![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PSOTLIWY | Następne hasło: PSOTNY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PSOTNIK (1) sb m
Fleksja
A sg psotnika.
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.
Znaczenia
Człowiek skłonny do złego; tu prawdopodobnie: człowiek lubieżny, skłonny do uciech cielesnych:
W połączeniu szeregowym: GArdło białe choć miąſſze albo cienkie vkazuie cżłowieka chełpliwego nadętego, prożnego, pſotnika j kłamcę wſzakoż wżdy bywa dobrze rozumny y też roztropny ale gniewny GlabGad O8.
Synonimy: cudzołożnik, fryjerz, gach, kurewnik, miłośnik, nałożnik, nieczysty, nierządnik, porobca, porobnik, rozpustnik, sprosnik, szkortarz, szkortator, wszetecznik.
SBu