POKRYWAĆ (110) vb impf
o oraz a jasne.
Fleksja
inf |
pokrywać |
indicativus |
praes
|
|
sg |
pl |
1 |
pokrywåm |
pokrywåmy |
3 |
pokrywå |
pokrywają |
praet |
|
sg |
pl |
3 |
m |
pokrywåł |
m pers |
pokrywali |
f |
pokrywała |
m an |
|
n |
|
subst |
pokrywały |
fut |
|
sg |
3 |
m |
będzie pokrywåł |
imperativus |
|
sg |
pl |
1 |
|
pokryw(a)jmy |
3 |
niechåj pokrywå |
|
conditionalis |
|
sg |
pl |
3 |
m |
by pokrywåł |
m pers |
by pokrywali |
n |
by pokrywało |
subst |
by pokrywały |
con praet |
|
sg |
3 |
m |
by był pokrywåł |
inf pokrywać (22). ◊ praes 1 sg pokrywåm (2). ◊ 3 sg pokrywå (34). ◊ 1 pl pokrywåmy (2). ◊ 3 pl pokrywają (13). ◊ praet 3 sg m pokrywåł (8). f pokrywała (1). ◊ 3 pl m pers pokrywali (3). subst pokrywały (2). ◊ fut 3 sg m będzie pokrywåł (1). ◊ imp [3 sg niechåj pokrywå.] ◊ 1 pl pokryw(a)jmy (1). ◊ con 3 sg m by pokrywåł (3). n by pokrywało (1). ◊ 3 pl m pers by pokrywali (1). subst by pokrywały (2). ◊ con praet 3 sg m by był pokrywåł (1). ◊ part praes act pokrywając (13).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XIX w.
Znaczenia
- 1. Okrywać, nakrywać, przykrywać
(35)
- 2. Powodować, żeby ktoś czegoś nie widział, ukrywać coś, chować
(5)
- 3. Nie dopuszczać, żeby ktoś się o czymś dowiedział, skrywać coś, zachowywać w tajemnicy; maskować; udawać coś
(62)
- 4. Uzasadniać coś złego, tłumaczyć, usprawiedliwiać, czynić wiarygodnym
(3)
- 5. Wybaczać, odpuszczać; w zwrocie: »pokrywać grzechy, winy«
(3)
- 6. Rekompensować
(2)
1.
Okrywać, nakrywać, przykrywać;
operire PolAnt, Cn; adoperire, consternere, contegere, cooperire, insternere, integere, obtegere, operculare, pertegere, supercontegere, superintegere, supersternere, supertegere, sternere, tegere, velare Cn [kogo (7), co (28)] (35):
A.
Kłaść na czymś warstwę czegoś [w zasadzie z podmiotem osobowym; w tym: czym (16)] (21):
Przen (7):
Wtora ieſt/ tychże ſámych odmienne y niezgodne y nieuſtáwicżne piſmá/ ktorzy iedno ten fundáment gliniány/ iedni ſuli/ á drudzy mięſzáli/ á trzeći nim on właſny pokrywáli CzechEp 235.
Fraza: »[czego] język nie pokrywa« = czegoś nie można wyrazić (1): Ztądże mi rośćie rádość oſobliwa Serdeczna/ któréy ięzyk nie pokrywa KochPs 20.
a) Umacniać, utwierdzać, potwierdzać (3): ABowiem pátrz ná ony pogańſkie krole/ y ná ine zaczne á ſławne ludzi/ iáko ſtany ſwe vmieli nadobnemi cnotámi ſwemi pokrywáć RejZwierc 52, A6, 52.
b) O wcieleniu Chrystusa (2): Ale iżby [Chrystus] tylko poſtáwę miał cżłowiecżą: ktorąby pokrywał boſtwo ſwoie: [...] nie twierdźi. CzechEp 143, 205.
a.
Kłaść na czymś tkaninę (2):
Na teſtámenćie ſwjm polecał ábj go pogrzebli wkośćiele/ áni iego ćiáłá cżjm drogim niepokrywáli. SkarŻyw 119.
W przeciwstawieniu: »pokrywać ... objawić i ukazać« (1): Syn iego Chám widząc to: nie vcżćił oycá ſwego/ á niepokrywáiąc ſromoty iego/ ieſzcże ią obiáwić y vkázáć inney bráćiey śmiał. SkarŻyw 271.
b.
Przykrywać odzieżą lub czymś ją zastępującym: odziewać, ubierać kogoś a. ubierać się (5):
Zwroty: »ciało pokrywać« (
1):
Co nie dla tego vcżynił Páweł S. żeby o przykryćie ćiáłá ſwego/ (ktore ták wiele lát/ plećioną z palm rogożą/ pokrywał) ſtáránie miał SkarŻyw 51.
»(ciała) nagość pokrywać« (2): Ieſlibyś od bliźniego twego wźiął odźienie w záſtáwie/ wroć mu ie przed ſłońcem záchodu: ábowiem tho tylko ma iedno/ ktorym ciáłá ſwego nágość pokrywa KuczbKat 330; CzechRozm 89.
Przen (2):
Zwroty: »pokrywać płaszczem (
[a. płaszczykiem
])« =
nadawać lepsze pozory [
cf znacz.
3.
A.
a.
] [
szyk zmienny] (
1):
owa káżdi y chwali/ y gáni káżdą rzecż/ wedle ſwego zdánia/ pokrywáiącz záwdy przywárę/ płaſzcżem cnothy GórnDworz D;
[Abowiem niektorzy tym płaſzczykiem pokrywáią lichwę ſwoię/ gdy chcąc żeby im od pieniędzy płacono/ Kontrákt taki ſłowy tylko: á nie rzeczą ſamą czynią. ŚmiglLichwa 46].
»swoim płaszczem pokrywać« = brać pod swoją opiekę (1): Naydą ſie/ króm wątpienia/ wielowładny pánie/ Którym ku twéy ozdobie wymowy doſtánie: [...] Siłá ich ſwoim płaſczem możeſz ty pokrywáć. KochFrag 42.
c.
Zasłaniać, zakrywać (6):
pokrywać od czego (2): Orzeł go [św. Medarda] od deſzdżu pokrywał. SkarŻyw 527 marg, 527.
Szereg: »zasłaniać i pokrywać« (1): bo gdy pochwili ſługę poń [św. Medarda] oćiec ná obiad go przyzywáiąc poſłał/ á deſzdż był: widział ſługá wielkiego nád nim orłá/ á on go od dżdżu záſłánia y pokrywa. SkarŻyw 527.
Przen (4):
Nędzny hándlownik tho ná ſwiecie bywa/ Co ſwiętą cnotę ſzaleńſtwem pokrywa. RejZwierc 214v.
Zwroty: »oczy pokrywać« (
1):
Gdy im [braciom] powiem iżem Iozeph Odmieni ſie nie iednemu z przeſtrachu poſtawa Bo ći muſzą w załoſći cżaſow ſwych vżywać A wſtydem między ludzmi ocży ſwe pokrywać RejJóz O5v.
»oczy psiną pokrywać« = stracić, odkładać na bok wstyd (1): A inſzey żadney pociechy nád tę áni naydzieſz/ áni wymyſliſz/ iedno gdy będzie myſl záwżdy [...] nadobnemi cnotámi y pocżćiwoſciámi ozdobiona/ [...] á iáſne ocży ma ná wfzytki ſtrony/ á nigdziey ich pśiną nie pokrywa. RejZwierc 114v.
a) Nadawać czemuś skromniejsze pozory (1): A Bozka Duchá ś. náuká/ máiąc rzeczy bárzo wielkie [...]/ o ſłowá nie dba/ y owſzem proſtą y nizką wymową wielkość y máieſtat prawdy ſwey pokrywa SkarKaz 122a.
d.
Grzebać, chować zmarłych (1):
Zwrot: »ciała [czyje] pokrywać« (1): Pogrzeb też vczciwy ieſt iedná nam poćiechá nád vmárłemi náſzemi/ gdy ćiáłá ich ze czćią pokrywamy SkarKaz 386a.
B.
Być tym, co pokrywa, leżeć na czymś warstwą [z podmiotem nieosobowym] (14):
Przen (2): pokrywał wſtyd oblicże moię. BudBib Ps 68/7; O Bożé/ co tu złégo té łzy pokrywáią Dobréy pániéy GórnTroas 61.
a.
Być odzieniem (2):
Pierwey ſámodźiałki boki náſze pokrywáły: á teraz áxámity y iedwabie. SkarKazSej 666b.
Przen: Zdobić (1): Tá dobroć pięknie kádego pokrywa/ Ktora przy cnocie s przyrodzenia bywa. RejZwierc 222.
b. Przysypywać; przen (3): Iż przydą thy cżáſy iż ſie zyáwi niewiáſtá kthorą teraz zyemiá pokrywa/ y okaże ſie ſyn moy Iezus RejPos 101v, 150, 271.
c.
Zalewać, oblewać (2):
A iżby źiemie niezátapiáły wody/ zámierzył ym kres/ ktorego przeſtąpić niemogą/ żeby śie niewracáły áni pokrywáły źiemie. KuczbKat 20.
W porównaniu (1): poniewáſz nápełnioná będzie źiemiá znáiomosći Páńſkiey/ iáko morze wodámi/ ktore wſzyſtko pokrywáią. CzechRozm 113v.
d.
Spowijać, ogarniać (5):
RejWiz 176;
Tám [w niebie] dniá vſtáwicżnego nocne cięmnośći nie pokrywáią: tám niebieſkie páłace/ mgłą y chmurámi nigdy nie záchodzą LatHar 597.
pokrywać czym (1): O naiáſnieyſzy domu świátłośći/ ktorego noc ćięmnośćiámi nie pokrywa LatHar 600.
W porównaniu (2): Y przyćiągnieſz przećiw ludowi memu Izráelſkiemu/ iáko obłok kthory pokrywa źiemię BibRadz Ez 38/16; BudBib Ez 38/15.
2.
Powodować, żeby ktoś czegoś nie widział, ukrywać coś, chować [kogo (1), co (4)] (5):
ieſliby ku vłowieniu ſzátáná/ iákiego oſzukánia było potrzebá: tedyć by więcey potrzebá było pokrywáć/ cżłowieká naśienia niewieśćiego/ żeby go ſzátan nie poznał CzechEp 204.
Przen (4):
Nie vmiał Páweł ś. tych práktyk Włoſkich mátki Rzymſkiey/ ktora miſternie ſwoie towáry pokrywáć zwykłá. NiemObr 87.
pokrywać czym (2): oni [szafarze prawdy Pańskiej] tey ſwiętey ſwiátłośći nie pokrywáią nacżyniem ciemnym dziwnych á omylnych wymyſłow ſwoich RejPos 338v, 338 marg.
Zwrot: »zasłoną pokrywać« (1): by cżłowiek ćiáłá nie miał/ tedyby mu był Pan Bog ony dobrá [tj. sakramenty]/ gołe podał/ żadną zaſłoną ich niepokrywáiąc KuczbKat 110.
3.
Nie dopuszczać, żeby ktoś się o czymś dowiedział, skrywać coś, zachowywać w tajemnicy; maskować; udawać coś;
simulare Calep, Cn; operire PolAnt; assimulare, condere, dissimulare, obscure ferre, obtendere, obumbrare, obvolvere, occultare, palliare, praetendere, praetextere, simulationem sustinere, tegere, velare Cn [w tym: co (59)] (62):
A.
Z podmiotem osobowym (61):
RejJóz C6v;
RejWiz 78;
TO ten Kmitá beſpiecżney/ záwżdy myſli bywał/ Bo nie dawał przycżyny/ by ią był pokrywał. RejZwierz 67v;
RejAp 188;
dla tego ią Dworzáninowi rádzę/ áby miłość tę/ ktoraby mu oſławę przynieść miáłá/ co naibárziey pokrywał. GórnDworz Cc5,
B,
E7v,
M5,
Z8,
Aa5v,
Cc;
RejPos 85v,
257 marg;
Calag 116a;
Wolałem tedy/ Boże litośćiwy/ Swóy grzéch przed tobą obiáwić brzydliwy/ Niechćiałem dáléy pokrywáć ſwéy złośći KochPs 44;
SkarŻyw 271 marg,
593;
CzechEp *3v,
417;
iżeć tego nie cżynię/ ábych miał árgumentá ſtrony przećiwney pokrywáć: y owſzem nie tylko to co X.K. mowił przypominam/ ále y [...] NiemObr 34,
87;
PaprUp H4;
Calep 982a;
SarnStat 613;
GosłCast 22,
47,
56;
[ZebrzydOdpow B3v;
któré [dobrodziejstwa] kto wźiąwſzy od niego pokrywa/ á iákoby ich nie wźiął/ czyni poſtáwę. SenekaGórn 228].
pokrywać czym (9): Abowiem iuż nie może być ſzkodliwſza rzecż/ iáko gdy kto nadobnemi fárbowánemi ſłowki á oną Anyelſką poſtawką pokrywa prawdę ſwięthą RejZwierc 83, 241; CzechEp 84; wſzytkę niezbożność/ y złość Papieżow Rzymſkich/ pochlebcy ich zmyſloną świętobliwośćią ſtolice Rzymſkiey pokrywáią NiemObr 156; KochSz C2v; SkarKaz 155a; GosłCast 47; KlonWor 62. Cf »milczenim pokrywać«.
pokrywać przed kim (2): RejPos 233; Miałbył ſam cżego przed nimi táić y pokrywáć? NiemObr 87.
W przeciwstawieniach: »pokrywać ... ukazować (a. pokazać) (2), odkryć« (2): Grzeſznicy ſą/ ktorzy [...] pokrywáią ony márne żywoty ſwoie/ vkázuiąc po ſobie poſtáwę nabożeńſtwá RejPos 166v; á iákoż to śmiećie pokrywáć/ cośćie iuż dawno ſámi wſzemu świátu odkryli/ y pokazáli? WujJud 11.
Zwroty: »chytrze, kłamliwie, zdradnie pokrywać« (
1:
1:
1):
LubPs O4v marg;
Ktory zdradnie pokrywa nienawiść [Operiet se odium in deceptionem]/ tákiego złość będźie iáwna w zebrániu. BibRadz Prov 26/26;
SkarŻyw 389.
»milczenim pokrywać« (1): rzekły iey ſioſtry: Oto maſz ogień ná głowie [...] A oná proſiłá bárzo áby to milcżenim pokrywáły. SkarŻyw 161.
»pokrywać tajemnice« [szyk zmienny] (3): RejAp 128v; iż Pan nie będzye pokrywał przed tobą táiemnic ſwoich/ á owſzem [...] thobie gi pewnie y otworzy y obiáśni. RejPos 233; SkarKaz 155a.
Szeregi:»taić, (i, a) pokrywać« (
3):
RejPos 257;
NiemObr 87;
Nietáię/ nie pokrywam/ iáwnie złéy roboty. Aby wſzyſcy wiedźieli á potym ſie ſtrzegli GosłCast 47.
»zmyślać i pokrywać« (2): CzechEp 208; Dla czegóż bym ia zmyśláć y pokrywáć miáłá Słówkiem pięknym niecnotę/ y fárbować śmiáłá? GosłCast 47.
W przen (11):
zetrzy zebranie onych zloſciwych: ktorzy taiemną ſtrzelbę zawzdy pokrywaią nad nami aby wczem mogli vſzkodzic nas RejPs 93v;
Iuż y ocży iuż ſercże ſnadz nie może zetrfać Aby więczey tych przypadkow tak pokrywać miały RejJóz O5;
RejWiz 2 [2 r.],
Dd2;
gdyż miłość pokrywa mnoſtwo grzechow. BudNT 1.Petr 4/8;
WisznTr 13;
LatHar 201;
WujNT Aaaaaa;
GosłCast 71;
[Prozno ſię łágodnemi ſłowki łáſićie/ á kły ſwe ktorych pełno w tey orátiey pokrywáć chcećie. Respons Hv].
Zwrot: »w sercu pokrywać« (1): wielką nienawiść przećiw iemu w ſercu pokrywáli. SkarŻyw 88.
a. Nadawać lepsze pozory, chcieć pokazać w lepszym świetle (1): A przedſię chociay prawdá dolęże pocżćiwa/ Wżdy káżdy iáko może ſwe ſpráwy pokrywa. RejWiz 2.
b.
Nie wyrażać czegoś w tekście wprost, lecz przy użyciu metafory, symbolu, przypowieści (2):
pokrywać czym przed kim (1): Abowiem niewiernym nigdy niechciał okazáć ſzcżyrey náuki ſwoiey/ á záwżdy ią przypowieſciámi pokrywał przed nimi RejPos 53.
pokrywać pod czym (1): ná pilne pytánie Apoſtołow ſwoich/ [...] przecżby thák pod przypowieſciámi pokrywał ty nieſkońcżone mądrośći ſwoie/ [...] [Pan] tę im odpowiedź dáć racżył RejPos 191v.
B. Z podmiotem nieosobowym (1): áby cżłowiek [...] niedbale iákoś á wrzkomo tego ſobie niemáiąc ni zacż wſzytko cżynił: a thá zmyſlona niedbáłość/ ábo [...] nizacżmienie/ żeby vmieiętność pokrywáło GórnDworz E7.
4.
Uzasadniać coś złego, tłumaczyć, usprawiedliwiać, czynić wiarygodnym [co] (3):
Nie dba o mądrą rádę nic ſzalony/ Owſzem pokrywa ſwoie zabobony. RejZwierc 215.
pokrywać kim [= odwołując się do kogo] (1): Co wſzytko (áby ſię nie káżdy obacżył) pokrywa ſzátánem: iż on kuſząc Páná ſłowá Bożego vżywał CzechEp 108.
pokrywać czym (1): dziſieyſzych [...] cżáſow wiele ſie niemiernych ludzi [...] náyduie/ ktorzy mieyſcem tym s tey Ewányeliey ſwiętey niemierność ſwą pokriwáć á bronić iey zwykli RejPosWstaw 44.
[Szereg: »pokrywać i farbować«: Ktorą náukę niechay on [Kalwin] pokrywa y fárbuie iáko chce BolHist K8v.]
5.
Wybaczać, odpuszczać; w zwrocie: »pokrywać grzechy, winy« [szyk zmienny] [2:1] (3):
BLogoſłáwieni ſą kthorych Pan odpuſzcża złośći/ A iż pokrywa grzechy ich s ſwey Boſkyey miłośći. LubPs H3v;
A [Chrystus] iáko Pośrzednik náſz iedyny/ pokrywáiąc náſze winy/ chce przez iego zásłużenie/ byſmy mieli wſpomożenie. ArtKanc I18.
W połączeniu szeregowym (1): A potym też y Dawidá [...] ſłowá przywodźi/ o błogoſłáwieńſtwie cżłowieká tego/ ktorego ſam BOg grzechy odpuſzcża/ pokrywa/ á onych mu nie przycżyta CzechRozm 211v.
6.
Rekompensować [co] (2):
A z rzadká gdy ſie tráfi/ gdźie chudocnotliwa [żona]/ Tóż tá wſzytkié niewczáſy/ chudźiná pokrywa GosłCast 46.
pokrywać czym (1): Bowiem [Turcy] ſwoię nikcżemność ſpráwą pokrywáią/ A o rzecżach boiowych wſzytkę pilność máią. RejZwierc 242.
Synonimy: 1.A.b. oblekać, odziewać, przyodziewać, ubierać; c. zasłaniać; d. chować, grześć; 2.,3. przemilczać, taić, zamilczać, zatajać; A.a. fałszować; 5. gładzić, oczyściać, odpuszczać, przebaczać, rozgrzeszać, rozwięzować, usprawiedliwiać.
Formacje współrdzenne cf KRYĆ.
Cf POKRYWAJĄCY, POKRYWANIE, POKRYWANY
LWil