[zaloguj się]

NIESTETY (23) int

niestety (22), niestyty (1), [niestoty]; niestety: niestyty SkarŻyw (9:1).

Pierwsze e jasne; -tét- (4), -tet- (3); -tét- KochPam, KochPieś; -tét- : -tet- KochPs (1:2), GosłCast (1:1).

stp, Cn brak, Linde XVIXVII w.; poza tym XVII(XVIII) – XVIII w.: niestota.

Wyraża żal, ubolewanie (23): SkarJedn 337; KochOdpr B; Ale teraz (nieſtety) proſtoś nas zábaczył KochPs 65; y nárzekáć muśiáłá/ mowiąc ná ſercu: Nieſtety iáko mnie teraz ziemiá niepożrze. SkarŻyw [237], 136, 172 [2 r.], 189, 553, 583; A ty moiá Królewno/ gdźieś teraz? nieſtéty/ Ná któréy ślicznych ręku/ byłbych Bogu wźięty/ Prágnąłem duſzę podáć KochPam 87; Swoi to (rzecże) ſámi ſie woiuią/ Swoi/ nieſtety/ tą mię dźiś dáruią Szárłatną bárwą GrochKal 14; A vczćiwi miódźieńcy [! lege: młódźieńcy] kocháią ſie w tobie/ Wzór z cnoty świętéy biorąc/ máło ich nieſtety: Niewiém iáko od drugich będźieſz wdźięcznie wźięty. GosłCast 12, 25; Ieſli po cżáśie przyidźieſz (nieſtety ná świećie) Odnieśieſz od Stároſty korbácżem po grzbiećie. KlonWor 15.

niestety komu [zawsze: mnie] (3): KochZuz A3; ſámá ná ſię gorzko nárzekáłá/ mowiąc: Nieſtety mnie nędzney/ mieſzkánie y kośćiołem Boży pomázáłá: zmowem z Pánem Bogiem rozſypała SkarŻyw [237]; SkarKaz )(3; [Ktorą [córkę] gdy vyrzał [Jefte]/ ſtárgał ná ſobie odzienie mowiąc/ Ach nieſtoty mnie [Heu me] ma miła ćorko [!] Leop Iud 11/35 (Linde)].

niestety na kogo (2): Nieſtety ná złe ludźi niewſtydliwé: Wiodą to ná mię/ o czym mé poczćiwé Serce nie myśli. KochPs 49; SkarŻyw 69.

Rozdziela powtórzenia dosłowne (1): Zbóyce (nieſtéty) zbóyce nas woiuią KochPieś 38.

Połączenia: »ach niestety« (1): W płáczu ćięſzkim (ách nieſtéty) chleb troſkliwy iemy KochPs 121.

»o niestety« (1): o nieſtety iáka ſtraſz twoiá/ ſameś go zábił SkarŻyw 263.

Synonimy: ach, achci, achcież, auch, auwe, awech, ej, gorze, o, och, owa.

Cf NIESTETYŻ, NIESTOCIE

JB