172. Bezpodmiotowe użycia czasowników.
Pod hasłem czasowników, w których użycia bezpodmiotowe mają ścisły związek z charakterem ich semantyki, zjawisko to odnotowujemy w jeden z trzech niżej opisanych sposobów:
Bezpodmiotowość obejmującą wszystkie użycia w danym znaczeniu notujemy w klamrze przed liczbą statystyczną:
[bezpodmiotowo] (x).Jeżeli ilość tych użyć jest mniejsza, ale wydzielenie ich w wyodrębnioną pozycję wewnątrz znaczenia powodowałoby pokrzyżowania w zakresie struktur i frazeologii, również ograniczamy się do uwagi przy objaśnieniu, np. s.v. KAPAĆ:
... [w tym: bezpodmiotowo (16)] (42).Jeżeli jednak struktury i frazeologia podporządkowują się tylko użyciu bezpodmiotowemu, tworzymy po grupie ogólnej nienumerowaną pozycję gramatyczną: Bezpodmiotowo (x) (tak np. s.v. GRZMIEĆ).