« Poprzednie hasło: PRZESTĘPOW | Następne hasło: PRZESTĘPOWAĆ SIĘ » |
PRZESTĘPOWAĆ (86) vb impf
e, o oraz a jasne.
inf | przestępować | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicativus | |||||||
praes | |||||||
sg | pl | ||||||
1 | przestępuję | przestępuj(e)m | |||||
2 | przestępujesz | przestępujecie | |||||
3 | przestępuje | przestępują |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | -smy przestępowali | |
2 | m | -eś przestępowåł | m pers | |
3 | m | przestępowåł | m pers | przestępowali |
fut | ||
---|---|---|
pl | ||
1 | m pers | będziemy przestępować |
3 | m pers | będą przestępować |
imperativus | ||
---|---|---|
sg | pl | |
2 | przestępuj | |
3 | niechåj przestępują |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | bychmy przestępowali | |
2 | m | byś przestępowåł | m pers | |
3 | m | by przestępowåł | m pers | by przestępowali |
f | by przestępowała | m an | ||
n | by przestępowało | subst |
inf przestępować (15). ◊ praes 1 sg przestępuję (9). ◊ 2 sg przestępujesz (1). ◊ 3 sg przestępuje (8). ◊ 1 pl przestępuj(e)m (1). ◊ 2 pl przestępujecie (5). ◊ 3 pl przestępują (12). ◊ praet 2 sg m -eś przestępowåł (1). ◊ 3 sg m przestępowåł (2). ◊ 1 pl m pers -smy przestępowali (1). ◊ 3 pl m pers przestępowali (5). ◊ fut 1 pl m pers będziemy przestępować (1). ◊ 3 pl m pers będą przestępować (1). ◊ imp 2 sg przestępuj (1). ◊ 3 pl niechåj przestępują (1). ◊ con 2 sg m byś przestępowåł (1). ◊ 3 sg m by przestępowåł (6). f by przestępowała (1). n by przestępowało (1). ◊ 1 pl m pers bychmy przestępowali (2). ◊ 3 pl m pers by przestępowali (3). ◊ part praet act przestępując (7), przestępująć (1) SeklKat.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w. (trzy z niżej notowanych przykładów).
- 1. Przechodzić, idąc zmieniać miejsce (27)
- 2. Przepuszczać, pomijać, nie uwzględniać
(6)
- a. Nie czynić czegoś (1)
- b. O tekście: opuszczać fragmenty (3)
- c. [O czasie]
- 3. Nie stosować się, postępować wbrew nakazom
(52)
- a. Wbrew poleceniu zwróconemu do jednej określonej osoby: nie słuchać, nie wykonywać tego
(8)
- α. Wbrew poleceniu boskiemu (3)
- β. Wbrew zaleceniu lekarskiemu (2)
- b. Wbrew nakazom obowiązującym wszystkich lub określony zespół: łamać, naruszać prawo (39)
- c. Wbrew ustaleniom obowiązującym obie strony układu: sprzeniewierzyć się, wyłamać się (4)
- d. Wbrew własnym zobowiązaniom (1)
- a. Wbrew poleceniu zwróconemu do jednej określonej osoby: nie słuchać, nie wykonywać tego
(8)
- 4. Być przenoszonym, przypadać w udziale komuś innemu (1)
przestępować do kogo [= na czyj teren] (1): Rzekł Lábán [do Józefa]: ten grob [= sterta] kámienia będzye ſwiádkiem pokoiá náſzego/ ktorego ia nie przeſtąpię áni ty przeſtępuy do mnie we zły obycżay [Gen 31/52] BielKron 15v.
»przestępować z żywota do żywota, z śmierci do żywota« = osiągać zbawienie wieczne [szyk zmienny] (3:1): Iż śmyerć docżeśna choć s ciáłá duch wynidzie/ nam nic ſzkodzić nie może/ gdyż przeſtępuyem s śmyerći do żywotá. LubPs X4v marg; RejAp 124v, 172v; A táki [człowiek poczciwy] nigdy nie vmiera/ iedno przeſtępuie z żywotá do żywotá/ á z gorſzego do lepſzego. RejZwierc 134v.
W przeciwstawieniu: »nie przestępować ... opuszczać« (1): áby [dobry król] ſluſznych rzecżi nie przeſtępował/ á záſię nieſluſzne opuſzcżáiąc. HistAl G3v.
W przeciwstawieniu: »przestępować ... pisać« (1): Ale wy ten zwytzay poſpolicie maćie/ iż tho co ieſth náprzećiwko pyſze wáſzey przeſtępuiećie/ á to co ieſt ku poſromoceniu Syná Bożego piſzećie. KrowObr 14v.
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym z zapowiednikiem: to (1)] (2): Cokolwiek á ktorego cżáſu poſtánowi Pán y nápiſze/ nie przeſtępowáć: nie wymawiáiąc ſie niepámięćią GostGosp 74, 14.
»przestępować [w czym] słowo [boskie]« (1): Y rzekł Moiżeſz [do Izraelitów chcących ruszyć nie tam, gdzie Bóg nakazał]: przecż wy y w tym przeſtępuiećie slowo Iehowy [transgredimini sermonem Domini]? BudBib Num 14/41.
W przeciwstawieniu: »dzierżeć ... przestępować« (1): że y tych wychwaláią/ ktorzi ſię ich [zwyczajów] pilnie dzierżą/ y tych karzą ktorzi o nie niedbáią á przeſtępuią ie [quod et observantes illorum laudantur et negligentes reprehensione non carent]. ModrzBaz 5.
»ustawę przestępować« = constitutionem transgredi JanStat; egredi a. violare legem, facere fraudem legi, migrare ius Cn (4): Ceſarz przykázał ábyś powiádał thy ktorzy przećiw vſtáwie iego cżynią [...]. Odpowiedział im obraz rzekąc: Weźmićie Fokuſá kowalá/ Tenći ieſt kthory záwżdy vſtháwę przeſtępuie HistRzym 49v, 49v; SarnStat 270, 275.
przestępować czym (1): A wy y Boże roſkazánie przeſtępuiećie táką obmową: bo mowi piſmo: nie ſądzćie przed cżáſem SkarŻyw 100.
przestępować w czym [= co] (1): nie raz on [dziad mój] Oycá mego zfukał/ á máthkę moię/ iáko corkę właſną ſwą łáſkáwie karał/ gdy co [= w jakiś sposób] w zákonie przeſtępowáli. OrzRozm M4.
W połączeniu szeregowym (1): A gdyżeś ty bráćie miły rozmáićie grzeſzył [...] gdyżeś przeſtępował cżęſto przykazánie iego/ cżęſto obráżał Máieſtát iego/ cżęſto Páná Bogá gniewał/ ták żeś y łáſkę iego/ y ono dziedzictwo niebieſkie vtráćił/ [...] tedy maſz ſie iuż teraż [!] vkorzyć Pánu Bogu KarnNap C3.
»prawa przestępować« (2): iż práwá ludzkie/ kośćielne y krolewſkie ták ná grzech śmiertelny obwięzuią/ gdy ie kto przeſtępuie/ iáko y práwá Boże. SkarKazSej 698a, 692a.
hebr. »przestępując przestąpić« (1): Bo wiem iż przeſthępuiąc przeſthąpiż [praevaricans praevaricaberis]/ á przeſtępnikiem názwałem ćię od národzenia twego Leop Is 48/8.
»przestępować przykazanie (a. rozkazanie), zakon ([boski(e)])« = contra legem a. inique agere, derelinquere legem, praemittere praecepta Domini Dei, transgredi mandatum Dei Vulg [szyk zmienny] (15:5): inique non egimus in teſtamento tuo. Ty wſzitki cięſzkoſci przyſzły na nas/ á wſzakoż nie zapamiętaliſmy ciebie miły pánie/ á nyſmy [!] przeſtępowali przykażania twego. (koment) To ieſt, nieodſtąpiliſmy od wiary twey ſwiętey WróbŻołt 43/18, 70/4, 118/53, oo3; yżem grzeſzył iawnie y taiemnie przeſtępuiąć dzieſieczioro prżikazanie Boże SeklKat X; KromRozm I L; KrowObr 47v, 226; Leop Tob 4/6, 3.Mach 7/9; BielKron 90v; HistRzym [89]; RejPos 30, 180; BudBib 1.Reg 15/23; Wſzákże ia nie ieſtem od tego/ żeby Bog/ ktory obiecał lud ſwoy Izráelſki/ gdyby przeſtępował roſkazánia iego/ źwierzęty ſrogiemi káráć/ [...] nie miał ludu ſwego poſluſznego od tego záś bronić CzechRozm 114v; KarnNap C3; SkarŻyw 100; Kto iedno przykazánie zakonu przeſtępuie/ cáłego zakonu przeſtępcą ieſt. WujNT Iac 2 arg, Matth 15/3.
»przestępować ustawę« (1): TEdy przyſzli do niego (marg) do Ieſuſá (–) Doktorowie z Ieruſálem y Pháryzeuſzowie/ mowiąc: Czemu vczniowie twoi przeſtępuią vſtáwę ſtárſzych [Quare discipuli tui transgredientur traditionem seniorum]? WujNT Matth 15/2.
»przestępować wolą [boską]« (2): O nędzny narodzie ludzki byś ſie obacżył/ wieręćby ſnadź nádmierzły ty cżacżká ſwiátá tego/ dla ktorych ták [...] beſpiecżnie ſmieſz przeſtępowáć ſwiętą wolą iego [Pana]. RejAp 15v; RejPos 30.
»zakazanie przestępować« (1): Kápłani áby onego zákazánia nieprzeſtępowáli: Niechćieyćie świętego miotáć przede pſy KuczbKat 105.
W połączeniu szeregowym (1): áby naiwysſzy Biſkup Pan náſz ninieyſzé ziednoczenié/ przymiérze/ pokóy y zgodę [...] ná wieczną téy rzeczy pámięć vtwiérdźił: y winę y karánié/ pod któré ſie poddáiemy/ áby przyłożył ná tego/ któryby ninieyſzé ziednoczenié y ſprzymiérzenié zgwałćił/ przeſtępował[foederis violatorem et transgressorem JanStat 855]/ álbo iemu ſie przećiwił SarnStat 1105.
Synonimy: 1. obchodzić, omijać, przechodzić, przełazić; 2. omijać, opuszczać; 3. gwałcić, łamać, naruszać; b.α. grzeszyć.
Formacje współrdzenne cf STĄPIĆ.
Cf PRZESTĘPOWANIE, PRZESTĘPUJĄCY
ZCh