[zaloguj się]
[pdf]

1. PILIĆ (5) vb impf

Fleksja
inf pilić
indicativus
praes
sg
3 pili
praet
sg pl
3 m pilił m pers pilili
f piliła m an

inf pilić (1). ◊ praes 3 sg pili (1). ◊ praet 3 sg m pilił (1). f piliła (1). ◊ 3 pl m pers pilili (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

1. Doglądać (2):

pilić czego (1): ſam ſzedł obiadá pilić/ Bo Xánt z gośćmi rychło miał przyść BierEz 35.

Przysłowie: Kto pili nie zmyli. BierEz 86.
2. Zabiegać, starać się [o czym] (2): Delfowie o tym pilili/ Iákoby go obwinili. BierEz 55, 137.
3. Mieć baczenie, zwracać uwagę (1): Liſzká gdy nic nie piliłá/ W iámę śię byłá w wáliłá: Y długo támo śiedziáłá/ Aż owa bárzo zemdláłá. BierEz 105.

Synonimy: 1. baczyć, doględać, dopatrować, dozierać, patrzać, patrzyć, strzec; 2. baczyć, patrzać, patrzyć, starać się; 3. baczyć, patrzać, patrzyć, podstrzegać.

Formacje współrdzenne: przypilić; pilnować, dopilnować, popilnować, przypilnować; pilować, przypilować.

ES