[zaloguj się]

POCZLIWIE (4) av

o oraz e jasne.

stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Zgodnie z moralnością, dobrymi obyczajami, obowiązującymi zasadami lub prawem, nie wywołując zgorszenia, uczciwie, właściwie (2): yą [lege: ja] tego przirzeczenia y przisyagy osſtapycz niechcze any mislye yeno ze chcze naprzeczywko yemv przisiegę swa poczlywie zachowacz. LibLeg 11/22; [induamur arma {(wodzenye)} lucis sic vt in die honeste {(poczlyvie)} ambulemus. Glosy II nr 84/103; Id neutique honeſtum eſſe arbitror. Nie mnimam to być potzliwie. TerentMatKęt P4v; Honeſte. Honeſtamente. Poczliwie. Beſcheidentlich. Dict 1566 D2v].
Zwrot: »poczliwie się chować« (1: ysz slachathny Ian wysznyewsky szphaląth nye zywye szeszlodzyemy ⟨y poczlywye szya chowa w zemy Mazoweczkyey⟩ ZapWar 1510 nr 2081.
2. Wyrażając należyte poszanowanie, nie uwłaczając godności, z szacunkiem (2): Widzątz niewiaſta ijż pán iezus wiedziál/ pocżliwie przyſtąpila k niemu OpecŻyw 45, 154v.
[Zwrot: »pochować poczliwie«: A thako Alexander placzącz szmyerczy Phylypowey pochowalgo poczlywie [ipsum honorifice sepelivit] HistAl 1510 24v.]
[Szereg: »dobrze a poczliwie«: z ktorich żaden nÿebÿl ktorybÿ umyal dobrze a poczlywie mowÿdz O Pannÿe Marigy ArgWykład 38/121.]

Synonimy: 1. cnotliwie, dobrze, godnie, nadobnie, pobożnie, pocześnie, przystojnie, ślachetnie, zacnie; 2. dostojnie, godnie, obyczajnie, poważnie, przystojnie, wdzięcznie.

Cf [NIEPOCZLIWIE], POCZCIWIE

RS