« Poprzednie hasło: HARDO | Następne hasło: HARDY » |
HARDOŚĆ (156) sb f
a oraz o jasne (w tym w a 3 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | hardość | hardości |
G | hardości | |
D | hardości | |
A | hardość | hardości |
I | hardością | |
L | hardości | hardościach |
V | hardości |
sg N hardość (41). ◊ G hardości (45). ◊ D hardości (10). ◊ A hardość (31). ◊ I hardością (8). ◊ L hardości (16). ◊ V hardości (1). ◊ pl N hardości (1). ◊ A hardości (2). ◊ L hardościach (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII ‒ XVIII w.
W połączeniach szeregowych (16): Ale wſzytkich hárdość/ łoterſtwo/ á zápámiętánie/ Krol Azyey Epiphanes [...] przewyćiężył BielKron 265v, 437v; otworzą ſie walki y nienawiśći/ á to z nowych przyczyn/ iáko z niećierpliwośći/ z wielkiey żądze ku pomśćie/ z hárdośći/ z łákomſtwá/ y tudzież z chytrych á obłudnych porad LeovPrzep B4v; GórnDworz C6, Gg6; WujJud 197; RejPosWstaw [1102]v; CzechRozm 68; ModrzBaz 12v; SkarJedn 150, 155; LatHar 597; SkarKaz )(3, 242a, 314a; SkarKazSej 705a.
W charakterystycznych połączeniach: hardość cielesna, dawna, diabelska, heretycka, nadęta, niemiecka, nieznośna (3), papieska (2), piekielna, prożna (2), przemierzła, sroga, szkodliwa, świecka (2), uporna, wielka (3), wielkomyślna, wrodzona (3); hardość rozumu (2), serca; hardość hamować, nasiać, odrzucić, podnieść, skruszyć, (s)tłumić (2), strudzić, tłoczyć, ująć, (u-, s)krocić (4).
»hardość i gorna myśl (a. gorność)« [szyk 1 : 1] (2): NIech do mnie Pánie żadna hárdość y gorna myśl przyſtępu nie ma LatHar 606, 592.
»hardość i (a) nadętość« = arogantia et insolentia Modrz (3): Iedná przycżyná/ áby poháńbił hárdość á nádętość ludzi ſwiátá tego RejPos 4; ModrzBaz 15; NiemObr 41.
»prożność i hardość« (1): A coż z ſprożnośći y hárdośći rozumu co świegotáć/ iáko wielka śmiáłość y nievczćiwość rzeczom Bozkim z tego rośćie? SkarKaz 278b. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
»pycha, (a, i) hardość; pycha z hardością« = superbia, arrogantia Modrz [szyk 10 : 3] (12; 1): A drugi bogacż ſąſiad iego miał ich tyſiącmi/ á wżdy cżyniącz doſyć pyſze á hárdośći ſwoiey/ bieżał á wydárł onę owiecżkę onemu to vbogiemu cżłowiekowi RejPos 164, 264v; WujJud 34v, 116v; RejPosWstaw [212]; ModrzBaz 15; SkarŻyw 164, 483; ReszPrz 65, 97, 109; GrabowSet D4v; SkarKaz 515b.
»hardość a wielkie rozumienie (a. trzymanie) o sobie« (2) : Symonides obacżawayąc yego hárdosć á wyelkye o ſobye trzymánye/ rzekł GliczKsiąż F5v; GórnDworz N3.
»hardość i wyniosłość« (1): Iedni áby chowáli/ y zá bogi pieniądze mieli: drudzy áby hárdośći ſwey y wynioſłośći/ vtrátámi y prożnośćiámi doſyć czynili. SkarKazSej 704b.
»hardość i zuchwalstwo« (1): Toć tu dáleka od hárdośći y zuchwálſtwá śmiáłego/ żeby nád ſobą pánem nie mieli chćieć mieć Bogá CzechEp 206. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
Synonimy: bujność, buta, butliwość, butność, chełpa, chełpienie, chełpliwość, chlubienie, chłuba, dufanie, duma, gorność, nadętość, podniesienie, prożność, pycha, wyniosłość, zuchwalstwo.
KN