc gdyby ſye táki człowiek [nieprzytomny] przygodźił/ á wątpionoby ieſli vmárł álbo nie: Położyć mu ná vſtá álbo pierza lekkiego/ álbo wełny ſzczochráney SienLek 60v; GostGosp 70, 118.
W porównaniach (2): Boiazń y drżenie przyſzły na mię/ A ciemnoſci mie zakryły. Y rzekłem kto mi da pierze iako gołębicżcze [Quis dabit mihi pennas sicut columbae Vulg Ps 54/7]/ á będę latał y odpocżywał. TarDuch A4v [przekład tego samego tekstu]; LubPs N6v.
W charakterystycznych połączeniach: pierze dać (2), mieć, przydać; pierzem latać, władnąć.
W porównaniu (1): Vźrzał huffce pod gorą ony ſie mieſzáią/ [...] Pierze iáko ná Struſiech á łáńcuchow pełno RejWiz 67.
W charakterystycznych połączeniach: pierze na łbie, w szkofijach; z pierza rogi; bieretek z pierzem.
[pirze czego: PańskModlWyłoż Dv cf W porównaniu.]
[W porównaniu: Yeſus Kryſtus [...] chćyał ábyſmy ze wſſech ſtron byli gotowi y vmocnyeni/ yákoby nyeyákim pirzem wyáry przypráwyeni PańskModlWyłoż Dv.]
»pierze albo źdźbło«: chceſzli áby tym więtſze głowy [czosnku] vroſły/ tedy iák ſkoro śię pierze ábo źdźbło puśći ma być tłocżono áby nie wzraſtáło Cresc 1571 211.]
Synonimy: 1.a. skrzydło; d. pościel; 3.a. mech, wełna; b. łupina, łuska, łuszczyna; c. nać, źdźbło.
MN