« Poprzednie hasło: GLĘDACZ | Następne hasło: GLĘDZIEĆ » |
GLĘDAĆ (2) vb impf
inf | ględać |
---|
inf ględać (1). ◊ part praes act ględząc (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.: glądać.
ględać czego (1): Cżłowiek niegdy w leśie chodząc/ Pożywienia ſobie ględząc: Y podkał ſie z mężem dzikim BierEz S3.
ględać na kogo (1): dáy mi ciebie milowatz na wſſelką godźinę/ a na cię zawżdy ględatz w niebie po żywocie. OpecŻyw 19.
Formacje współrdzenne: doględać, doględać się, nadględać, naględać, oględać, oględać się, poględać, przeględać, przeględać się, przyględać, wględać, wględać się, wyględać, względać, zaględać, zględać, zoględać; przeglądawać; oględować, oględować się, poględować, przeględować, wględować; doglądnąć, naglądnąć, oględnąć, oglądnąć się, poglądnąć, przeglądnąć, przyglądnąć, wglądnąć, wyglądnąć, wzglądnąć.
Cf GLĄDAJĄCY
AL