« Poprzednie hasło: PILNOWAĆ | Następne hasło: PILNUJĄCY » |
PILNOWANIE (13) sb m
-o- (9), -ó- (1); -o- : -ó- Mącz (5:1); -a- (11), -å- (1) CzechEp; teksty nie oznaczają -é.
sg | |
---|---|
N | pilnowani(e) |
D | pilnowaniu |
I | pilnowaniém |
sg N pilnowani(e) (9). ◊ D pilnowaniu (3). ◊ I pilnowaniém (1).
Sł stp brak, Cn s.v. pilowanie, Linde brak.
- 1. Zajmowanie się czymś, poświęcanie się czemuś (4)
- 2. Obrona (2)
- 3. Zwracanie uwagi na coś lub na kogoś, obserwowanie
(7)
- a. Naśladowanie (1)
- b. Czyhanie (1)
pilnowanie czego (1): Religio officii, Pilnowánie ſwego vrzędu. Mącz 351b.
W połączeniu szeregowym (1): A iżebyſmy tákowégo pokoiu wiecznégo y zgody pewnieyſzym pilnowániém/ vmocnieniém/ y mocą ſtrzegli y chowáli [ut ... sub certiori attentionis fimitate et robore custodiamus et servemus JanStat 846] SarnStat 1070.
»pilnowanie i widzenie« [szyk 1:1] (2): TObie ſzláchetnému N. z N. roſkazuiemy: ábyś [...] gdźie przerzeczony N. powód nas álbo Komorniká náſzégo poſtáwi ku pilnowániu y widzeniu [ad attentandum et videndum JanStat 417] [tego pilnował] SarnStat 1247, 463.
Synonimy: 1. obchodzenie się, obieranie się; 2. bronienie, obrona, pomoc, zaszczycenie; 3. baczenie, doglądanie, dozor, podstrzeganie, wejźrzenie; a. naśladowanie; b. czyhanie, straża, strzeżenie, szpiegowanie, usadzenie, wyglądanie, zasadzka.
Cf NIEPILNOWANIE, PILNOWAĆ, PILOWANIE
MN