« Poprzednie hasło: DZIECIĄTKO | Następne hasło: DZIECIĘCIE » |
DZIECIĘ (1208) sb n
dziecię (1207), dzicię (1); dziecię : dzicię MurzNT (11 : 1; Ioann 6/9).
-é- (74), -e- (71); -é- KochPs, KochTr (3), KochFr (5), KochMRot, GórnTroas (16), SarnStat (9), GosłCast, też Calep; -e- ZawJeft (2), SiebRozmyśl (2); -é- : -e- OpecŻyw (11 : 32), MurzNT (9 : 2), Mącz (15 : 28), BiałKat (1 : 4), KochEpit (1 : 1).
sg | |
---|---|
N | dziecię |
G | dziécięcia |
D | dziécięciu, dziéciu |
A | dziécię |
I | dziécięciem |
L | dziécięciu |
V | dziécię |
sg N dziecię [w tym: -e (2) RejKup, SkarŻyw] (466). ◊ G dziécięcia (152). ◊ D dziécięciu (119), dziéciu (1); dziécięciu: dziéciu FalZioł (57 : 1; V 42v). ◊ A dziécię [w tym: -e (2) Leop, HistRzym] (345). ◊ I dziécięciem (68); -em (6), -(e)m (62). ◊ L dziécięciu (25). ◊ V dziécię (32).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVIII w.
dziecię czyje (101): TarDuch A6v; RejPs 39v; LibLeg 11/59v; Snadz y na ſmnierć [!] moie dziecię poſlać bylo milo RejJóz N7, A5v, B3v, B4v, B5, B7v (10); Item zeznal yſz wąvthorek ſzwyątheczni dzyączyą hannuſſa pathinnika zepchnal ze wſchodu na wadze nogą na dol LibMal 1547/132v, 1553/174v; MurzNT 46, Ioann 4/49; GliczKsiąż C, D3, D3v, D4v, D5 (10); KrowObr 149 [2 r.], 149v [3 r.], 150; RejWiz 35v, 43v; Leop Gen 21/17; Roxanę żonę Alexándrowę kazał [Kasander] poimáć/ nápráwiwſzy też áby iey dzyecię było zábito BielKron 127, 50, 147, 148v [2 r.], 311, 313 [2 r.]; KochSat B4; Mącz [267]a; Thedy Anyoł w poł nocy wſtawſzy dziećię onego goſpodarzá vdawił. HistRzym 28v, 7v, 26v, 29v; RejPos 81v, 149v, 206, 244, 304, Ooo2v; Przetoż żeś mym dziecięciem przebacżam wſzytkiego HistLan C4v, A4 [2 r.], D2, D2v; RejZwierc 10v, 55v; BiałKaz C3v [2 r.]; CzechRozm 140v; ModrzBaz 2v, 11; SkarJedn 7; KochOdpr Bv; SkarŻyw 208, 527, 552; KochTr 5; ZapKościer 1581/17v, 1582/31, 34, 1586/65, 66v, 67v; KochEpit A3v [2 r.]; KochMRot C2v; WerKaz 302; WisznTr 3, 20; ZawJeft 39, 40; Calep 695b, 849a, 859b [2 r.]; GrochKal 8; Rzekł do niego Krolik: Pánie/ sſtąp pierwey niż vmrze ſyn moy (marg) dziećię moie. G. (‒). WujNT Ioann 4/49, s. 318 marg, Apoc 12/4, 5, s. 867; SkarKaz 161b; KlonWor 21, 65.
dziecię od kogo (1): Nepos ‒ Od mego dziecziecia dziecie, wnuk. Calep 695b.
W połączeniu z imieniem lub nazwiskiem [dziecię + imię (12), imię + dziecię (9)] (21): OpecŻyw 31; RejJóz A5v, B3v; KrowObr A3; RejWiz A6, 43v; BielKron 50, 120v, 179v, 304; GórnDworz H2v; RejPos 149v; RejZwierc 46v; CzechRozm 148v; SkarŻyw 388; Satym ma dawacz Rinte ot thego sta slotych temu dzyeczyęczu Agnyeſczę ZapKościer 1582/31, 1585/61 [2 r.]; GórnTroas 6; Nagrobek Marćinowi Stárzechowſkiemu Dźiećięćiu/ ieno XXX. godźin żywemu. SzarzRyt C4v [idem] D4.
W porównaniach (6): RejPos 304; A wiedz że iák dziecię ſwe ták cie ia miłuię. HistLan D2v, A4, D2; CzahTr H4; Kto iey [mądrości] niewie/ [...] ieſt iáko dźiećię SkarKazSej 662b.
»dziecię mieć [= spłodzić]« [szyk zmienny] (6): Gdy niewiaſta pierwſze dziecie ma/ tedy mu pępek oględać. FalZioł V 34v; LibMal 1544/86; GliczKsiąż C8; BielKron 8v, 128v, 171v.
»nie mieć dziecięcia« = być bezpłodnym lub bezdzietnym (3) : BielKron 212; ZapKościer 1586/66v; A nie mieli ſyná [non erat illis filius] (marg) dziećięćiá. (‒) WujNT Luc 1/7.
»miłować dziecię; miłość ku dziecięciu« (1; 2): BielKron 313; SkarŻyw 286; ZAden Oćiec podobno bárźiéy niemiłował Dźiéćięćiá KochTr 11.
»dziecię (od)chować, wychowane; wychowanie dziecięcia« (5 : 1; 1): FalZioł V 35v; GliczKsiąż D6; Przeto rádziłá krolowi áby to dzyecię ták dobrze chowáno iáko ſwoie BielKron 103, 62v; HistRzym 18; StryjKron 150; WerKaz 302.
»ostawić dziecię« = odłączyć od piersi (1): A mamma disiungere, Oſtáwić dziećię. Mącz 178a.
»dziecię podrzucić« (1): Subdere puerum, Cudze dziécię podrzućić. Mącz 93a.
»za (włastne) dziecię przyjąć (a. przyjmować), przyjęty, przyjęcie« = adoptować; adoptatitius, adoptivus, adoptio, adoptare, arrogare Calep [szyk 3 : 2] (2 : 2 : 1): Adoptivus ‒ Zawłaſtne dzeczie przyeti. Calep 27a, 26b, 27a [2 r.], 98a.
»urodzić (a. porodzić), począć, powić dziecię, (u)rodzi(ło) (a. narodziło), poczęło się dziecię; (po-, u-)rodzenie dziécięcia; narodzone (a. porodzone) dziecię« [szyk zmienny] (15 : 1 : 1 : 18 : 1; 9; 2): PowUrb +4; anye proſthe dzyeczyą począla [św. Anna] ale bogu myle PatKaz II 76; Murm 61; FalZioł I 155b, IV 48d, V 16, 21c, 22c (13); BielŻyw 116; KłosAlg A3v; GliczKsiąż K2; Ioánná Papieſz w proceſyey dźiećię vrodziłá. KrowObr Rr4, 31 v [2 r.], 37v, 226v, 234, 236; BielKron 14, 171v, 185, 192, 297v (8); Partus clam patrem evenit, Dziecię ſie vrodźiło bez wiádomośći oycowskiey. Mącz 482b, 119a, 269a; SienLek 106; HistRzym 15v, 29v; SkarŻyw 545; KochTr 11; CzechEp [406] [2 r.], [407]; Puerperium ‒ Rodzenię drieczieczia [!]. Calep 873a; SkarKaz 578a.
»miłe dziecię« [szyk 8 : 2] (15): Y gdzieſz ſie wzdy podziało. moie miłe dziecię RejJóz B5, B4v, P5v, P6; RejWiz 35v; HistRzym 26v; KochOdpr Bv; Wytrway trochę/ namilſze moie dziećię SkarŻyw 208; KochTr 5; KochEpit A3v.
»pierworodne dziecię« (1): ktory [Anioł burzyciel] wchodząc w dom káżdego/ zábijał pierworodne dziećię y pierworodne bydlę SkarŻyw 480.
lek. »porzncenie dziecięcia« = poronienie (1): ten kamień gdy będzie zawieſzon na lewem ramieniu v niewiaſty/ tedy broni porzucenia dziecięcia FalZioł IV 48b.
»dziecię włas(t)ne« [szyk 2 : 2] (4): abi v m. nieopvſczyl ſwoyego dzieczieczia wlaſnego wpoganſka reke LibLeg 11/59v; GórnDworz Z7; WisznTr 3; Calep 27a.
»dziecię abo potomek« (1): być vcżeśnikiem ćiáłá y krwie: nie też inſzego nieznámionuie iedno być ćiáłem y krwią/ to ieſt cżłowiekiem: tákże być naſienim niewieśćim/ być dziećięćiem ábo potomkiem niewieśćim CzechRozm 34v.
»syn, (albo) dziecię« [szyk 2 : 1] (3): Mowi ták Ezáiaſz o dżiećięćiu [!] tym álbo ſynu tey Almy CzechRozm 141; Calep 26b; KlonWor ded **4.
»żona abo dziecię« (1): A zwłaſzcżá gdyby ſie ieſzeże zły cżłowiek ábo ná żonę moię ábo ná dźiećię tárgał CzechRozm 245.
dziecię czyje (1): Przijąl [Bóg] Izrahela dzieciję ſwoie [puerum suum Vulg Luc 1/54] OpecŻyw 11v.
dziecię czyje (1): y vzrzał Bociąna á on ſwoie dziecię od miaſtha z wieże zamkowey wziąwſzy zanoſił ie na inſze gniazdo MiechGlab 56.
W porównaniach (36): Slęć ieſzeże więcey też bicż ku karaniu ciebie iako dziecię nie zmyſlne. BielŻyw 151, 152; HistAl C4, C6v; RejWiz 68; BibRadz 2.Par 13/7, Is 65/20; BielKron 76 [2 r.], 343; Pueriliter blandire, Pieśćić ſie by dziecię. Mącz 329d, 188c, 329d, 473b; RejPos 37v, 38v, 156, 160v; RejZwierc 92 [2 r.], 134v, 166v; BudBib C3; ModrzBaz 10; SkarŻyw 75, 335 [2 r.], 346; NiemObr 19; Vagio ‒ Płaczę iakodziecię. Calep 1099b, 720a; WujNT 1.Cor 13/11 [3 r.]; SkarKaz 275a [2 r.].
Dzyecyę á piyány rádzi prawdę powyedzą. GliczKsiąż I6.
Lepſſe ieſt dziecćię vbogie á mądre/ niżli Krol ſtáry á ſzalony [Melior est puer pauper et sapiens rege sene et stulto] Leop Eccle 4/13 [idem] BielKron 80.
»dziecię w kąpieli jeszcze« = bardzo małe dziecko (1): Ktore rycerſtwo że yeſt záwſſe dobre á známyenite dzyecyę w kąpyeli yeſſcże powyedzyeć może. GliczKsiąż K8v.
»małe (a. maluczkie, a. malućkie) dziecię« = parvulus Vulg; puer parvus PolAnt [szyk 12 : 5] (21): HistJóz D3; FalZioł V 81; MetrKor 59/75v, 76; ſkoro dziećię máłe potznie blegotáć/ naprzod ſámo od ſiebie náutzy ſie nieprawdy mowić. KrowObr 157; RejWiz 26; Leop Matth 18/2; RejFig Cc4v; RejZwierz 29v, 113v; BibRadz Is 11/6; then ieſzcże będąc dzyecięciem málucżkim bez mowy/ wybáwił Zuzánnę niewinną od ſtárcow potwárnych. BielKron 93; RejAp BB7; HistRzym 49v; RejPos 331; RejZwierc 1v, 126, 201v; BudBib Gen 44/20; CzechRozm 140v; PaprPan Hh5v.
»miłe dziecię« (2): Y ćiebie miłe dźiećię/ ták vczę BiałKat 233v, 233v.
»dziecię młode« [szyk 2 : 1] (3): FalZioł II 20a; GliczKsiąż I8; Vagitus, Wrzask/ płácz młodego dziecięciá. Mącz 473b.
»niewinne dziecię« (1): Infans, Nyewynne dziećyę co yeſcze mowyć dobrze nyeumye Murm 45.
»dziecię nowonarodzone (a. nowourodzone)« = partus Mącz (3): Iako dziecię nowo narodzone chowacz zywic a lekowacz. FalZioł V 34v; Mącz 278c; CzechRozm 234.
»porzucone dziecię« = podrzutek (1): Infans proiectitius, Porzucone dziecię/ nálezionek. Mącz 162d.
»ssące dziecię« = niemowlę (1): Abowiem takowe namięnnoſci [!] ſzkodliwe ſą, Bo y mleko pſuią/ y ſpołem z mlekiem w przyrodzenie y w obycżaie zſączego dziecięcia wychodzą. FalZioł V 36.
peryfr. »ślepe dziecię« = Kupido (2): Kupidá ſlepe dzyecię/ z łucżkiem s ſobą [Wenus] miáłá RejZwierz 114v; Nie piſzę tu Iowiſzá iák ſie sſtał Lábęciem/ Ni Wenery ogniſtey/ s ſwym ſlepym dziecięciem. StryjWjaz A3.
»(ociec) stary (a. starzec), (abo, i) dziecię« = pater senex et puer PolAnt [szyk 2 : 1] (3): też o ſzcżegulnym cżłowieku/ o dziećięćiu/ o ſtárcu Leop Eccle 4 arg; BudBib Gen 44/20; GórnTroas 24.
W połączeniach z zaimkiem dzierżawczym (14): BierRaj 23; o dziécię moie náſlodſſe/ ktoré ia dziewiętz mieſięcy w ſwym żywocie noſila OpecŻyw 147v, 12v, 32v, 78v, 89v, 111 [2 r.] (9); PatKaz II 80; WróbŻołt 85/16; CzechRozm 173v; SiebRozmyśl E2.
»dziecię (Pan) Jezus (Krystus)« [szyk 7 : 2] (9): BierRaj 23; Pán Iezus dziecię naſlicżnieyſſe okolo matki biegaiątz cżęſto chleba proſilo OpecŻyw 29v, 33v, 143v; RejPos 37v, 38; A gdy tám do domu weſzli/ Dźiećiątko náleźli/ Dźiećię Iezuſá miłego ArtKanc C13v; LatHar 553; WujNT Luc 2/43.
»dziecię Pan Krystus« (1): vpadſſy [Trzej Królowie] dáli mu/ to yeſt dźyećyęćyu pánu Kryſtuſowi/ modłę/ y ofyárowáli mu dáry/ złoto/ kádźidło/ y mirrę. KromRozm II h3v.
»święte dziecię« (5): BierRaj 23; Obacżywſzy fáłeſzną myſl onego złośćiwego krolá/ ktory myſlił o zágubieniu/ y onych Mędrcow y onego ſwiętego dziecięciá/ przeſtrzegł ie przez Anyołá ſwego RejPos 37, 19, 36v, 38v.
»dziecię, (i, a, to jest) syn« [szyk 7 : 1] (8): O móy námileyſſy ſynu ij mé milé dziécię OpecŻyw 78v; HistRzym 51; BudBib Is 9/6; CzechRozm 142, 142v, 174, 177; GrabowSet K.
Synonimy: 1. potomek, syn; 2. chłopiec, chłopię, młodzieniec, niemowiątko, syn.
Cf DZIATKI, DZIECI, DZIECIĘCIE, DZIECKO
SB