« Poprzednie hasło: PRZYWIEDZENIE | Następne hasło: PRZYWIEDZION » |
PRZYWIEDZIENIE (30) sb n
przywiedzienie (26), przywiedzenie (4); przywiedzienie : przywiedzenie Calep (2:4).
-en- (26), -ęn- (1) MurzNT.
Pierwsze i drugie e jasne, końcowe pochylone.
sg | |
---|---|
N | przywiedzienié |
G | przywiedzieniå |
A | przywiedzienié |
I | przywiedzienim, przywiedzieni(e)m |
L | przywiedzieniu |
sg N przywiedzienié (12); -é (2), -(e) (10). ◊ G przywiedzieniå (11). ◊ A przywiedzienié (4); -é (2), -(e) (2). ◊ I przywiedzienim (1) GroicPorz, przywiedzieni(e)m (1) BibRadz. ◊ L przywiedzieniu (1).
Składnia przydawki dopełniającej równoznacznej z dopełnieniem sprawcy: przywiedzienie przez kogo (1).
Sł stp: przywiedzenie, przywiedzienie, Cn: przywiedzienie s.v. rów do sprowadzenia wody, Linde bez cytatu: przywiedzienie.
- I. Rzeczownik od „przywieść”
(30)
- 1. Przyprowadzenie kogoś lub czegoś dokądś, sprawienie, że ktoś lub coś znajdzie się w jakimś miejscu (9)
- 2. Nakłonienie, zachęcenie; namowa
(11)
- Przen (1)
- a. O ingerencji sił nadprzyrodzonych (3)
- b. Prośba (1)
- 3. Doprowadzenie do czegoś
(3)
- a. O człowieku: sprawienie, że będzie jakiś (1)
- b. O abstraktach (2)
- 4. Przytoczenie na potwierdzenie lub zilustrowanie wypowiedzi lub tezy (4)
- 5. jęz. Dodanie na końcu wyrazu litery lub sylaby (1)
- ** Bez wystarczającego kontekstu (2)
- II. [Kanał wykopany w celu doprowadzenia wody]
przywiedzienie na co [= w celu czego] (1): [carz zawolski] był poiman od Pánow Litewſkich (co ſámo Litwę z podeyrzenia przywiedzienia iego ná burzenie Podola wywodzi) StryjKron 617.
przywiedzienie dokąd (1): Látá 1465. Napierwſze było przywiedzyenie dobrowolne Turkow do Wáłaſkiey źiemie BielKron 394.
przywiedzienie skąd (1): Gdy iuż będą ſynowie Iſráelſcy beſpiecżnie mieſzkáć w ziemi ſwey/ po przywiedzieniu z niewoley/ w oſtátecżne dni przywiedzie Pan ná nie Gog Krolá z wielkim woyſkiem Leop Ez 38 arg.
przywiedzenie dokąd (1): Corrivatio – Wodi prziwiedzenie na iedno mieiſce. Calep 263a.
przywiedzienie ku czemu (3): Ocży nie vſtawiene ale tam y ſam ſie wierczące znami⟨onują⟩ [...] żądliwoſć rzecży czudzich j też ku wſzitkiemu lacne prziwiedzienie GlabGad N6v; A miáſto dobrowolnego [tj. nieprzymuszonego] przywiedzenia ku prawdzie Páńſkiey/ ták iáko on ſam y Apoſtołowie vczyli/ ázaż nie ſrogie ſądy? ázaż nie ſtráſzne klątwy? ázaż nie okrutne ſentencie dociſkáią niewinnych ludzi? RejZwierc 192v. Cf »przywiedzienie ku wierze«.
~ W połączeniach szeregowych (2): PRZYWILEY POKOIV Y ZGODY: PRzez Włádyſłáwá Iágełłá [...] który był vczynion Roku pánſkiégo 1436. [...] obiecuiemy [...] iż ná żadnégo człowieká prośby/ przywiedźienié/ napráwę/ rádę/ álbo roſkazánié któréykolwiek doſtoynośći będącégo/ [...] niebędźiemy ani przywiéźdź ſie damy przećiwko temu co czynić SarnStat 1070, 1114. ~
»za przywiedzieniem« (1): Tám Lizymách gdy ſię lud wzruſzył [...] máiąc około trzech tyſięcy ludu zbroynego/ nieſpráwiedliwie y gwałthowną czynić zá przywiedźieniem niektorego tyránná [duce quodam Aurano] w lećiech y w ſzalonym rozumie podeſzłego. BibRadz 2.Mach 4/40.
przywiedzienie czego (1): ſpráwiedliwośći wiecżney przywiedźienie/ y proroctwom onym zakonnym koniec [Jeremiasz] opowieda. CzechRozm 169v.
»przywiedzienie miejsca [= fragmentu tekstu]« (3): á ták ten domyſł nowo wymyſlony około lat Ezechiaſzowych [...] zá fráſzkę nie ſtoi/ ktorego gdy tym ſpoſobem iáko ſie rzekło nie da ſobie ktho zwętlić/ tedy przywiedzienie dwu inſzych mieyſc iuſz też tu plácu otrzymáć nie może CzechRozm 137v; A iużby doſyć być mogło/ ku okazániu/ y złego wyrozumienia/ y niewłaſnego przywiedźienia mieyſcá tego NiemObr 47, 90.
»przywiedzienie ku potwierdzeniu« (1): Mącz 432d cf »przywiedzienie ku dowodu«.
Synonimy: I.1. doprowadzenie, przyprowadzenie; 2. nakłonienie, namowa, natchnienie, pobudzenie, poduszczenie, podżoga, poruszenie, przyłudzenie, przywod.
Cf PRZYWIEŚĆ
LW