POKAZIĆ (109) vb pf
o jasne; w inf -a- (21), -å- (1); -a-: -å- Mącz (13:1); w pozostałych formach -a- (78), -å- (1); -a- : -å- BielKron (33:1).
Fleksja
praet |
|
sg |
pl |
1 |
m |
-m pokaził |
m pers |
my pokazili |
f |
-m pokaziła |
m an |
|
2 |
m |
pokaziłeś |
m pers |
|
3 |
m |
pokaził |
m pers |
pokazili |
f |
pokaziła |
m an |
|
n |
pokaziło |
subst |
pokaziły |
plusq |
|
sg |
pl |
3 |
m |
był pokaził |
m pers |
byli pokazili |
conditionalis |
|
sg |
3 |
m |
by pokaził |
impersonalis |
praet |
pokaż(o)no |
con |
by pokaż(o)no |
participia |
part praet act |
pokaziwszy |
inf pokazie (22). ◊ fut 1 sg pokażę (2). ◊ 2 sg pokazisz (3). ◊ 3 sg pokazi (6). ◊ 2 pl pokazicie (2). ◊ 3 pl pokażą (4). ◊ praet 1 sg m -m pokaził (1). f -m pokaziła (1). ◊ 2 sg m pokaziłeś (1). ◊ 3 sg m pokaził (30). f pokaziła (4). n pokaziło (2). ◊ 1 pl m pers my pokazili (1). ◊ 3 pl m pers pokazili (14). subst pokaziły (2). ◊ plusq 3 sg m był pokaził (2). ◊ 3 pl m pers byli pokazili (1). ◊ con 3 sg m by pokaził (4). ◊ impers praet pokaż(o)no (1). ◊ con by pokaż(o)no (1). ◊ part praet act pokaziwszy (5).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
- 1. Zepsuć, zniszczyć (zwykle: wiele, wszystko); wyrządzić szkodę, spowodować stratę
(86)
- W przen
(1)
- a. O stanie fizycznym
(61)
- b. Wybić, wytracić; pokonać
(5)
- c. O zdrowiu
(2)
- d. O państwie: osłabić, podkopać, poderwać moc, znaczenie, doprowadzić do upadku
(2)
- e. Zaszkodzić komuś, skrzywdzić, ciężko doświadczyć
(4)
- f. Zniweczyć, zepsuć (o działaniach i ich skutkach, dążeniach, zamierzeniach)
(6)
- g. O wartościach moralnych
(1)
- h. O sensie, treści: zniekształcić, wypaczyć
(2)
- 2. Odeprzeć, zbić czyjeś argumenty
(2)
- 3. Unieważnić, skasować wiele, wszystko; nie przestrzegać
(17)
- 4. Uczynić wiele złym, niewłaściwym; pogorszyć (o postępowaniu, czyjejś sytuacji)
(3)
- *** Bez wystarczającego kontekstu
(1)
1.
Zepsuć, zniszczyć (zwykle: wiele, wszystko); wyrządzić szkodę, spowodować stratę;
auferre, destruere, dissipare Vulg, PolAnt; confringere, conterere Vulg; convellere, expugnare, intervertere Mącz; perdere PolAnt [w tym: kogo (tylko w b., e.), co (zwykle pl) (70)] (86):
ieden cżłowiek ſtrácony wiele dobrego pokáźi. BielKron 81v;
Mącz 488b.
W przen (1): Obłudné ſerce wſzytko pokáźiło/ Y twa niewdźięczność/ którą pokázuieſz Tám/ gdźie powolność y chuć práwą czuieſz. KochFrag 27.
a.
O stanie fizycznym (61):
[Jaskółka mówi do ptaków:] otoć ſie iuż len [z którego powstaną nici na sieci] źieleni/ Cżemuśćie ták záſlepieni: Iż niechcecie ośię radzić/ złego źiela wcżás pokáźić. BierEz N;
yz wielky glod bil na konie na poliv bo scharancza wyadla a barzo pokazyla LibLeg 11/78;
Iáko máłe muchy pokáżą drogą máść gdy w niey pozdycháią/ ták też [...] BielKron 81v.
Przen (5):
A wſſyſtkie rogi grzeſſnikow pokáżę: á będą wywyſſone rogi ſpráwiedliwego. Leop Ps 75/11,
Ps 75/4,
Eccli 28/17;
iż przyść záſię możnieyſzy miał/ y pokáźić ony wizytki łupy iego [tj. szatana]/ y ony zbroyne vbiory iego. RejPos 305v.
Zwrot: »sobie głowy pokazić« = usiłować bezskutecznie coś zrozumieć (1): Bo wiele ludzi ſobie głowy pokáźili/ A máło ſie w tych dziwiech przedſię obacżyli. RejWiz 143v.
α.
O budowlach i ich zespołach (miastach itp.): zburzyć, zniszczyć, spustoszyć (53):
ZapWar 1509 nr 2060,
1537 nr 2562;
pokáżą mury thwoie/ á domy twoie okazáłe wywrocą Leop Ez 26/12,
4.Reg 3/25,
11/18,
12/3,
21/3,
2.Par 20/33,
32/12;
Gdyby kto kopce rozſypał albo iakie inſze znáki grániczne pokáził/ táki temu ktoby go pozwał przepada od káżdego kopcá álbo znáku narożnego trzy grzywny UstPraw Iv,
Iv;
BibRadz 1.Reg 15/14;
nárzekam ná lud Izráelſki dla ciebie Pánie/ bowiem ołtarze twoie pokáźili BielKron 85;
[Ezechijasz] Pokáźił gorne ołtarze/ leśne tákież/ wężá miedzyánego ſpalił BielKron 88v;
A gdy ſie mu [tj. Holofernesowi obywatele Mezopotamii] poddáli/ pokáźił wſzytki miáſtá y lud pomordował BielKron 113;
Attila náwroćił ſie do Węgier pokáźiwſzy ty miáſtá we Włoſzech co nagruntownieyſze BielKron 298v,
83v,
86v,
88v,
90 [2 r.],
166 (
19);
Mącz 330b;
Rátuyże mię [...] Bo Turcy ledá kiedy ná mię śie wyráżą/ Oſtátki moich włośći/ do końcá pokáżą. BielSat G2;
BudBib 4.Reg 23/8,
Ez 26/4;
SarnStat 667.
pokazić czym (1): ale nie miernym ogniem wſzytko pokaźiſz FalZioł II 2d.
W przeciwstawieniach: »pokazić ... naprawiać, pobudować« (2): wiele kościołow nápráwiał ktore był ociec Konſtáns pokáźił. BielKron 166v; Pokáżę gumná moie/ á więtſze pobuduię WujNT Luc 12/18.
W połączeniach szeregowych (3): kthory [Attyla] wſzytki miáſtá nád brzegiem Renu Fráncuſkim zburzył/ pokáźił y ſpuſtoſzył BielKron 284v, 345; GórnDworz Qv.
Szeregi: »pokazić i wygładzić« (
1):
Wygłádziwſzy rodzay Achábow/ vmyſlił pokáźić y wygłádzić modły báłwáńſkie BielKron 86v.
»zburzyć i pokazić« (1): Dioklecian á Maximian Ceſárzowie/ [...] kazáli zburzyć y pokáźić wſzytki kośćioły Krześćiáńſkie BielKron 288v. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
αα. Sprawcami są stworzenia, siły natury i Bóg (6): pokáźił [Bóg] w gniewie ſwoim wſſyckie obronne budowania pánny Iudſkiey Leop Thven 2/2, 4.Esdr 11/42; ieſzcże więtſzy ſtrách y ſzkodę morze vcżyniło w Holándryey/ gdy groble wodá przerwáłá á wſſytko pokáźiłá y z ſobą pobráłá. BielKron 209, 312v; RejPos 124v; ArtKanc M5; [BielKron 1597 481 (Linde)].
b.
Wybić, wytracić; pokonać (5):
Szereg: »pokazić i zniszczyć« (1): wynidzie wzápalcżywośći wielkiey/ áby pokáźił y zniſzcżył mnogie [ad perdendum et interficiendum multos]. BudBib Dan 11/44.
α.
O Bogu jako sprawcy (4):
Pan bog na prawiczach twoich pokaził dnia gniewu ſwego krole. WróbŻołt 109/5.
Przen: O wrogach duchowych [co] (3):
W połączeniu szeregowym (1): [Chrystus] ſam ſie napirwey potkawſzy s thymi ſprzećiwniki náſzymi/ ſam pomdliwſzy/ poniſzcżywſzy/ á pokáźiwſzy ich moc/ [...] náukę wſzythkę y obronę nam zoſtáwić raczył RejPos A4v.
a) O mocy szatana [co] (2): OpecŻyw 164v; ZAwitay k nam święta Wielkanocy/ w którą wſzytkie złe diabelſkie mocy/ Kryſtus poráźił/ y ná wieki przez ſwą śmierć pokáźił. ArtKanc F9v.
c.
O zdrowiu (2):
by wtobie y iáſzczórki były/ muſzą wen [tj. iść precz] oprocz członków pokáżonych/ co w tobie trućiná pokáźiłá/ będąc tám długo SienLek 157v.
Zwrot: »sobie pokazić« (1): Gdy ſobie koń wárgi/ iákożkolwiek pokáźi/ álbo mu ſye popádáią/ wykróy ſkibkę ośrzódki chlebowéy/ [...] SienLek 167v.
d.
O państwie: osłabić, podkopać, poderwać moc, znaczenie, doprowadzić do upadku (2):
W przeciwstawieniu: »naprawić ... pokazić« (1): ktory [Wespazjan] iákmiarz wſzytkę vpadłą Rzecżpoſpolitą nápráwił/ co iego przodkowie pokáźili. BielKron 146.
Szereg: »zniszczyć, pokazić« (1): Convellere Reipub. statum, Rzecz poſpolitą zniſzczyć/ pokáźyć. Mącz 417c.
e.
Zaszkodzić komuś, skrzywdzić, ciężko doświadczyć (4):
RejKup dd7;
Zlec belo Panowie zle/ ieſli tego niewirzucicie pokazitze potumki waſze nawieki. PaprUp L2;
O [...] innych cudzoźiemſkich kupcách/ którzy nietylko miáſtá y kupce Koronné pokáźili/ ále y Koronie nie pomogli SarnStat 277.
α.
O Bogu jako sprawcy (1):
W przeciwstawieniu: »pokazić ... zbudować« (1): Bo nieprzypátruią ſię vcżynkow [errata zmienia: vczynkom] Iehowy/ áni dziełom rąk iego/ pokázi ie/ á nie zbuduie ich. BudBib Ps 27/5.
f.
Zniweczyć, zepsuć (o działaniach i ich skutkach, dążeniach, zamierzeniach) (6):
RejJóz G;
chęć ludziom Rycerſkim y wſzytkim inym ſtanom do ſpraw poććiwych y do ſłużb Rzecżypoſpolitey pokáźili RejZwierc 194v,
190v,
Bbb3v.
pokazić czym (1): Ano iáko ptaſzká ſtrzedz/ potrzebá młodego. Bo chociay mu rozumu/ kęſ náuką wráźiſz/ Ale złym wychowániem/ wſzytko wnet pokáziſz. RejZwierz 111v.
Szereg: »popsować i pokazić« (1): Bo y Ian s. powiáda: Iż dla tego ſyn Boży przyſzedł ná ſwiáth/ áby w nas vcżynki dyabelſkie popſował y pokáźił. RejPosWiecz2 93v.
g. O wartościach moralnych (1): LAkomſtwo miłe/ zazdrość/ pychá/ dobre mienie/ Snádnie nam pokáźiło poććiwe ſumnienie RejZwierc 269.
h. O sensie, treści: zniekształcić, wypaczyć (2): z Greckich kśiąg wielki pożytek ieſt. Bo y nie wſzytko pokáżono/ y ktemu znácżnieyſza ieſt rzecż w onem ięzyku. wktorem ią napiſano BudNT przedm c4v, przedm c5.
2. Odeprzeć, zbić czyjeś argumenty [co (pl)] (2): Orator plerumque eludit obiecta quae diluere non potuit, Sprawcá rzeczi zwikł ſie náśmiewać z tych rzeczi których nie może pokáźić. Mącz 199a; Diluere argumenta, Pokáźić dowody/ okázáć że niczemne ſą. Mącz 199d.
3.
Unieważnić, skasować wiele, wszystko; nie przestrzegać;
devincere, dissolvere, evertere, irrita facere, perfringere, perrumpere, refellere, revellere, rumpere, sustollere Mącz; tollere JanStat [w tym: co (pl a. sg w funkcji pl) (15)] (17):
Leop 2.Mach 8/17;
[Tarkwiniusz Pyszny] Práwá y vſtáwy wſzytki Serwiuſowe pokáźił. BielKron 103v;
[cesarz Nerwa] Krześćiánom záſię dobrowoleńſtwo dał/ ktore byli przodkowie iego wygnáli/ y práwá okrutne przodkow ſwych pokáźił. BielKron 148v,
172v [2 r.],
186;
Revellere vincula iudiciorum, Zwiąski ſądowne rozerwáć/ to yeſt pokáźić/ ſpuſtoſzić záchowánie ſądów á praw poſpolitych. Mącz 497a,
190c,
275d,
361b;
SarnStat [207],
541.
Szeregi: »połamać (
a. złamać), (i) pokazić« (
3):
Papieſz [Hadryjan] wroćił był moc [...] Ceſárzowi Kárłowi/ áby záwżdy Ceſarz Papieża Rzymſkiego wybierał y potwierdzał/ to potym wſzyſtko trzeći Adryan Papieſz po ſthu lath złamał y pokáźił KrowObr 37v;
Mącz 360c,
488a.
»w niwecz obrocić, pokazić« (1): Sustollere atque irrita facere quae quis fecit, W niwecz obróćić pokáźić. Mącz 457d.
a. Pozbawić mocy dowodowej wielu [kogo pl] (1): Testes vel dicta testium refellere, Pokáźić ſwiadki/ To yeſt, Okázáć że ych ſwiádectwo wedle práwá nie może być ná ſądzie prziyęte. Mącz 117b.
4.
Uczynić wiele złym, niewłaściwym; pogorszyć (o postępowaniu, czyjejś sytuacji) (3):
pokazić co (pl) (2): SNadz ná tem poſtánowił ſſalony myſl ſwą iż mnima áby niebyło bogá/ á tem beſpieczeńſtwem pokáźił ſpráwy/ ſwe iż rzadki ieſt ktory oto dba áby co dobrego vczinił RejPs 79; BibRadz Ier 3/21.
W przeciwstawieniu: »naprawić ... pokazić« (1): [Adam] Przyſzedł ku Panu z wielkim drżeniem [...]. Iney wymowki niebożątko nie máiąc/ iedno iż niewiáſtá mię zwiodła [...]. On złocżyńcá cżym ſobie chciał nápráwić/ tym więcey pokáźił. RejPos 101.
W przen (1): Głos vſłyſzan ieſth ná wyſokośćiach/ á płácż prośb ſynow Izráelſkich/ ábowiem pokázili drogi ſwoie [iniquam fecerunt viam suam]/ á zápámiętáli Páná Bogá ſwoiego. BibRadz Ier 3/21.
*** Bez wystarczającego kontekstu (1): Convellere acta alicuius, Pokáźić/ popſowáć/ zniſzczić. Mącz 478c.
Synonimy: 1.a. popsować, wygładzić, zburzyć, zepsować, zniszczyć; b. splundrować, spustoszyć; pobić, pokonać, wybić, wytracić; g. oszkaradzić, oszpecić, pohańbić, pokalać, zhańbić; h. »wniwecz obrocić«, popsować, sfałszować, 3. połamać, złamać.
Formacje współrdzenne cf KAZIĆ.
Cf POKAŻENIE, POKAŻONY
LWil