[zaloguj się]
[pdf]

NIEROZTARGNIONY (3) part praet pass pf

e, pierwsze o oraz a jasne; -ón- BiałKat (2), -on- (1) KochProp.

Fleksja
sg
m Gnieroztargnionégo f G
A Anieroztargnioną
Inieroztargniónym I
Lnieroztargniónym L

sg m G nieroztargnionégo (1). ◊ I nieroztargniónym (1). ◊ L nieroztargniónym (1). ◊ [f A nieroztargnioną.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. roztargać.

W funkcji przymiotnika: Jednolity, niepodzielny, nierozerwany (3):

W połączeniach szeregowych (2): trzey ſą/ w iednym nierozłączónym/ nieroztargniónym/ y niezmiéſzánym Boſtwie BiałKat 11, 11.

Wyrażenia: »nieroztargnione(-y) bostwo, Bog« [szyk 1:1] (1:1): Oćiec/ Słowo/ y Duch S. á ći trzey iedno ſą to ieſt/ iednym Bogiem ſą nieroztárgniónym/ nierozłączónym/ niepoháńbiónym/ y niezgmátwánym BiałKat 11, 11.

»związek węzła nieroztargnionego« (1): Królu zacny [...] ludźi iednéy wiáry/ y páná iednégo/ Przywiedź do związku węzłá nieroſtárgnionégo. KochProp 16.

[W przen: á wſzyſcy trzey [synowie Montwila] w ſpolney zgodzie trwáiąc zá rowno ſobie przećiw Ruſſakom/ y Niemcom [...] nieroſtárgnioną pomoc y prętki rátunek dawáli StryjKron 266 (Linde s.v. roztargać).]

Synonimy: cały, jeden, jednaki, jednostajny, jedyny, nierozdzielny, nierozerwany, nierozny, rowny, spolny.

Cf ROZTARGNIONY

JB