FRANCUZ (143) sb
Francuz m (127), Francoz m (1) [n-ethn]; Francuz : Francoz Mącz (3 : 1); Francuzy pl t (2) [n-loc]; w znacz. 2.: francuz m (7), francuza f (2), francoza f (1), francuz m a. francuza f (3), francoz m a. francoza f (1); francuz RejPos, RejZwierc (6); francuza WerGośc; francoza BartBydg; francuz a. francuza RejWiz (3); francoz a. francoza Murm.
-z (10), -s (10), -sz (1).
a jasne.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
Francuz, francoza |
Francuzowie, Francuzi, francuzy |
G |
Francuza, francuzy |
Francuz(o)w, francuz(o)w, Francuz |
D |
Francuzowi |
Francuz(o)m, francuz(o)m |
A |
Francuza |
Francuzy, francuzy |
I |
Francuz(e)m |
Francuzy, Francuzami, francuzy |
sg N Francuz (21), skrót: F. (1), francoza (1). ◊ G Francuza (4), francuzy (1). ◊ D Francuzowi (1). ◊ A Francuza (2). ◊ I Francuz(e)m (1). ◊ pl N Francuzowie (50), Francuzi (1) OrzRozm, francuzy (7). ◊ G Francuz(o)w (18), francuz(o)w (1), Francuz (2) [n-loc]. ◊ D Francuz(o)m (6), francuz(o)m (1). ◊ A Francuzy (18), francuzy (1). ◊ I Francuzy BielKron (4), Francuzami (1) StryjKron, francuzy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.
1.
n-ethn;
Gallus Mymer1, Murm, Mącz; Francus Murm (128):
Ten Pilát był Francus rodem z miaſta Lugdunu. OpecŻywList C2;
Murm 31,
34;
Mymer1 32;
Tenći zwycżay yeſt v Włochow/ Fráncuzow/ á ſnadź nawyęcey v Nyemcow GliczKsiąż M2v;
KrowObr 134;
Nie dádzą nam Niemcy/ Włoſzy/ Hiſzpani/ y Fráncuźi [... ] Człowieká drugiego Hoſiuſowi Polakowi náſzemu/ vczonym rozumem á kthemu oſobliwym piorem vraczonym rownego. OrzRozm P3v,
F3;
wy tu ſiedźićie zá Polſkim kroleſtwem iáko zá murem/ tákież Niemcy s Fráncuzy. BielKron 410,
102v,
122 [2 r.],
153v,
154,
157v (
45);
KochZg A2v;
LeovPrzep A4v,
D3v;
Genitus Cellis, Fráncos we Franciey ie vrodźił. Mącz 145d,
63a,
71a,
373c;
OrzQuin A2,
R4v;
Prot Ev;
GórnDworz B2,
Lv,
Bb;
RejZwierc 242;
StryjWjaz A4 [3 r.],
B2,
B4,
B4v;
CzechRozm 150v [2 r.],
**;
KlonKr A2,
A4v [2 r.];
Fráncuzowie zálegli byli kráie láſu ModrzBaz 104,
63,
75v,
103v,
104;
SkarJedn 258;
Ia mu Włoſką ziemię zoſtáwię/ á ſam ſię do Fráncuzow y Hiſzpanow vdam. SkarŻyw 311,
29,
518;
Ci potym złączywſzy ſie z Francuzámi/ ktorych w on czás Galatámi y Celtámi zwano/ ze dwu narodow w ieden przes ſpolne mieſzkánie złączonych y ſpoionych ſą rzeczeni Celtiberij StryjKron 16,
59,
61,
432,
457,
487;
CzechEp 264;
KochFr 90;
KochSz A2v;
ReszHoz 115;
GórnRozm L4v;
PaprUp K2v [2 r.];
ActReg 183;
Calep 266a;
gdy ſie Fráncuzowie z Hiſzpany o Sycylią y Neápolim ſwárzyli. OrzJan 27,
108;
JanNKar B4,
D [2 r.],
G;
SarnStat 370 [2 r.],
371;
KmitaSpit A3v;
PowodPr 57;
CiekPotr 66;
SkarKazSej 706b [3 r.];
Daymyż iuż ten dánk Hiſzpánom y Niemcom/ Fráncuzom/ Włochom/ inſzym cudzoźiemcom KlonFlis D2v.
Szeregi: »Gallus (
a. Gallik) albo (to jest) Francuz« [
szyk 4 :
2] (
6).
Longinus poráźił Gálliki álbo Fráncuzy nad rzeką Rodanem. BielKron 121;
Ten Florus był Gállik álbo Fráncuz BielKron 146;
Piſałem wyżſzey iáko Gálli to ieſt Fráncuzowie dawáli pomoc Schothom przećiw Anglikom. BielKron 233v,
7v,
128;
StryjKron 61.
»Francuzowie albo Sykambry« [szyk 1 : 1] (2): SYkámbry álbo Fráncuzowie/ zowiem ie też Gálliki/ od miáſtá Sykámbryey/ ktore byli záłożyli napirwey w Azyey/ przyſzedſzy do Niemiec BielKron 122, 296v.
2. n-loc pl t: Francja (2): vciekł do Fráncuz/ to ieſt do Gálliey BielKron 180v; Celticus, Yeden z Fráncus Mącz 46d.
3.
lek. Choroba weneryczna;
morbus Gallicus Murm, BartBydg; morbus regius BartBydg (13):
Morbus gallicus. Die kranckheit der frantzoſen. Nyemoc ſłych [!] kroſt/ álbo fráncozy. Murm 70;
BartBydg 127;
RejWiz 58;
A iużći ſie pogoiły/ Ony twoie ſtáre guzy/ A bolą więc by Fráncuzy. RejZwierc 231v,
236.
W połączeniach szeregowych (7): Więc iż dziwne przyſmáki dziwne też y wrzody/ [...] Kánkry/ Kárbunkuluſy/ Cyrogry/ Fráncuzy RejWiz 15, 90; RejPos 228; RejZwierc 14, 60; My dla Bogá żywego/ izali nas ná rzeź pobić máią/ iáko woły ábo świnie/ ábo inſze bydło? że ſię ták tym niezbednym obżárſtwem tucżym? przez co nie tylko doſtáiemy Kánkrow/ Kárbunkułow/ Antraxy/Fráncuzy/ y z dźiwnemi ich potomki: ále tráćimy łáſkę Bożą WerGośc 262.
Szereg: »guzy albo francuzy« (2): A ták tákie dobrodzieyſtwá wzaiemne bywaią/ y wzaiemne też guzy álbo fráncuzy s tego dobrodzieyſtwá roſtą. RejZwierc 101v; Ale ieſzcże będzie żáłoſnieyſza/ gdy z guzow álbo s fráncuzow/ álbo z dziwnych wrzodow nań [na człowieka zabawionego światem] nieobácżnie przypádnie. RejZwierc 167.
Synonimy: 1. Gallus; 2. Gallija; 3. »dziki świerzb«, galik, »niemoc kurewnikow«, ospice, przymiot, »wrzod galijski«, »złe krosty«, »zły wrzod«.
Cf FRANCA, [FRANCUGA]
TZ