[zaloguj się]
[pdf]

FRYJ (3) sb m

Fleksja
sg pl
N fryj
A fryje
I fryj(e)m

sg [N fryj]. ◊ I fryj(e)m (1). ◊ pl A fryje (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) ‒ XVII i XIX w.

Rozpusta, nierząd; swawola (3): nawięcey gdy oni piſzą o kxiążęciu wſzitkich kxiążąt, (abo wedle ich rzecży o Bodze wſzitkich Bogow) Iupitrze ktoremu oni w ſkładaniu ſwym przipiſuią fryie, czudzołoſtwa y inſze nieznaſzki abo plugawoſci rozmaite BielŻywGlab nlb 12; [Andolon fárbowáną miłośćią ułowion/ y mieſzká ſzcżeſliwego pozbáwion [...] nie poſłał gońcá przed ſobą/ coby go brátu oznáiomił: nie ſzłá też kuchnia przed nim z Száffárzem/ coby gotowili. Fryy mu wſzyſtkiego zábronił/ pieſzo od portu do domu muśiał. HistFort M.]
Zwroty: »toczyć fryjem [z kim]« = poczynać sobie zbyt swobodnie (1): Ze do ludzkyey miłości [Labentowie] thák ſie pilnie máią/ Tę zá nawiętſze ſkárby ſobie przekłádáią/ Ale ich nie zácżepiay nie tocż fryiem z nim / Bo prętko tę vprzeymość ſam Iáchnicżek zmieni. PaprPan Aa3v.

»udać się na fryje« (1): á Corá ieſliby też zá wolą Oycowſką niechciáłá idź zá Mąż/ ále by ſye vdáłá ná Fryie/ też może być wydźiedźiczoná. GroicPorz m.

Synonimy: cudzołostwo, gamractwo, gamracyja, kurestwo, nieczystość, nierząd, nierządność, porubstwo, rozpusta, skortacyja, swawola, swowoleństwo, wszeteczeństwo, wszeteczność.

Cf FRYJERSTWO

TG