« Poprzednie hasło: PRZYBOLEĆ | Następne hasło: PRZYBRAĆ SIĘ » |
PRZYBRAĆ (19) vb pf
a jasne; w fut e jasne.
inf | przybrać |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | przybråł | m pers | przybrali |
f | przybrała | m an |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | przybråł był |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | przybi(e)rz |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by przybråł |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | przybråno |
inf przybrać (6). ◊ fut 1 sg przybierzę (1). ◊ [2 sg przybierzesz.] ◊ 3 sg przybierze (1). ◊ 1 pl przybierzémy (1). ◊ praet 3 sg m przybråł (2). f przybrała (1). ◊ 3 pl m pers przybrali (2). ◊ plusq 3 sg m przybråł był (1). ◊ [imp 2 sg przybi(e)rz.] ◊ con 3 sg m by przybråł (3). ◊ impers praet przybråno (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
- I. Transit.
(18)
- 1. Ubrać, włożyć coś na kogoś; wystroić
(11)
- Przen (2)
- 2. Ozdobić, przystroić, upiększyć
(5)
- Przen (3)
- 3. Zdobyć coś (1)
- 4. Dobrać, wziąć
(1)
- a. Do towarzystwa, jako asystę (1)
- b. [Przyjąć, zapożyczyć]
- c. [Wziąć dodatkowo pod uwagę]
- 1. Ubrać, włożyć coś na kogoś; wystroić
(11)
- II. Intransit. O wodzie: wezbrać, podwyższyć swój poziom (1)
przybrać w co (6): Panie Pilácie/ cżynil [Jezus] ci ſie krolem dopuſtz nám ijże go w pawlokę przybierzémy. OpecŻyw [127]v; Gdy Alexander vmárł/ Kſiążęthá podnieſli ciáło iego/ á przybráli ie w ſzáty krolewskie HistAl N4, K5v; LubPs M3; przetho náoſtathek wtory Páweł Papieſz/ ku ćći ſwoiey/ y ſámi Kárdynali/ y konie ich/ w Szárłat álbo w tzerwoną bárwę przybrał KrowObr 35v; LatHar 307.
przybrać w co (2): Nieſzcżeſzny [!] narodzie/ tákći bárzo ten Luter niecżyſty ocży zápluſkał/ y vmiał ći Antychryſtá ktoregoć wnośił w piſmo y wſkorę Chryſtuſowę przybráć/ iżeś ſię oſzukáć dał? SkarŻyw 520; GrochKal 23.
przybrać czym (1): Y przybrał [Bóg] grubą ziemię/ trawą y zioły SkarŻyw 259.
Iron (1): Aliquando exornare, Odrzeć kogo z ochędożenia. Adeo exornatum dabo, adeo depexum ut dum vivat meminerit semper mei, Ták go przibierzę/ Ták go przigłaſzczę iż mie będźie wiecznie pámiętał. Ironicus dicta putato. Mącz [269]c.
przybrać w co (1): Gdy iuż moy Dworzánin ozdobi vmyſł ſwoy cnotą/ po cnocie/ nie zda mi ſie áby go w co piękniey przybráć mogł/ iáko w náukę GórnDworz G3v.
przybrać czym (1): A żeby lepiey duſzę ſwoię we wzgárdzie świátá tego Chryſtuſa náśladuiąc vbogáćił [św. Samson]/ y więtſzemi ią cnotámi przybrał: ná wzor Abráhámá/ wyſzędł [!] z oycżyzny ſwoiey SkarŻyw 593.
Synonimy: I.1. oblec, odziać, przyoblec, przyodziać, ubrać; 2. ochędożyć, okrasić, ozdobić, upiększyć; 3. zdobyć.
Formacje współrdzenne cf BRAĆ.
ALKa