| « Poprzednie hasło: PLUNDROWAĆ | Następne hasło: (PLUNDROWNIK) » |
PLUNDROWANIE (7) sb n
plundrowanie (5), plandrowanie (1), plądrowanie (1), [plindrowanie]; plandrowanie PowodPr; plądrowanie CzechEp.
a jasne; w plandrowanie pierwsze a pochylone; teksty nie oznaczają ó oraz è; o prawdopodobnie jasne (tak w -owanie).
| sg | |
|---|---|
| N | plundrowani(e) |
| G | plundrowaniå |
| A | plundrowani(e) |
| I | plądrowani(e)m |
sg N plundrowani(e) (2). ◊ G plundrowaniå (2). ◊ A plundrowani(e) (2). ◊ I plądrowani(e)m (1).
Sł stp brak, Cn: plondrowanie s.v. plondruję co, Linde: plondrowanie w objaśnieniu s.v. plondrować.
plundrowanie czego (1): Montwil Gimbutowic Xiążę Zmodźkie [...] Náſyłał [...] ná plundrowánie kráin Ruſkich StryjKron 265.
plundrowanie czyje [w tym: ai poss (1), pron poss (1)] [= kto plundruje] (2): Niemogł ſcierpieć onego plundrowánia á okrućieńſtwá Litewſkiego nijáki Sláchćic Mázowiecki Andrzey StryjKron 406; CzechEp 376.
[W połączeniu szeregowym: Izalibych też [...] miałbych ná plindrowánie folwárkow wáſzych/ ná zápalenie wśi/ y ná ynſze poſpolite ſzkody [...] iákoby iáki wyrodek pátrzyć? BarlBaz 70.]
Synonimy: drapanina, drapiestwo, drapież, grabież, gwałt, łupienie, łupiestwo, pustoszenie, rozboj, wydzieranie, złupienie.
Cf PLUNDROWAĆ
DDJ