[zaloguj się]

5. Lokalizacje.

Cytaty lokalizujemy za pomocą skrótów.

a. Przykłady z Lindego.

Po lokalizacji przykładu, do którego dotarliśmy za pośrednictwem Lindego, dodajemy w obrębie tejże klamry na końcu uwagę:

(Linde).
Jeżeli znajduje się on tam nie pod swoim właściwym hasłem lub jeżeli zapis Lindego okazał się błędny, dodajemy w dalszym ciągu odpowiednią uwagę, np.:
(Linde s.v. ...);
(Linde w cytacie s.v.: ...);
(Linde błędnie: ...);
ewentualnie też:
(Linde s.v. ... błędnie: ...).

b. Przedruki siedemnastowieczne.

Po lokalizacji takich przykładów dodajemy uwagę w nawiasie, np.:

DramStp 492 (z przedruku z 1616 r.).

c. Obcy ekscerpt.

Jeżeli użycie „klamrowe” zostało znalezione i nam dostarczone przez kogoś niebędącego pracownikiem naszych zespołów, po lokalizacji piszemy w nawiasie, np.:

(ekscerpt J. Wiśniewskiego).

d. Lata.

Jeżeli przykład pochodzi z wydania zawierającego teksty z różnych lat XVI w. (co jest uwidocznione w tytule), przed numerem strony lub zapiski podajemy rok naszego użycia. Nie odnosi się to jednak do zbiorów nieobejmujących więcej niż 10 lat.

e. Pełne lokalizacje; ibid.

Teksty bardzo rzadko przytaczane, dla których nie ma skrótu, lokalizujemy pełną (ewentualnie skróconą kropkami) notę bibliograficzną. W lokalizacji kolejnego, bezpośrednio następującego cytatu z tego źródła, piszemy ibid. i po przecinku numer strony.