« Poprzednie hasło: PORUWNYWACZ | Następne hasło: PORWAĆ SIĘ » |
PORWAĆ (167) vb pf
o oraz a jasne (w tym a 1 r. błędne znakowanie).
inf | porwać |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | porwåł(e)m, -(e)m porwåł | m pers | |
2 | m | -eś porwåł | m pers | |
f | -eś porwała | m an | ||
3 | m | porwåł | m pers | porwali |
f | porwała | m an | ||
n | porwało | subst | porwały |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | -(e)m był porwåł |
3 | f | była porwała |
imperativus | ||
---|---|---|
sg | pl | |
2 | porwi | porwicie |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | porwåłbym, bych porwåł | m pers | |
3 | m | by porwåł | m pers | by porwali |
f | by porwała | m an | ||
n | bodåj porwało | subst |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | porwåno | |||||
participia | ||||||
part praet act | porwåwszy |
inf porwać (24). ◊ fut 2 sg porwiesz (1). ◊ 3 sg porwie (19). ◊ 1 pl porwiemy (1). ◊ 3 pl porwą (3). ◊ praet 1 sg m porwåł(e)m, -(e)m porwåł (3). ◊ 2 sg m -eś porwåł (1). f -eś porwała (1). ◊ 3 sg m porwåł (24). f porwała (13). n porwało (2). ◊ 3 pl m pers porwali (20). subst porwały (3). ◊ plusq 1 sg m -(e)m był porwåł (1). ◊ 3 sg f była porwała (1). ◊ imp 2 sg porwi (4). ◊ 2 pl porwicie (1). ◊ con 1 sg m porwåłbym (2) GórnTroas, CiekPotr, bych porwåł (1) BibRadz. ◊ 3 sg m by porwåł (4). f by porwała (4). n bodåj porwało (1). ◊ 3 pl m pers by porwali (5). ◊ impers praet porwåno (2). ◊ part praet act porwåwszy (26).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
- 1. Schwytawszy uprowadzić, unieść; pochwycić (92)
- 2. Sięgnąć po coś, wziąć, chwycić, złapać
(64)
- Przen
(7)
- a) Przyciągnąć (1)
- b) Przejąć coś (1)
- c) W antropomorfizowanym opisie gry w szachy (1)
- a. Zabrać komuś, ukraść (7)
- Przen
(7)
- 3. Zebrać, zwołać (o wojsku) (1)
- 4. Użyć, zastosować (3)
- 5. Zniszczyć, rozerwać, wyrwać, zerwać, oderwać (6)
- 6. Pociągnąć, szarpnąć (1)
porwać kogo, co (36): Zrozumieyćież to proſz [!] was wy kthorzy zápominaćie Bogá/ bych was ſnadź nie porwał/ á nie będźie ktoby was wydárł. BibRadz Ps 49/22, Gen 19/10, Iob 34/20, Is 5/29; Mącz 346d; PaprPan [Hh5]v; [występny człowiek] Vpátruie chudźinę/ á w ćieniu ſkryty Strzeże/ iáko w iáſkini lew iádowity: Czyha/ iákoby porwał nędznika zdrádnie KochPs 15, 15, 76; gdy ią [Dynę] iáko byłá piękna/ ſyn kśiążęćiá [...] vyrzał: rozmiłował ſię iey y porwał ią/ y mocą / ſwowolnośći ſwey doſyć vcżynił. SkarŻyw 348; Epiphániuſz [...] gdy do Cypru przypłynął/ á w Konſtáncyey ábo Sáláminie Biſkupſtwo wákowáło: z obiáwienia Bożego/ ná rynku go duchowni/ gdj iágody winne iáko żebrak kupował/ porwáli/ poświęćili/ y ná ſtolicj Biſkupiey poſtáwili. SkarŻyw 454, 179, 188, 356, 391, 544; WerGośc 231; ActReg 86; Więc o káżdą z was był lós/ á mogło poſłużyć Drugiéy ſczęśćié/ iż może niewoléy nie vżyć. Mnie bez lóſu ten porwał/ z kim żyłám w zakonie GórnTroas 60, 41; GrabowSet E2; WujNT Ioann 6/15 [2 r.], s. 417, Act 6/12, 17/19, 19/29, 23/25; Wen ſtąd nocny ſzukáyło, póki ćię nie każę Porwáć y ſkáráć dobrze. CiekPotr 74, 75; Porwie go z towárzyſtwem ná Turecką ſtronę: Przeda go do Budzyniá/ bierze zań Mámmonę. KlonWor 26. Cf porwać komu kogo, Zwroty.
porwać komu kogo (1): [Orfeusz] ſwym wdźięcżnym grániem iuż był ſercá zminił Nie vbłágánym Bogom/ że ſię vżalili Iego łágodnych pieśni/ y żonę wroćili. Ale coż: ledwie ſię iey chćiał prżypátrzyć/ áli Znowu mu ią iż práwá nie ſtrzymał porwáli. WitosłLut A4v.
porwać na co [= posadzić na czym] (1): Vćięli mu [złodzieje złodziejowi] po rámię w dźiurze onę rękę; Zádáli Pánu brátu niewymowną mękę. Porwáli go ná Oſłá/ á on ięcżąc leżał: Bo ſztuki ćiáłá ſwego w onych drzwiách odbieżał. KlonWor 43.
W przeciwstawieniu: »wrocić ... porwać« (1): WitosłLut A4v cf porwać komu kogo.
W porównaniu (1): Z inąd nie máſz podpory Przećiw łupieżcy; co iák wilk ſtráconą Owcę porwawſzy ſkory/ Od páſterzá mknie/ w puſtoſtráſzne bory. GrabowSet E2.
»porwać z sobą [kogo]« (1): cud Boſki grubi oni ludzie znáiąc/ porwáli z ſobą mężá świętego/ mowiąc: Tyś ieſt Bogiem náſzym/ podz známi/ á obroń nas od mocy nieprzyiáćioł náſzych. SkarŻyw 452.
»porwawszy [kogo] ukraść« (1): Ioſábá ſioſtrá Ochoſiaſſowá [...] porwawſſy Ioaſa ſyná Ochoſyaſſowego/ vkrádłá go [Tollens ... furata est eum] z poſrzodku ſynow Krolewſkich ktore zábijano Leop 4.Reg 11/2.
»[kogo] do więzow porwać« (1): áli Ty chceſz w nogę/ á ćiebie do więzow porwáli BielSpr C2.
W porównaniu (3): LubPs cc4v; PAnie Boże [...] wybaẃże mię od wſzyſtkich przeſládowcow moich/ y wyrwi mię By ſnadź nie porwał iáko lew/ y nie rozdrápał duſze moiey BibRadz Ps 7/3; Porwieſz ie iáko dżdżem gwałtownym/ á zſtaną ſię iáko ſen/ z poránku będą iáko źiołko w czerſtwośći. BibRadz Ps 89/5.
»na gorszą stronę porwać« = postawić kogoś w niekorzystnym położeniu (1): Ale ty strofuiąc mię ták z wyſtępkow moich, Chceſz mie ná gorſzą ſtronę porwáć: chceſz abym ći Dał sioſtrę ſwą w małżeńſtwo. Weſela nieſpráwiwſzy, nie dawſzy wypráwy Słuſzney CiekPotr 54.
porwać komu (1): tę máłą wróżkę Ianá Kochánowſkiégo onégo wielkiégo/ którégo nam śmierć żáłoſna [...] y iedynégo poſthumá zá nim porwáłá/ poſyłam W.M. KochWrJan 18.
»z świata porwać« (2): KołakCath B2; ſmierć nie lutośćiwa/ [...] Wyrwawſzy ſię przed cżáſem złość ſwą okazáłá/ We trzynaśćie lat tylko z świátá go porwáłá. CzahTr L3v.
porwać skąd (1): Teraz moi wielce M. Pánowie/ widząc że czás bieży/ odmiany téż ná świećie ſkoré y gwałtowné/ á co więtſza/ ſzkodliwé/ by ſnadź nie powſtáłá burza iáka/ á z polá wſzyſtkiégo nie porwáłá JanNKar A3v.
porwać czego (1): ktorybi tez tego proſtego rządu czloviek broni porval y dobyl, chocziaby tez kogo nieraniel, taki ma bycz gardlem karąn. ComCrac 18.
porwać kogo, co (48): [Ezop] Nátychmiast do kuchnie bieżał: A koćieł z vkropem porwał: A przed pánem ſtoiąc ij pił BierEz A2v; MurzHist T4; GliczKsiąż Bv, B8v; KrowObr 143; Młodzieniec [...] Idzie dáley y ználaſł nadobne dzyeciątko/ A ono w piaſku grzebie by máłe kurcżątko. Wąż okrutny máło go w koło nie otocżył/ Vlękł ſie wnet nieborak ná ſtronę odſkocżył. Potym ſię oſtráſzywſzy ono dzyecię porwał RejWiz 126v; Leop 1.Reg 31/4, 2.Mach 4/41; RejFig A5, B2v, Dd8; RejZwierz 44, 46v; A złoſć wáſzę ktorąſćie vczynili/ to ieſt ćielcá/ porwałem y ſpaliłem w ogniu / y ſtłukłem go y ſtárłem w drobny proch BibRadz Deut 9/21, Ps 35/2, Ioann 10/31, Act 5/6; GórnDworz T5; RejPos 150v; RejZwierc 89v; KochMon 32; BudBib Iudic 20/6; názáiutrz gdy mąſz iey ſzedł ná kazánie/ odſzedł iey w domu z dziećiątkiem [...] onę tym cżáſem ſzaleńſtwo wzięło: y porwawſzy ſynácżká zábiłá go/ y z śiekawſzy w kotle vwárzyłá. SkarŻyw 311; Dopiero Ian poznał Páná/ y rzekł do Piotrá: Pan/ Pan. á Piotr porwawſzy ſuknią [Szymon Piotr ... przepáſał ſię ſuknią (ábowiem był nági) WujNT Ioann 21/7]/ wyſkocżył z łodki/ y płynął do niego SkarŻyw 599, 98 [3 r.], 121, 131, 201, 273 (13); KochFr 6; KochFrag 40; Rzekł im Ieſus: Záprawdę/ záprawdę mowię wam; pierwey niż Abráhám był/ iam ieſt. Porwáli tedy kámienie/ áby nań ćiſkáli. WujNT Ioann 8/59, Ioann 10/31, Act 5/6, 18/17; chociayby mi y niekazał, iadłbym, Y nápełniwſzy obá pucki ſpieſznobym żárł: Y to coby on ſmáczniey iadł, porwałbym przed nim CiekPotr 37; GosłCast 67; Porwał miecż drugą ręką: [...] zdrowia iuż Lamathus ſwego nie żáłował. Vderzył ſztychem w pierśi/ zbáwił ſię żywotá KlonWor 43, 71; [Bo ieſli świádków ſzukaſz/ tedy nie w tym ſie kochaſz żebyś był dobrym [...]. Pórwie [!] mię záś kto/ y rzecze: Bá ia chcę żeby wiedźiał. To ty bráćie (odpowiém) dłużniká ſzukaſz. SenekaGórn 72]. Cf porwać kogo za co, »[kogo] wielkim gwałtem porwać«.
porwać kogo za co (2): Poſle gdyż ſię oczigayą [!] Niewiem czo za zwyċay m áyą Porwi ktorego za Rekaw Boċ mamy doſſyċ ynſſiw [!] ſpráw RejKup bb4. Cf »za łeb [kogo] porwać«.
W charakterystycznych połączeniach: porwać arkabuzik, broń (broni) (3), chleb, ciała (2), cielca, czeluść, dziecię, głownią, kamienie (4), kij(e) (3), kocieł, kufel, miecz (4), niezbożnika, pismo święte, rodellę, sajdak, sierdzitość, skorupkę, synaczka, tarcz (2), włocznią, wojsko (2), wybrańcow, założnicę, żołnierza.
»za łeb [kogo] porwać« (1): In capillum involare, Zá łep kogo porwáć/ rzuczić ſie do włoſów. Mącz 34c.
porwać u kogo (1): Ciſz nie máią v śiebie nic świętobliwego W práwie; co ſię podoba onym, to iest práwo. A nałóg ták [errata zmienia: taki]; porwáć v tego, owego, To tám, to ſám, przenieść ſię, vrwáć y z poboru. CiekPotr 79.
porwać czego (1): A Záprawdę rzecż ieſt nie tylko przyſtoyna pożytecżna/ ſławna y ozdobna Rzecżyp. náſzey/ áby woyſko iákie porywcże á potężne záwſze pogotowiu miáłá/ gdyż poſpolitego ruſzenia trudno porwáć/ pieniężnego też żołnierzá doſtátku mieć nie możem GrabPospR N2v.
[porwać kogo, co: potrzebáby tem cżáſem obmyślić ſkąd inąd żołnierzá iákiego/ ktorego niewidzę ſkądbyſmy porwáć mogli/ iedno ábyſmy ſámi [...] vdźielili owych páchołkow náſzych co ſię v nas dármo zwaláią. GrabZdanie F4, B3v.]
porwać na co (1): mieliby PP. Polacy Litwá/ záwſze gotowe woyſko porządne y doſyć potężne [...] á iáko teraz wybráńcow porwáć może ná káżdą potrzebę/ tákby ná ten cżás wſzyſtko to woyſko wyprawy tey porwáć mogł GrabPospR Nv.
W przeciwstawieniu: »porwać ... nawiązać« (1): Ia chcę śpiéwáć krwáwé boie/ Luki/ ſtrzały/ miecze/ zbroie: [...] Iużem był porwał bárdony Y náwiązał nowé ſtrony KochFr 5.
Synonimy: 1. pochwycić, poimać, pojąć, ująć, uprowadzić, uwieść; 2. pochwycić, poimać, pojąć, ująć, ułapić; 3. zebrać, zgromadzić, 5. poniszczyć, zniszczyć, 6. pociągnąć, potargnąć, szarpnąć.
Formacje współrdzenne cf RWAĆ.
JR