« Poprzednie hasło: OSIADŁE | Następne hasło: OSIADŁY » |
OSIADŁOŚĆ (271) sb f
Oba o jasne; -a- (236), -å- (8); -a- : -å- GliczKsiąż (4:1), BibRadz (21:3), BudBib (13:1), CzechRozm (5:1), SarnStat (33:2).
sg | pl | |
---|---|---|
N | osiadłość | osiadłości |
G | osiadłości | osiadłości |
D | osiadłości | osiadłościåm |
A | osiadłość | osiadłości |
I | osiadłością | osiadłościami |
L | osiadłości | osiadłościåch |
inne | sg a. pl G - osiadłości |
sg N osiadłość (30). ◊ G osiadłości (43). ◊ D osiadłości (3). ◊ A osiadłość (75). ◊ I osiadłością (8). ◊ L osiadłości (24). ◊ pl N osiadłości (13). ◊ G osiadłości (21). ◊ D osiadłościåm (1). ◊ A osiadłości (27). ◊ I osiadłościami (2). ◊ L osiadłościåch (12); -åch (8), -ach (4); -åch RejWiz (2), RejAp, RejPos (4); -ach OrzJan; -åch : -ach SarnStat (1:3). ◊ G sg a. pl osiadłości (12).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.
- 1. Posiadłość, własność ziemska dziedziczona lub nabyta; majątek, dobra (153)
- 2. Miejsce osiedlenia, kraj zamieszkany (61)
- 3. Posiadanie, prawo własności (43)
- 4. Przebywanie, osiedlenie, prawo przebywania (6)
- 5. Mieszkańcy, ludność (7)
- 6. Przestrzeń między dwoma punktami w czasie lub przestrzeni (1)
osiadłość czyja [w tym: pron poss (25), G sb i pron (22), ai poss (6)] (53): MetrKor 40/818; RejPs 160v; LibLeg 11/83v; wpowieczie ma ſię poſtawić na mieyſczu zbroinie wedlug ſtatutu pod utraczeniem oſiadloſczy ſwey ConPiotr 32v, 32, 32v; ya ſam iteż wſſytki moye oſiádłośći/ Są záwżdy ná wſſem nicżemne v twey oblicżnośći. LubPs K4v, H2v [2 r.], I2, K4v, S, Z, Z4; RejWiz 162; Leop los 19/18, Ps 38/8; przyſzedł ná gorę ná ktorą był wſzedł Moiżeſz áby oglądał oſiádłość Páńſką. BibRadz 2.Mach 2/4, Ps 134/4, Ez 44/28, 45/6, 7 [2 r.], 8, Eccli 22/27; RejAp 176v, 182; dotkni ſie káżdy z namnieyſzego ſtanu/ ieſliś nie ieſt Ceſárzem iákiey tákiey oſiádłośći ſwoiey: á byś nic inſzego nie miał/ tedyś Ceſárzem docżeśnym duſze y ciáłá ſwoiego. RejPos 253v, 53v, 115, 204, 240; RejZwierc 184v, 186v, 190, 195v, [238], 255v; Gdy zvbożeie brát twoy/ y przeda oſiádłość ſwoię BudBib Lev 25/25, Lev 25/27, Ios 21/41, 2.Mach 2/4; ModrzBaz 48, 105; KochPs 73; CzechEp 370; Phil Q4; OrzJan 134; LatHar 360; w Artykule o ośiádłośći Dignitarzów y Vrzędników źiemſkich SarnStat 483, 866, 872, 1039, 1059, 1189.
osiadłość gdzie [w tym: w czym (14), miedzy czym (1), „tam” (1)] (16): LibLeg 11/136; Tácy co ſą w dálekich ſtronách máią być pozywáni ná mieyſcách zacnych ábo w párochiey w ktoreyby miał ośiádłość UstPraw H3, A4, I2v; BibRadz Ez 44/28; BielKron 102; BudBib Ez 45/8; Ale ſámi Izráelitowie/ z roſkazánia Bożego/ dáli iemu ośiádłość miedzy ſwemi ośiádłośćiámi ModrzBaz 48; áby nikomu w żadnem Powiećie vrzędu niedawano/ iedno temv ktoryby tám miał ośiádłość ModrzBaz 74v, 74v; SarnStat 72 [2 r.], 488, 514, 526, 846.
W połączeniach szeregowych (8): pádáią ſie mocne miáſtá y zamki/ bywaią rozſiepáne oſiádłośći/ bogáctwá/ roſkoſzy ludzkie thuż przed ocżymá ich. RejZwierc 255v; KochPs 6; CzechEp 336; A iż rzéki y rzéczyſká z wielkiéy częśći między dźiedźictwy/ y ośiadłośćiámi/ wśiámi/ płyną y ſą SarnStat 466, 188, 1039, 1059, 1189.
W charakterystycznych połączeniach: da(wa)ć osiadłość (6), mający (2), mie(wá)ć (42), naznaczyć, pozyskać, przeda(wá)ć (4), rozdawać, rozdzielić, zgromadzić; osiadłość przywłaszczona, zgromadzona; bronić osiadłości, dochodzić, dostać (2), dziedzic, mienie, postąpić, utracenie; wypędzić z osiadłości, wyprawić, zsadzić; ku osiadłości przyść; o osiadłość starać się (2), wojować; wwiązać się w osiadłość; dać za osiadłość; na osiadłości mieszkać; dziedziczyć w osiadłości, osiąść.
»imienie i osiadłość« (1): thedi stharoſta ten pot ktorim dluznik oſzyadloſcz ma, powinyen bandzie wyązacz [lege: wwiązać] ſzye wymyenye y oſzyadloſcz dluznika MetrKor 40/818.
»majętność (a. majętnostka) a (i) osiadłość« [szyk 3:1] (4): Leop Ps 38/8; Dym ſie zá nim kurzy/ á ieſzcże tuż przed ocżymá iego ſmáży ſie máyęthnoſtká á oſiádłość iego. RejZwierc 186v; CzechEp 370; Ośiádłośći y máiętnośći [possessiones et substantias] przedawáli/ y vdźieláli ich wſzytkim/ iáko ktoremu było potrzebá. WujNT Act 2/45.
»osiadłość a nabycie« (1): thá nędzna oſiádłość á nábycie twoie/ w niwecż ſie obroćić ma RejPos 240.
W charakterystycznych połączeniach: z osiadłości oddany, patrzyć, pobor, pozwan (2), wybrać.
W przeciwstawieniach: »pustka, pustynia ... osiadłość« (2): WierKróc A4; ſtąd we wśiach więcey puſtek niż ſnadź ośiádłośći. PowodPr 71.
osiadłość czyja [w tym: pron poss (6), G sb i pron (6)] (12): ſtąd by ſie nam mnozyła pożądliwoſc do zwierzchnych a wiecznie vmocnionych oſiadłoſci twoich ktorych nas racz miłoſciwie domieſcic wſſechmogący panie boze naſz. RejPs 89v, 89, 139v, 217; LubPs G3; RejWiz 107v; RejAp 176, 183v; RejPos 85, 191v, 227v, 239, 329v.
W połączeniu szeregowym (1): Ale tu znáć iż Pan powiedáć racży o onym domu á o oney oſiádłośći y krolefthwie iego/ gdzye záwżdy pyſzny będzye ſtrącon/ á pokorny powyſzſzon. RejPos 227v.
»nieskończona osiadłość« (1): Iż oglądam wſſytki dobrá żywotá wyecżnego/ W nyeſkońcżoney oſiádłośći káżdego wyernego. LubPs G3.
»nowa osiadłość« [szyk 3:1] (4): Otoż tu Ian ſwięty ten zbior Páńſki á thę oſiádłość nową iego przybytkiem iego przezywáć racży/ w ktorym iuż chce być wiecżnie z wiernymi ſwemi RejAp 176, 175v, 176, 185v.
»osiadłość święta« [szyk 4:3] (7): abys nas wydziedziczyc miał z oſiadloſci ſwiętey twoiey a z oyczyzny naſſey RejPs 217, 89; RejWiz 180v; A ieſliby też kto chciał ſzcżypáć álbo co vymowáć od ſłow od tych/ niechay Pan Bog odeymie cżęść iego s kſiąg żywotá y z oſiádłośći ſwiętey [de civitate sancta Vulg Apoc 22/19; y z miáſtá świętego WujBib]. RejAp 197v, 186v, 188v; RejPos 227v.
»wieczna osiadłość« [szyk 2:1] (3): RejWiz 121v; RejAp 183v; Przeto go y w potomſtwie/ Bog y w máiętnośći/ Błogoſłáwił niſz odſzedł w wiecżne ośiádłośći. KołakCath B; KołakSzczęśl D.
»piekielna osiadłość« (2): Piekielna oſiádłość. RejWiz 160v marg, Ddv.
»osiadłość złościwa« (1): ten márny ſpráwcá ſwiátá tego/ ni nacż cie inſzego nie wiedzie/ iedno áby cie zwiodſzy/ doprowádził do oſiádłośći złośćiwey ſwoiey. RejPos 115v.
»grunt a osiadłość« (1): (marg) Goſpodarſtwo Cżartá złego. (–) ony ſwoie ſprawce [...] oſádzi ná gruncie ſwoim/ á ná oſiádłośći ſwoiey. Cżego nas rácż vchowáć [...] Pánie RejPos 115.
osiadłość czego (8): RejPs 162; Dziatek oſyadłosć od Bogá yeſt/ á płod żywotá/ miáſto zapłáty dawa pan Bog. GliczKsiąż C5v, C6; BibRadz Deut 1/38, 9/5, 6; iżby temu to cżłowiekowi nic po wſzytkim nie było/ by też y wſzytkiego ſwiátá oſiádłośći ſobie pozyſkał/ ieſliby duſzę ſwą poſłał ná zátrácenie RejPos 216v; ieno tym [dostojeństwa mają być dane]/ którzy przedtym mieli nie zmyśloną/ áni pod iáką bárwą/ ále iſtotną á prawdźiwą dóbr dźiedźicznych ośiádłość w onéy źiemi SarnStat 72; [Abram był bárzo bógáty w ośiádłośći złotá y śrébrá [dives valde in possessione auri et argenti]. WujBib Gen 13/2 (Linde)].
osiadłość czyja [w tym: pron poss (3), G pron (2)] (5): Leop Ps 2/8; RejPos 63v; Lecż we wſzytkiey ziemi oſiádłośći wáſzey okup będziećie dáwáć zá ziemię. BudBib Lev 25/24, Gen 36/43, Lev 25/28.
»otrzymać w osiadłość« (1): á wodziło ſię im wdziatecżkach ich/ y potomſtwo ich otrzyma w oſiádłość ziemię [haereditabit terram]. BudBib Tob 4/13.
»wniść (wejść) w osiadłość« (2): RejPs 162; Nie dla wáſzeyći ſpráwiedliwoſći/ áni práwoſći ſercá wáſzego wnidźiećie w oſiádłość źiemie ich [ingrederis ad possidendum terram earum] BibRadz Deut 9/5.
»wwieść w osiadłość« (1): A ták ty themu czyń ſerce dobre/ bo on ſyny Izráelſkie w wiedźie w oſiádłoſć źiemie tey [ipse hereditate faciet eam Israel]. BibRadz Deut 1/38.
»zmyślona osiadłość« (3): Ieſcze dokłádnieyſza Conſtitucia o zmyſlonéy ośiádłośći ieſt 1563. SarnStat 73, 72 [2 r.].
osiadłość czego (2): Acz ná ten czás byłá máła liczbá ich ná oſiádłoſć tey wielkoſći ziemie RejPs 154; LatHar 426.
osiadłość czyja (1): Wybránym ſwym dał kroleſtwá ku ich oſyádłośći LubPs Yv.
Synonimy: 1. imienie, majętność, mienie, nabycie; 2. dziedzina, ziemia; 3. mienie; 4. bycie, bydlenie, mieszkanie, pobyt; 5. ludność; 6. dalecze, dalekość, odległość.
AK