« Poprzednie hasło: ROZTARGIWANIE | Następne hasło: ROZTARGNĄĆ SIĘ » |
ROZTARGNĄĆ (23) vb pf
roztargnąć (22), rozstargnąć (1) SarnStat.
roſ- (16), roz- (6), rozſ- (1).
o oraz a jasne.
inf | roztargnąć |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | m pers | -ście roztargnęli | |
3 | m | roztargnął | m pers | roztargnęli |
n | subst | roztargnęły |
plusq | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | byli roztargnęli |
imperativus | ||
---|---|---|
pl | ||
1 | roztargniemy, roztargnimy | |
2 | roztargnicie |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | byś roztargnął | m pers | |
3 | m | m pers | by roztargnęli |
con praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | by byli roztargnęli |
inf roztargnąć (3). ◊ fut 1 sg roztargnę (3). ◊ 2 sg roztargniesz (1). ◊ [3 pl roztargną.] ◊ praet 3 sg m roztargnął (5). ◊ 2 pl m pers -ście roztargnęli (1). ◊ 3 pl [m pers roztargnęli.] subst roztargnęły (2). ◊ plusq 3 pl m pers byli roztargnęli (1). ◊ imp 1 pl roztargniemy (1); [roztargnimy ]. ◊ 2 pl roztargnicie (1). ◊ con 2 sg m byś roztargnął (1). ◊ 3 pl m pers by roztargnęli (1). ◊ con praet 3 pl m pers by byli roztargnęli (1). ◊ part praet act roztargnąwszy (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
- 1. Szarpiąc rozedrzeć, rozerwać
(19)
- Przen
(8)
- a) Zniszczyć, doprowadzić do upadku (1)
- b) Wprowadzić zamęt myślowy (2)
- a. O ludziach: zabić przez rozszarpanie (3)
- Przen
(8)
- 2. Rozdzielić między siebie cudze terytorium (1)
- 3. Rozproszyć
(2)
- Przen (1)
- 4. Osuszyć, zabliźnić, wyleczyć (1)
»roztargnąć (na sobie) okowy, powrozy« = rumpere vincula PolAnt [szyk zmienny] (2:1): Leop Iudic 15/14; Sámſon roſtárgnąwſzy okowy ná ſobie/ porwawſzy cżeluść Oſłową/ zábił tyſiąc Filiſtinow nieprzyiacioł ſwych. RejPos 150v; lecz roſtorgnąwſzy [!] okowy/ záganian bywał [opętany człowiek] od czártá do puſtyń. BudNT Luc 8/29.
»roztargnąć [z czego] postronki« (1): A (ták) wzięłá Delilá poſtronki nowe y związáłá go [Samsona] nimi/ [...] tedy roſtárgnął ie zrámion ſwoich [rupit eos brachiis suis] iáko nic. BudBib Iudic 16/12.
[roztargnąć czym: Abowiem każdy człowiek Krzeſćiáńſki [...]/ obáczyć może/ że wſzythki inſze Artykuły ſporem ſwoim/ y roznym ich wyrozumienim/ roztárgnęli RodzajLutera F2.]
»roztargnąć związki [= więzy]« = dirumpere vincula Vulg; rumpere vincula PolAnt (2): Roſtárgniemy [Leop 1575: Roſtárgnimy] związki ich [królów ziemskich]/ á zrzućmy z ſiebie iárzmo ich. Leop Ps 2/3; mowi Pan zaſtępow/ iż [...] roztárgnę zwiąſki twe/ á nie będźieſz więcey ſłużył obcym. BibRadz Ier 30/8.
»roztargnąć [czyje] żądze« = rozbudzić żądze (1): LibMal 1544/85v cf »roztargnąć serce«.
[roztargnąć czym: Skarżą się też, że gościniec z Bochnie ku Wislicze przez Koszyki starosta nowomiercki nowem przewozem in villa Wolia ad Przymękow [...] roztargnął, że się tam furmanów więcy obróciło ku skażeniu miasteczka. LustrKrak I 52.]
»roztargnąć [czym] umysł« (1): Distrahere hominis industriam in plura studia, Roztárgnąć yego vmysł rozmáytimi naukámi. Mącz 462a.
»koły [I pl od „koło”] roztargnąć« (1): BielKron 102 cf »na dwoje roztargnąć«.
[W porównaniu: By iedno ná nas nie przyſzło to/ Co ná Moráwę przed ſześćią ſeth lat/ [...] iż nas y thę ſławną Koronę poſtronni ſąśiedźi między ſye iáko pśi flák roſtárgną SolikZiem G2v.]
»między się roztargnąć« (1): SarnStat 1057 cf »na części rozstargnąć«, [SolikZiem G2v cf W porównaniu].
W przeciwstawieniu (1): »roztargnąć ... zgromadzić« (1): Wyſcie roſpłoſzyli á roſtárgnęli ſthádo me/ ále ia też roſtárgnę złość wáſzę nád wámi/ á przedſię iednák zgromádzę ſtádo ſwe. RejPos 23v.
Synonimy: 1. rozedrzeć, rozerwać, rozszarpać; a. pobić, podrapać, poobrażać, poranić, poszarpać, zranić; 3. rozproszyć.
Formacje współrdzenne cf TARGAĆ.
Cf ROZTARGNIENIE, ROZTARGNIONY
ALKa