« Poprzednie hasło: POTOMNY | Następne hasło: POTONĄĆ » |
POTOMSTWO (793) sb n
potomstwo (769), potunstwo (15), potumstwo (9), [potemstwo]; potumstwo PaprUp (9); potomstwo : potunstwo ZapKościer (1:15).
Pierwsze i końcowe o jasne; -tom- (100), -tóm- (7); -tóm- (1) SienLekAndr; -tom- : -tóm- OrzQuin (2:1), BiałKat (1:4), ZawJeft (4:1).
sg | pl | |
---|---|---|
N | potomstwo | potomstwa |
G | potomstwa | potomstw |
D | potomstwu | potomstw(o)m |
A | potomstwo | potomstwa |
I | potomstwem | |
L | potomstwie | potomstwi(e)ch, potomstwach |
V | potomstwo |
sg N potomstwo (163). ◊ G potomstwa (204). ◊ D potomstwu (118). ◊ A potomstwo (178). ◊ I potomstwem (66); -em (5), -(e)m (61). ◊ L potomstwie (40). ◊ V potomstwo (7). ◊ pl N potomstwa (6). ◊ G potomstw (2). ◊ D potomstw(o)m (1). ◊ A potomstwa (3). ◊ L potomstwi(e)ch (3), potomstwach (2); -(e)ch (1) LubPs; -(e)ch : -ach BibRadz (2:2).
Składnia orzeczenia typu: potomstwo jest, było (115), są, byli (3); są GrochKal, jest, było : są, byli LubPs (7:2).
Składnia orzeczenia przy V typu: potomstwo bądź (3), bądźcie (3); bądź ZawJeft; bądź : bądźcie LubPs (1:2), KochPs (1:1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- I. Coll.
(779)
- 1. Dzieci, wnuki, następne pokolenia (w prostej linii od kogoś), ród
(765)
- W przen (1)
- Przen (12)
- a. O Chrystusie (1)
- b. Przyszłe pokolenia, ludzie mający żyć w przyszłości (37)
- c. O narodzie
(99)
- α. O narodzie izraelskim (97)
- d. Jedno z dwunastu pokoleń żydowskich okresu biblijnego (7)
- e. Dynastia (10)
- f. Pokolenie, generacja (6)
- g. Ludzie; ludzkość, rodzaj ludzki
(24)
- α. Wywodzący się od Adama i Ewy (21)
- 2. Następcy, ci, którzy obejmują po kimś funkcję, stanowisko, kontynuują czyjąś działalność
(14)
- Przen (1)
- a. W dziedzinie religii (5)
- b. W dziedzinie politycznej (5)
- 1. Dzieci, wnuki, następne pokolenia (w prostej linii od kogoś), ród
(765)
- II. Następstwo, następowanie
(14)
- 1. Obejmowanie po kimś jakiejś funkcji, stanowiska
(10)
- a. W religii Starego Testamentu (1)
- b. W religii chrześcijańskiej (9)
- 2. Dziedzictwo, sukcesja (4)
- 1. Obejmowanie po kimś jakiejś funkcji, stanowiska
(10)
potomstwo z kogo (6): Podźwá/ á opoywá oycá ſwego winem/ y będźiemy z nim ſpáć/ ábychmy záchowáli potomſtwo z oycá náſzego. BibRadz Gen 19/32, Gen 19/34; BiałKaz I4; CzechRozm 150; Oćiec zápomniawſzy iey powołánia/ miłośćią potomſtwá z niey y wnucżąt vwiedziony/ zá mąſz ią obiecał. SkarŻyw 13; GostGospSieb +3; [Dać ieſſcze Pan ktemu ſwe błogoſlawienſtwo Iże z dziatek twoich oglądaſz potemſtwo. PalladIsag nlb 6v].
potomstwo po kim (1): Słyſząc to Saul rzekł płácżąc/ [...] ſynu moy miły Dawidzye/ [...] przyſięſz mi iż nie zágłádziſz potomſtwá mego po mnie. BielKron 67.
W funkcji jednostkowej: potomek, dziecko (2): że przyſzłych wieków człek żaden nie powié/ Abym niegodnym byłá potomſtwem Iephtinym. ZawJeft 44, 43.
W pl (12): Wywyodł lud ſwoy z obfitoścyą ſrebrá y też złotá/ Ták iż żaden w potomſtwiech ich nye vznał kłopotá LubPs Yv, X4; TYĆ ſą potomſtwá ſynow Noego/ Semá/ Chámá/ y Iáphetá/ ktorym ſię národźiło dźieći po potopie. BibRadz Gen 10/1; A toć były domy Dán wedle pothomſtw ich. BibRadz Num 26/42, Gen 11/27, 36/1, Num 26/50; iż mieyſcá ich/ domy y potomſtwá ich/ záwżdy puſte/ zniſzcżone/ á nikcżemne zoſtáć muſzą. RejPos [290]v, 159v, 289; SkarŻyw 493; ZapKościer 1586/67.
W połączeniu z imieniem założyciela rodu, protoplasty lub przymiotnikiem od tego imienia [w tym: ai (52), G sb (9); potomstwo + określenie (45), określenie + potomstwo (16); o postaciach biblijnych (52)] (61): TYĆ záſię ſą potomſtwá Ezau/ ktorego theż zową Edom. BibRadz Gen 36/1; Y odrzucę was od oblicza mego iákom odrzućił wſzytkę bráćią wáſzę wſzytko potomſtwo Efráimowe BibRadz Ier 7/15, I 5d marg [2 r.], Gen 11 arg, I 8c marg, Deut 2/9, I 158c marg, 233c marg, 1.Mach 14/29; Ci trzey wſzytkiemu potomſtwu Noego ná ten cżás roſkázowáli. BielKron 7; Potomſtwo Saulowo potrácono. BielKron 73 marg; [Grakus Krok] rodem z Polſki/ á z pothomſtmá [!] Cżechowego BielKron 340v, 4, 6v, 7 [2 r.], 7v, 39v (14); RejPos 272v, 295; BudBib I 421c marg; O poſtánowieniu Dawidowym żeby Nátánowe potomſtwo náſtąpić miáło ná mieyſce Sálomonowego. CzechRozm 150 marg, 22v, 44, 45, 50, 145v [2 r.] (24); SkarŻyw 269 [2 r.]; ktorym potym Ociec Noe przecućiwſzy ſie zá ich [Jafeta i Sema] cnotliwe ku ſobie záchowánie blogoſłáwił/ A Chamowe potomſtwo przeklął StryjKron 6; Ten Kiy álbo Kig/ Scieg y Korewo Xiążętá Ruſkie byli bráćia rodzeni á czwarta ich Sioſtrá Lebeda álbo Lebed z narodu y potomſtwá Iafetowego/ y Moſochá Syná iego. StryjKron 115; A ták oſtáteczne ty dwie Polſkie Krolewnie [córki Kazimierza Wielkiego] Lechowego y Piaſtowego potomſtwá/ [...] nie tylko były z ſkárbow y z Kroleſtwá dziedzicznego złupione/ ále y nieſłuſznie oſławione. StryjKron 452, 86; Zacnie rodzone potomſtwo REIA dowćipnego Enniuſá Polſkiego/ Płácże/ boś [Janie Kochanowski] przodká ich idąc iuż przetártym torem/ Był rymow ſucceſſorem. KlonŻal Cv; bo pozeſlich Krolach Iagielowem potumſtwie nadobrego trafic nie mogliſmi PaprUp D4; ZawJeft 44; Wyzymir z potomſtwem Lechowym pánował lat 150. KlonKr Av.
W połączeniu współrzędnym z rzeczownikiem, przymiotnikiem, zaimkiem dzierżawczym lub zaimkiem osobowym [kto (czyj) i (albo, ani, jako) potomstwo (64), kto (i) z potomstwem (18)] (82): Czyli śię niewſtydźiſz nowego ſpoſobu zbawięniá nauczac? i powiédać że go twoj dźiadowie/ pradźiadowie i inſzy ſtarſzy nięwiedźieli [...] zali to nie ieſt lekkośc twoia i wſzyſtkiego potomſtwá twoiego? MurzHist M4; LubPs K2 marg, K2v marg; Leop 2.Reg 4/8; RejZwierz 123v; wiek y śmierć Adámowá. Y potomſtwá iego aż do Noego. BibRadz Gen 5 arg, 3.Reg 2/33 [2 r.], Is 59/21, Ier 29/32; OrzRozm M4v; á co ſie tycże Skánderbegá zbiegá náſzego/ tego wykorzeniemy z źiemie náſzey y z iego potomſtwem BielKron 255, 205v, 254v, 463; á potomni ludźie/ po twéy śmierci/ poſługi twé/ przećiwko Rzeczypoſpolitéy/ któré czyniſz/ vtćiwem wſpominániem oddáwáć tobie/ y Potomſtwu twemu/ dali Bóg będą OrzQuin E2, Aa3; iż to tobie y potomſtwu twemu ná więtſzj vpadek á ná więtſzą żáłość wſzytko ſie s cżáſem ſwym obroćić muśi. RejPos 107, 67, 71v, 116, 175v, 176 (19); O nieſláchetna ziemio/ o nędzne łákomſtwo/ Toż nas márnie ſzáfuieſz/ y náſze potomſtwo. RejZwierc 246v, 37v, 174v, 184v; BudBib 2.Mach 7/17; Iakoś więc karał one besbożniki/ w ludu Zydowſkym zdrádne przećiwniki/ ktorzy s potomſtwem wygłádzeni byli/ by więcey nie żyli. MycPrz I [A]3, II A2, B[3]; CzechRozm 74v, 156; KarnNap Gv; ModrzBazBud π6v; KochPs 162; Potym chćiał widzieć dwu ſynow iego/ Ephráimá y Mánáſſego: [...] y mowił do Iozephá: Nie tjlko mi ćiebie/ ále y potomſtwo twoie oglądáć dał Pan Bog. SkarŻyw 349, 268, 491 marg, 503; ZapKościer 1579/2, 1585/62, 1586/63v, 1587/69v; WerKaz 291; Więc y tem ſamem ktorży to nowe Polſkie práwo prżyięli/ álbo potomſtwu ich/ prżiydźie do tego zá czáſem/ że będą niewolnikámi GórnRozm I; o toſz zato odnas dobrei wzmianki áni od potumſtwa naſzego mieć niebeda PaprUp K4v, A4; ActReg 40; Phil D4; OrzJan 69; RybGęśli A3v; y ktemu dźierżawce tych dóbr pomienionych ninieyſzé y zmárłé z potomſtwem ich [...] wolnémi czynimy SarnStat 105, 94, 1002, 1027, 1052, 1058 (9); KlonKr wstęp Av, A2v marg; tedy Bog ofiárámi [...] wzgárdźił/ y mimo pierwſze obietnice ſwe/ iego [Saula] y z potomſtwem z Kroleſtwá złożył PowodPr 60, 12, 40; GosłCast 33; Nie życzćie ſobie y potomſtwu ſwemu tákich ſzkod duſznych y zwierzchnych/ ktore ze złych praw pochodzą SkarKazSej 702b.
W połączeniu z liczebnikiem porządkowym [= w którym pokoleniu] (1): Lat ośmdźieśiąt docżekawſzy/ á nic ſie ſtárośćią nie obćiążywſzy/ potomſtwo zacne/ z niego drugie/ y máło nie trzećie vyźrzał GostGospSieb +3.
W połączeniach szeregowych (41): Zony ich ſzalone ſą/ á dźieći ich niecnotliwe/ y potomſtwo ich przeklęte. BibRadz Sap 3/12, 3.Reg 2/33, 4.Esdr 3/7; Bo iáko ieſt rozlicżność grzechow náſzych/ thák też widzimy rozlicżność záwżdy pomſty nád ſobą/ nád potomſthwem/ y nád domy náſzymi. RejAp 31v; A táką wiárą [...] iuż nie tylko ſobie/ ále y dzyatkom/ y potomſtwu ſwoiemu/ y inym wielu ludzyom wſzelki tákowy wiele ku pożytku vcżynić może. RejPos [236], 134, 175v, 253, 277, 289 (10); RejZwierc 42, 64, 184v; BudBib Sap 3/12; ModrzBaz 66; y slubuyą czy slachetny pánowyę pokoy wyeczny tak ot ſzyębyę y ot dzatek y ot wſzytkego potunſtwa swego ZapKościer 1588/75, 1583/88v [2 r.], 1586/63v, 69, 1588/75, 81v; kto nie ma żony/ iákoby ná świećie nie był. Pámiątki po ſobie miec nie może/ gdy ſynow właſnych/ áni pokolenia á potomſtwá poſtánowić nie może WerKaz 288; GostGospPon 169; Phil B, B3, S2; OrzJan 5, 110; Błogosláwiony będźie narod twoy/ y potomſtwo twoie/ y pożytki źiemie twoiey/ y pożytki wſzelákiego bydłá twego KołakSzczęśl B3v, B3v; [ustawiamy] iż kto zábiie ſzláchćicá/ trzydźieśći grzywien rodźicóm/ potomſtwu y przyiaćiołóm [...] będźie powinien zápłáćić. SarnStat 604; SiebRozmyśl F4; GrabPospR K2; PowodPr 49; ábyśćie nie o wolnośći ſwowolney y obłudney: ále o záchowániu zdrowia y máiętnośći/ domow y dźiatek ſwoich/ y potomſtwá ſwego/ myślili. SkarKazSej 696a, 706b.
W charakterystycznych połączeniach: potomstwo błogosławione (3), cielesne, cne (3), cudze, czyste, (nie)godne (2), krolewskie (2), miłe (4), młode, niezliczone, nowe, obfite (2), ostateczne, pobożne, pocieszne (uciesz(o)ne) (3), podobne (3), przeklęte, rozne, sławne, słuszne, społeczne, szlacheckie, śliczne, święte, ućciwe, wdzięczne (2), wieczne, wielkie, własne (3), wniwecz obrocone, zacne (4); potomstwo z brata, z domu, z kości a ciała [czyjego], z ojca (2); potomstwo familijej, książąt, krolow, [jakich] ludzi, małżeńskiej płodności, narodu krolewskiego, okrutnikow, patryjarchow, prorokow, służebnikow, wiernego; potomstwo ma być w przeklęciu, nie ma ustać, osiędzie, otrzyma w dziedzictwo, pozostało, trwać będzie, wniwecz obroci się (2), zaginie (zaginęło, poginie) (3), zejdzie; potomstwa lekkość, miłość, nadzieja, niecnota, obaczenie, obfitość, obietnica, pewien, pewność, poczciwość, podpomożenie, postrach, upadek (2), zachowanie, zagubienie, zebranie, żeście; dla pociechy potomstwa; od potomstwa cierpieć; potomstwa mścić się, we mianować (2), nie moc otrzymać, odbieżeć, zbyć; z potomstwa odjąć [co], pociechę mieć (cieszyć się) (3); nie zstalo potomstwa (2); nie zostanie [kto] z potomstwa; potomstwu błogosławić (3), (od)dawać (2), dozwolić, obiecać, oznajmiać, podać (4), pokazać (ukazować) (3), postanowić (2), przygotować, przynieść, rozkazować, ślubić, zagrodzić drogę [do czego], zakazać, zjednoczyć, życzyć; potomstwu ku radości, wdzięczność; ku potomstwu affekt, chuć, godny, miłość, pociecha; potomstwo błogosławić, bogacić, chwalić, (wy-, za)gładzić (3), leitymować, męczyć, nawiedzić, nazywać, obiec(ow)ać (3), obowiązać, obrocić wniwecz (2), oddać [na co], oddalać (2), oglądać (2), opatrzyć (2), opuścić (2), otrzymać, pogrześć (2), poniżyć, porazić śmiercią, postanowić, potwierdzić [czym], przekląć, przywieść [na co], przywodzić [do czego], rozradować, uczynić [jakie], ućwierdzić, uprosić, wielbić, wieść [na co], wydrzeć, wygnać, wytracić, zachować (2), zdradzić, zetrzeć, zgołocić, zwać; na potomstwo kłaść przeklęctwo, przypaść (5), weźrzeć, wwieść pomstę; o potomstwo starać się; za potomstwo walczyć, potomstwem cieszyć się (2), odnowić się (2), opatrować, osadzić [co], ubłogosławić; nad potomstwem błogosławieństwo, nie mieć litości, napastwić się, pokoj, pomsta, zlitować się; z potomstwem panować, stanowić [co], ucieszyć się; na potomstwie iścić się, kłaść przeklęctwa; postanowienie o potomstwie; przy potomstwie zostawiać [co]; w potomstwie nie kochać się, pocieszyć, ubłogoslawić (3), wypełniło się [co]; w potomstwie pociecha.
»potomstwo, [kogo] na potomstwo da(wa)ć« = dare a. ponere semen PolAnt [szyk zmienny] (17:1): LubPs hh2; Tedy ieſzcze Adam poznáł żonę ſwą/ kthora porodźiłá ſyná/ y dáłá mu imię Seth/ mowiąc. Dał mi Bog ine potomſtwo miáſto Abelá/ ktorego zábił Kain BibRadz Gen 4/25, 1.Reg 1/11, I 266c marg; mniſzy vdali ſie ná modlitwy rozmáite y z Opátem ku Pánu Bogu/ áby racżył dáć potomſtwo krolowi Polſkiemu. BielKron 349, 89v; racżył mu był [Bóg] dáć zacnego ſyná Izááká w ſtárośći iego ná potomſtwo iemu. RejPos 138, 42v, Ooo3; CzechRozm 74v, 75v; KochOdpr Bv; Ten [Bóg] ieſt oycem: ten ſmętné opátruie wdowy/ Ten niepłodnym potomſtwo dáie KochPs 97; SkarŻyw 153; Dayże im/ pánie/ zgodę/ y miłosć ſpółeczną/ [...] Day im wdźięczné potomſtwo/ áby vćieſzyli/ Swé rodźicé KochEpit A4; LatHar 334; Iż ácz nam Pan Bóg potomſtwá żadnégo z przeyźrzeniá ſwégo świętégo do tych czáſów nie dał/ wſzákóż by téż nam dobrze y nawięcéy potym dáć raczył [...] SarnStat 1001; KlonKr wstęp A4v.
»doczekać potomstwa« (1): [Bachus mówi do Mierności:] O iákie to twoie dáry/ Wymorzyć ſie to ná máry/ Snad to cżyniſz dla łákomſtwá/ Nie docżekaſz ták potomſtwá. BielKom F.
»mieć potomstwo« [w tym: z kim (5)] = habere pueros JanStat [szyk zmienny] (23): KromRozm III A8; Diar 34; y dla tego áby wżdam Abram mąż yey mogł myeć potomſtwo/ dozwoliłá mu ſamáſz z dzyewką rzędną Hágár małżeńſtwo mieć. GliczKsiąż C2v, C5, Ev [2 r.]; ktorą [Lukierdę] potáiemnie vdawił dla inney/ iż niemiałá żadnego ſnim potomſtwá BielKron 368, 11v, 349, 368; A Ochoźiaſz miał potomſtwo z ſwoią żoną/ ktore po ſobie zoſtáwił CzechRozm 151v, 74v, 148v; Nie nárzekay cżyſty y powściągliwy ſtánie/ iſz potomſtwá ćieleſnego niemáſz. SkarŻyw 180, 284; ActReg 164; GostGospPon 169; LatHar 685; tego teſz życżyli y ſobie/ Aby mogli potomſtwo podobne mieć tobie. KołakCath C2; Otoż było śiedm bráćiey v nas: á pierwſzy ożeniwſzy ſię vmárł: á niemáiąc potomſtwá [non habens semen]/ zoſtáwił żonę ſwoię brátu ſwemu. WujNT Matth 22/25; SarnStat [630], 639; GosłCast 45.
»nabywać potomstwa« (1): A iżby małżonkowie bogoboyni w vććiwym ſwym ſpolnym obćowániu [!] nabywáli potomſtwá/ wychowywáiąc ie w wierze Chrześćiáńſkiey y w boiáźni Bożey KarnNap F3.
»z potomstwa [czyjego] narodzić (a. urodzić) się, urodzenie; narodzić [komu] potomstwa« [szyk zmienny] (4:2;1): Przipominánie obietnice ktora ſie sſtáłá Dawidowi/ iż s potomſthwá iego miał ſie kriſtus národzić LubPs T4v marg; Czáſu też onego byli Obrzymi ná źiemi/ przytym też gdy ſię ſynowie boży z ięli z corkámi ludzkiemi/ národziły im potomſtwá [genuerunt eis] BibRadz Gen 6/4; RejPos 68; CzechRozm 159, 163v, 179; ArtKanc B19v.
»pość (a. wyniść), powstać z potomstwa [czyjego]; od potomstwa [czyjego] pość; potomstwo szło [od kogo]« [szyk zmienny] (4:1;1;1): BibRadz 1.Mach 14/29; z ktorych [Otamanów] potomſtwá wyſzedł ten okrutny Amurat BielKron 241v; Iż przydą cżáſy miły Abráámie/ iż s potomſtwá twego powſtánie táki narod/ przez ktory będą vbłogoſłáwieni wſzyſcy ini narodowie ſwiátá tego. RejPos 158; do wtorey rzecży przyſtąpmy. To ieſt do zágadánia żydowſkiego/ o vrodzeniu Iezuſowym/ ieſli poſzedł z potomſtwá Dawidowego ábo nie. CzechRozm 149v; wſzákże ták ſię to rozumieć ma/ iſz iednák przynich iáko przy potomſtwie ktore ſzło od Semá ſyná Noego/ zoſtawáłá znáiomość y ſłuſzbá y náuka Bogá iednego SkarŻyw [282], 2; StryjKron 86.
»puszczać potomstwo na świat« (1): Tak Iuwánt niepoczćiwy tyie cudzą ſzkodą; [...] Puſzcża potomſtwo ná świát/ ták o cudzym chlebie [tj. płodzi dzieci, które będzie utrzymywał, inny rzekomy ojciec] KlonWor 62.
»potomstwo rozmnożyć (a. rozmnażać); w potomstwie rozżyć (się); rozmnożenie potomstwa; namnożyło się potomstwa; potomstwo rozmnoży się (a. będzie się rozmnażało)« = multiplicare multiplicando a. ponere semen PolAnt; natae sunt cognationes; procreationem facere Vulg; multiplicatio prolis JanStat [szyk zmienny] (13;2;4;1;2): Dziwnie ſie w potomſtwie ſwoim wſſędi rozmnożyli LubPs D4, T5, X4; Anioł ią ćieſzy/ nápomina/ á opowiáda rozmnożenie potomſtwá iey. BibRadz Gen 16 arg; Będę ćię błogoſłáwił/ y rozmnożę potomſtwo thwoie iáko gwiazdy niebieſkie BibRadz Gen 22/17, Gen 13/16, 16/10, 4.Ezdr 3/7; BielKron 11v, 14, 335; iż iáko Oliwne gáłąſki rozmnoży ſie potomſtwo iego. RejPos 72v, 42v, 297, 297v; BudBib 4.Esdr 1/34; Ktore obrzezánie nie zárazći było/ gdy Abráhám vwierzył iż go BOG w potomſtwie rozmnożyć miał CzechRozm 75v; SkarŻyw 285, 478; StryjKron 150; że bogactw miał pełną ſwą źiemię/ y potomſtwo iego Pan Bog rozmnozył iako gwiazd mnoſtwo. KołakSzczęśl C3; SarnStat 192.
»potomstwo spładzać (a. wypładzać); rozpłodzone potomstwo« [szyk zmienny] (2;1): przykazánié Boże pełni: pothómſtwo pobożné y poczćiwé wedle woléy Bożéy wypładza BiałKat 366v, 253v; CzechRozm 155v.
»potomstwo wychować« [szyk zmienny] (2): RejZwierz 63v; Iob wychował był pobożnie potomſtwo ſwoie. PowodPr 74.
»z siebie potomstwo wypuścić« (1): Tákże [Dawid] niektorym ſpoſobem y dwoiákie ná ſobie kroleſtwo nośił/ y dwoiákie z ſiebie potomſtwo wypuśćił. Bo to ktore ſzło przez Sálomoná ćieleſne było/ á ktore przez Nátáná duchownym zoſtáło w Iezuſie Meſyaſzu. CzechRozm 156.
»potomstwo na świat podawać« (1): Tákié potomſtwo ná świát/ iáki ſam/ podawa [...]. Ták ón będąc od Bogá królem poſtáwiony/ Takie ſyny zoſtáwił/ że káżdy korony Był znich godźien KochFrag 43.
»na świat wywodzić potomstwo; potomstwa wywodzenie (a. wywiedzienie)« (3;2): że to yeſt rzecż ſwyętą á ſſcżeſliwa/ gdy rodzicy wywodzą ná ſwyát potomſtwo ſobye miłe á podobne. GliczKsiąż C2, A3, Cv; tedy to mowiſz [...] przeciwko ſtadłu małżeńſkiemu [...]. W ktorym pożądliwość porządna/ dla wywodzenia potomſtwá/ [...] żadnym obycżáiem nie ieſt grzechem CzechRozm 163, 74v.
»wzbudzać potomstwo« (1): Bo kędy zgodá święta przemieſzkawa/ Tám pan niebieſki wſzytko dobré dawa/ Wzbudzáiąc záwżdy ná mieyſce oycowé Potomſtwo nowé. KochPs 197.
bibl. »wzbudzić potomstwo (bratu a. brata); wzbudzenie potomstwa bratu zmarłemu (a. brata zmarłego)« = suscitare semen fratri suo Vulg [szyk zmienny] (5;2): Moiżeſz roſkazał/ gdzie by kto vmárł niemáiąc dzieći/ áby brát iego/ poiął onę żonę iego/ á żeby wzbudzył potomſtwo brátá ſwego. Leop Matth 22/24; Doktorowie ſrodze błądzą o wzbudzeniu potomſtwá brátá zmarłego. CzechRozm *3, 151, 151v [3 r.]; WujNT Luc 20/28.
»bez (a. przez) potomstwa zejść (a. schodzić), umrzeć (a. odumrzeć [kogo]), zdechnąć« = absque (a. sine) prole a. liberis (et successoribus) decedere JanStat [szyk zmienny] (15:7:1): Zył iáko beſtya niema/ zdechł bes potomſtwá/ pogrzebion ieſt iáko pies OrzRozm C2v; Był ten obycżay v Zydow y dziś ieſt/ kiedy ktory Zyd vmárł bez potomſtwá/ thedy brát álbo przyiaciel blizſzy powinien plemię álbo naſienie iego wſkrześić BielKron 118, 246, 427v; RejPos 230; Pátrz ieſli to lekka rzecż gdy cżáſy przychodzą/ Iż krolowie puſtopás bez potomſtwá ſchodzą. RejZwierc 249; MycPrz I C4v; Ieſzcże cżym to pokazą/ żeby Ochoźiaſz ſzcżedł bes potomſtwá? CzechRozm 151v, 151v; SkarŻyw 519; StryjKron 275, 395, 452, 512; KołakCath A4v; WujNT 148; Ieſli Król Polſki przez potomſtwá zéydzie, Polacy przez Litwy królá niech nie obiéráią. SarnStat 14, 14, 652, 989, [994] [2 r.], 999.
zostawić [kogo], zostać bez potomstwa« (1:1): gdźie Bog [...] roſkázuie to/ iż gdyby brát ieden ożeniwſzy ſię vmárł/ zoſtáwiwſzy żonę bes potomſtwá/ tedy ią brát iego drugi poiąć miał CzechRozm 151; Przeto poday ſyny ich ná głod/ y przywiedź ich w ręce miecżá: niech żony ich zoſtáną bez potomſtwá/ y wdowámi PowodPr 19.
»(nie) zostawić potomstwu; [co] pozostanie potomstwu« [szyk zmienny] (3;1): abyſćie ſię oſiedźieli w źiemi dobrey y zoſtáwili ią w dźiedźictwo potomſtwu ſwemu [ut possideatis tenam bonam, et haereditare faciatis filios vestros post vos] ná wieki. BibRadz 1.Par 28/8; ktorych żywoth nápełniaſz [Panie] z twego ſkárbu/ ták iż máią doſyć y ſynowie ich/ y pozoſtánie oſtátek po nich potomſtwu ich [dimittent residuum suum parvulis suis]. BibRadz Ps 17/14; CzechRozm 140; Káżdy dźiéń ludźióm vpádłym vżycza Vboſtwá ſwego: drugiégo pożycza/ A przedśię pan Bóg ták mu błogoſłáwi/ Ze wſzytko ſpełná potomſtwu zoſtáwi. KochPs 54.
»(po sobie) potomstwo zostawić (a. pozostawić, a. zostawować); nie (ani) pozostawić potomstwa« [szyk zmienny] (4;3): tedy ocyec káżdy [...] prágnąc tego/ áby po ſobye potomſtwo ſwyęte á cżyſte zoſtáwił/ ſyny yákye poććiwe/ ſlawne/ na ſwyát wydał/ ma thego zobudwu ſtron przyſtrzegáć GliczKsiąż Bv; RejPos 3v; RejZwierc 37v; CzechRozm 151v; Otoż było śiedm bráćiey: á pierwſzy poiąwſzy żonę/ vmárł nie zoſtáwiwſzy plemieniá. Y poiął ią wtory/ y vmárł: lecz áni ten pozoſtáwił potomſtwá [nec iste reliquit semen] [...]. Y wźięli ią tákże śiedm: á nie pozoſtáwili potomſtwá [non reliquerunt semen]. WujNT Mar 12/21-22; Y więc niechceſz potomſtwá zoſtáwić po ſobie? Przecżże dáłá náturá thę vrodę tobie? PudłDydo A3v.
»potomstwo długie [= w wielu pokoleniach]« (1): A wſzákoż dobra małżonká ſłuſznie może być miánowána [...] rodzicielką dźiatek/ z ktorey dźiatki/ w twoiey maiętnośći po tobie pozoſtawſzy/ ćiebie wſpomináć/ Páná Boga proſząc/ imię twoie ná potomſtwo długie od narodu do narodu odnioſą. WerKaz 288.
»potomstwo domu, z domu [czyjego]« = familiae domus PolAnt (2:1): BibRadz 1.Par 4/21; iż ty Kſyęgi [...] w ſkárbie chowáné/ v ſławnégo potómſtwá/ ſzláchetnégo Domu Panów Pileckich SienLekAndr a2v; Iż Atália pomordowáłáy wygłádziłá wſzyſtko potomſtwo Krolewſkie z domu ludy CzechRozm 110v.
»dom potomstwa [czyjego]« (1): iż przedtym mátká álbo bábká Máryey Pánny z domu będąc Aaronowego/ daná byłá zá mąż do domu potomſtwá Dawidowego CzechRozm 153v.
»potomstwo łoża złościwego [= nieprawego]« (1): Ale ſynowie cudzołoznikow od rzeczy świętych zábronieni będą/ á potomſtwo łożá złoſćiwego [ab iniquo thoro semen] będzie wygładzone BibRadz Sap 3/16.
»potomstwo z małżeństwa« (1): wſzyſcy tey poćiechy prágnęli/ áby były potomſtwá z onego małżeńſtwá oglądáli. BiałKaz I4v.
»potomstwo mężczyńskie (a. męskie), mężczyńskiej płci (a. masculini sexus)« (2:2): O Pánie zaſtępow/ ieſliż [...] daſz mi potomſtwo męſzczyńſkie [semen virile]/ tedy ie tobie oddam o Pánie po wſzythki dni żywota iego BibRadz 1.Reg 1/11; Ale ten Kázimierz wtory/ gdy bez potomſtwá męſkiego vmárł/ ſkończył ſucceſſią álbo náſlednictwo Krolow Polſkich z narodu Polſkiego od Lechá. StryjKron 452; że po zeſzćiu náſzym z tego świátá potomſtwo náſzé Mężczyńſkiéy płći [masculinam prolem JanPrzyw 3] tylko/ á nie białą głowę máią mieć y wźiąć ſobie zá dźiedźicá y potomká ná Króleſtwo SarnStat 881, 1048.
»potomstwem obdarzony« (1): Iob święty dla vfnośći wielkiey w Pánu Bogu/ [...] był od Páná Bogá [...] ślicżnym potomſtwem obdárzony. KołakSzczęśl C3.
»potomstwo obojej płci« = pueri utriusque sexus JanStat, JanPrzyw (3): DLa zaſług y wiernych poſług vczynionych/ y dobréy woléy wſzyſtkich/ którą nam y náſzému potomſtwu oboiéy płći przez przyśięgę pokazáli/ [...] [obywatele] czynimy wolné SarnStat 349 [idem (2)] 63, 882.
»potomstwo ojca(-ów) [czyich(-ego)]« = progenies patrwn, tribus patris PolAnt (2): Aleć on poydźie za potomſtwem oycow ſwych/ á áż ná wieki nie ogląda ſwiátłośći. BibRadz Ps 48/20, Tob 4/13.
»pozostałe potomstwo« (1): A iſz ieſzcże tych to Iágełłow zacnych Krolow náſzych/ maćie miedzy ſobą oſtátecżne pozoſtáłe potomſtwo/ Pánnę y corkę onego zacnego Krolá Sigmuntá BiałKaz M3.
»potomstwo prawdziwe, słuszne« = liberi et successores legitimi JanStat [szyk 2:1] (2:1): DOkłádamy tu/ iż Prȩłaći/ Pánowie/ y Szláchtá króleſtwá Polſkiégo/ gdy król przez płodu y potomſtwá práwdźiwégo zéydzie/ królá y páná niemáią ſobie obieráć SarnStat 14, 989, 999.
»przyszłe potomstwo« (2): A iż vmiłował przodki thwe obrał przyſzłe potomſtwo ich [elegit semen post eos]/ á wywiodł ćie z Egyptu przed ſobą wielką mocą ſwoią. BibRadz Deut 4/37; BiałKaz Kv.
»źle zrodzone [= pozamałżeńskie] potomstwo« (1): Ksiądz o poczciwość moję sądzi mię imo prawo moje prawem cudzem, ktorego i my i ojcowie naszy nie znali, źle zrodzone potomstwo legitymuje, dziedzicem mi go rownem czyni Diar 35.
»dom i (abo) potomstwo« (13): Gdyż y dom twoy/ y potomſtwo twoie ma być w opátrzeniu Páná tego RejPos [236]v; Abowiem to ieſt wola Páná tego/ áby káżdego wiernego ſwoiego/ dom y potomſtwo iego/ bogáctwy y pocżćiwoſciámi záwżdy opáthrował RejPos 263v, 30, 163, 175, 218v, 253v (10); RejZwierc 47; iż Meſyaſz miał być z domu ábo potomſtwá Dawidowego. CzechRozm 145v, 159. [Ponadto w połączeniach szeregowych 10 r.]
»(i) dziatki (a. dzieci), (i, a, albo) potomstwo« [szyk 9:1] (10): Piſſą ták że był [Kaim] obycżáyow bárzo nye wycoſanych á plugáwych/ dzyeći á pothomſtwo ſwoye wyodł ná wſſeláką złosć á nierządność GliczKsiąż E2; RejPos 176, 277; Dziećiſmy/ Pánie sługi twego/ y potomſtwo niewolnice twoiey: niechćiey nas opuſzćżáć [!] w obietnicy twey SkarŻyw 143; Gdye ya Ian bronk slubuyę y smalſzonką swoyą: pokoy wyeczny y ot swych dzyatek y ot potuąnſtwa [!] swego ZapKościer 1588/75v, 1588/76, 79v; ále potym wſzytko potomſtwo iego/ one máłe dziatki/ nie drzewiey były vſpráwiedliwione/ áż były obrzezáne WujNT 537; VStáwiamy/ áby od tákowych żón/ któré załóżnicámi były/ dźieći álbo potomſtwo ich/ w żadnych dobrách nie dźiedźiczyły SarnStat 449, 643. [Ponadto w połączeniach szeregowych 7 r.]
»krew i potomstwo« (3): SkarŻyw 2, 285; tedybyſmy przedśię nád dobré á pożytek Rzeczypoſpolitéy żadnégo względu albo opátrzenia doczeſnégo krwie á potomſtwá ſwégo nigdy nie przekłádáli SarnStat 1002.
»narod a (i) potomstwo« [szyk 3:2] (5): tedy on poſtronny krol [...] pilnie ſie ſtára/ iákoby ono potomſtwo krolewſkie á on narod zagubić mogł. RejPos 25, 44, 272v; StryjKron 115, 385.
»nasienie abo potomstwo« (2): iż on będąc cżłowiekiem z náśienia ábo z potomſtwá Dawidowego y Abráhámowego/ ieſt też y Synem Bożym wedle poświęcenia duchá. CzechRozm 22v, 163v.
»płod i potomstwo« = liberi et successores JanStat [szyk 3:1] (4): Vbłogoſłáwi was [Bog] płodem y potomſtwem poćieſznym. KarnNap F4v; Calep 857b; SarnStat 14, 999.
»i przodkowie i potomstwo« (1): Wielka chłubá záprawdę/ komu to Bóg dáie/ Ze czego z przodków niéma/ ſam przez ſię doſtáie: A ſwą cnotą ták świeći/ że y przodki dawné Rozświéca/ y potomſtwu imię czyni ſławné. KochFrag 42.
»rod a potomstwo« (1): S tey przycżyny Alexánder wſzytki thákie [ludzi niskiego stanu] pokrzyżował/ tylko Strátonow rod á potomſtwo iego záchował. BielKron 124v.
»rodzice a potomstwo« (1): W cżwartym tedy przykazániu ſwoim/ wáruie Pan Bog pod vſzánowániem rodźicow/ wſzeláką zwierzchność [...]. Przeſtrogi duchowne miedzy rodźicámi á potomſtwem ich/ ná kazánia potocżne záchowuiąc PowodPr 58.
»synaczkowie i potomstwo« (1): á nie zmienił w nim [Hiobie] ſtałośći ſwoiey/ iż tyle dwoie dał záſię ſynacżkow y potomſtwá iemu RejPos Ooo3.
»potomstwo i żona« [szyk 2:1] (3): RejPos 159v; VStáwiamy: iż oyćiec zá żywota ſwégo będźie mógł potomſtwu ſwému/ y żenie [pueris suis et uxori JanStat 572] [...] poſtánowić pewné opiekuny SarnStat 584; KmitaSpit Bv. [Ponadto w połączeniach szeregowych 5 r.]
»potomstwo [sobie] rozmnożyć« (1): iż gdy ſie iuż thá niewiáſtá vſpokoiłá ná oney puſzcży/ tárgnął ſie ſmok ná potomſtwo iey/ ktore oná ſobie rozmnożyłá wiernemi á prawdziwemi náukámi ſwemi RejAp 104v.
»potomstwo Kainowe« = źli ludzie (1): A ktoreż inſze ieſt potomſtwo Kainowe [Caimi proles] ktore ieſt potomſtwo onego ſtárego wężá/ ktory [...] mężoboycą ieſt odpocżątku: ieſliże nie ći ſą/ co ták wiele przycżyn dawáią do mężoboyſtwá? ModrzBaz 30v.
W pl (4): Tedy nápomniſz Izraelity temi ſłowy/ Tá máſć ſwięta ma być mnie ſwiętą y w potomſtwách wáſzych. BibRadz Ex 30/31; To ieſt [jeśli nie uczynicie dosyć] wſzytkiemu co wam Pan roſkazał przez Moiżeſzá/ od thego czáſu iáko wam naprzod dał roſkazánie/ y ná potym potomſtwom wáſzym. BibRadz Num 15/23, Lev 3/17, Num 15/21.
W połączeniu współrzędnym z rzeczownikiem lub zaimkiem osobowym [zawsze: kto i potomstwo] (9): BibRadz Num 15/23, Esth 9/31; Tu iuż wieſz/ iż zdárt ieſt on ſrogi Cyrograph/ ktory byli dáli ná ſię przodkowie náſzy y ná nas nędzne potomſtwo ſwoie/ ktoremuchmy nigdy doſyć vcżynić nie mogli RejPos 109, [105]; Co też zacnie brzmiáło z vſt Páńſkich/ y dla nas nápiſano ieſt/ y dla nas záchowano ieſt/ y dla nas bywa powtarzano/ y dla potomſtwá náſzego będzye powiedano/ áż do ſkońcżenia ſwiátá. RejPosRozpr cv; BudBib Esth 9/28; Pomnicieſz też y wi na to możni á ſlawni [...] zeſcie też beli przed tim Bracia naſza/ y potumſtwo waſze bedzie PaprUp D3, D3; LatHar 318.
W charakterystycznych połączeniach: potomstwo trwać będzie; potomstwo cne, [jakich] ludzi, nędzne; dla potomstwa opowiadać, będzie powiadano; potomstwu dać rozkazanie, oznajmować, na przykład w uszy kołatać, ku wiadomości przywodzić, potomstwo obowiązać, opanować, dać zapis na potomstwo, krew zlać; trwać miedzy potomstwem; w potomstwie(-ach) zachowywać [co], zostać.
»(na potym) potomstwu zostawić« = his qui post [aliquem] relinquere PolAnt [szyk zmienny] (2): Przypominałćibych okolicżne kroleſtwá/ ony wielkie kſięſtwá á zacne Monárchie/ iáko ſie zá náſzey pámięći burzyły/ iáko ſie odmieniáły/ iáko ſie oni poteſtatowie w nich łomili [...]. O cżym Hiſtorykowie ſzyroką pámięć ná potym potomſtwu náſzemu zoſtáwili RejZwierc 185; BudBib Sap 8/13.
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy etnicznej (1): Latopiſce záś Litewſkie á littus tuba, iſz nád Wiliyſkim brzegiem w długie trąby támeſzni obywátele y potomſtwo Włoſkie grawáło/ Litwie imię dawáią StryjKron 76.
potomstwo po kim (6): A źiemię ktorą dał Abráhámowi y Izáákowi/ dam tobie y potomſtwu twemu po tobie. BibRadz Gen 35/12, Gen 9/9, 17/19; CzechRozm 74, 75, 85v.
W pl (1): Ty moẃ do Izráelitów temi ſłowy/ Záchowywayćie Szábáthy moię/ Abowiem miedzy mną a miedzy wámi ten znák ieſt záłożon/ y w pothomſtwiech wáſzych/ Abyśćie wiedźieli żeć ia ieſtem Pan kthory was poświącam. BibRadz Ex 31/13.
W połączeniu współrzędnym z rzeczownikiem lub zaimkiem osobowym [kto (ale, lecz) i (też) potomstwo (25), kto z potomstwem (6)] (31): Iákoś też záwżdy chował Dawidá wiernego/ Rácż nas też ták wyecżnye chowáć tu potomſtwo iego. LubPs E2v; Tedy rzekł Bog do Noego/ y do ſynow iego co byli z nim mowiąc. Oto ia ſtánowię z wámi przymierze ſwe/ y z potomſtwem wáſzem po was BibRadz Gen 9/9, Gen 13/15, 15/18, 17/7 [2 r.], 9, 10 (13); Bo y Abráám chociaż był mocnie vwierzył obietnicy Páńſkiey/ ále áby tym doſtátecżniey okazáłá ſie w nim wiárá iego/ tedy widomym znákiem chciał Pan áby on był záwżdy ią y s potomſtwem ſwym vtwirdzał w fobie. RejPos 31, 163v, 297v, 304, 316v; iż tám nie był tylko Anioł od Bogá poſłány/ ktory poſelſtwo odnośił y Abrámowi z iego potomſtwem błogoſłáwił CzechRozm 44v, 74 [3 r.], 75, 85v, 99v, 132v, 258v, 263; Wielką łáſkę pan okazał Królowi ſwému/ Wielką miłość Dawidowi pomázánému. A nietylko iemu/ lecz y potomſtwu iego Błogoſłáwi áż do wieká nieſkończonego. KochPs 26; CzechEp 58.
W charakterystycznych połączeniach: potomstwo będzie mieszkać, opowie, przypomina się, rodzić się miało, rozkwitnie się, wyszło z luda [jakiego], znamionuje [co]; Bog potomstwa (2), prośba; być Bogiem potomstwa, wyniść z ust potomstwa; potomstwo chować wiecznie, nazywać, odmiatać, opanować, opisować, opuścić, podać w niewolą, pomordować, rozploszyć, wywieść [skąd], znaczyć, na potomstwo włożyć [co].
»rozmnożyć potomstwo [czyje]; rozmnożenie potomstwa [czyjego]« (1;1): GliczKsiąż B3v; Támże błogoſłáwił ſynowi onemu/ á obyecał iáko gwiazdy niebieſkye rozmnożyć narod á potomſtwo iego. RejPos 42.
»potomstwo Lotowe« = wrogowie Izraela (1): Gebál/ Amon/ y Amálek/ wſſyſcy ſie zebrali/ Y cudzozyemcy co w Tyrſkich gránicach mieſſkáli. Ku nim y Aſyriycżycy też ſie przyłącżyli/ By potomſtwu Lotowemu tu pomocni byli LubPs S6.
»święte potomstwo« (1): Bo ſtowárzyſzyli ſie zcorkámi ich y dzieći ich/ y pomieſzáło ſię święte potomſtwo [semen sanctum] z poſtronnymi narody ziemie BudBib 3.Esdr 8/69.
»potomstwo a (i) narod« [szyk 4:2] (6): Abowyemći Izáák á nye Izmáel będzye dzyedzicżył/ y od nyego ſye pocżnye rozmnożenye potomſtwá á narodu twego GliczKsiąż B3v; BibRadz 4.Esdr 3/19; A nád nędznym Kaimem iáko roſciągnął ſrogość gniewu ſwego/ ták iż ieſzcże j dziś narod á potomſtwo iego w okrutnym gniewie/ á iáko błędne po ſwiátu ſie tuła w niełáſce iego. RejPos 26v, 42, 179v; StryjKron 115.
»nasienie i potomstwo« (1): byłoby też iáko piaſek naśienie twoie: y potomſtwo twoie iáko kámyſzcżki w nim. PowodPr 27.
potomstwo z kogo (1): Ale potomſtwo z Iudy ſobye wdzyęcżne obrał/ [...] Zá ſtałość ktorą w nich znał LubPs S2.
W połączeniu z imieniem lub przymiotnikiem od imienia przodka [w tym: ai (4), sb indecl (1); potomstwo + imię (3), imię + potomstwo (2)] (5): Potomſtwo Beniámin też nád tymi narody/ Zwycięſtwá vżywáli LubPs hh; Iáko ſie to pokaże: naprzod ſtąd/ iż po tym Iákobowym proroctwie/ ácż cżęſto Iudźine potomſtwo w niewoley bywáło/ [...] wſzákże oná niewola ich rychło vſtawáłá CzechRozm 167, 154, 166v, 167v.
»potomstwo Lechowe« (1): Wiſmir/ też ieden z potomſtwá Lechowego KlonKr wstęp A2 marg.
»potomstwo Piasta« (1): Trwało potomſtwo tego Piaſtá áż do Káźimirzá wtorego BielKron 342v.
W połączeniu z liczebnikiem porządkowym (5): Ammonitá áni Moábczyk nie ma być prziymowan do zgromadzenia Páńſkiego/ áni dźieſiąte iego potomſthwo ma być przypuſzczone do zebránia Páńſkiego áż ná wieki. BibRadz Deut 23/3, Deut 23/8; bo od Sálomoná od [lege: do] Ochoźiaſzá/ iuż ſzoſte było potomſtwo CzechRozm 151v, 151v; Ale w którym [prawie] trzećié Iákubowé/ Potomſtwo záwſze było ZawJeft 13.
potomstwo od kogo (1): Cżemuſz wżdy nye cżynicye rozſądku práwego/ Nyepobożne potomftwo od narodu złego. LubPs O3.
»narod a potomstwo« (1): RejPos 179v cf »potomstwo człowiecze«.
W połączeniu współrzędnym z rzeczownikiem lub zaimkiem osobowym [kto i potomstwo (6), kto z potomstwem (1)] (7): BibRadz 4.Esdr 3/26; Ktorą to Kráinę ná przodku Pan Bog błogoſłáwił Adámowi y potomſtwu iego/ [...] áby thám w nieśmiertelnośći żył s potomſtwem BielKron 466; A toć ſą przycżyny przecż ták vpadł nędzny cżłowiek/ y wſzytko potomſtwo iego RejPos 101v, 102v, 303; CzechRozm 178v.
»Ewine potomstwo« (1): Ewine potomſtwo znáſza ſie do fáry/ Gdzie z śinymi trupy śćiſkáią ſie máry. Aż w ſproſne robáctwo/ y nicżemną źiemię/ Cżłek ſie záś obroći WisznTr 34.
»potomstwo pirwszych ludzi« (1): obyecał [Pan Bóg]/ nye żydom [...]/ ále potomſtwu onych pirwſſych ludzi/ to yeſt wſſemu rodzáyowi ludzkyemu zbáwićyelá KromRozm II i3.
W połączeniu szeregowym (1): kto tę náukę y tę moc Bożą ná ſpráwowánie ſwego zbáwienia/ ktora byłá w Apoſtolech mieć chce/ o ich ſię rodzáiu naśieniu/ y potomſtwie przy ktorym ono dziedziſtwo zoſtáwili/ ſłuſznie pytáć ma. SkarJedn 50.
W połączeniu współrzędnym z zaimkiem osobowym [kto i potomstwo] (2): Z czego WKM panowanie fortunne, bohomolstwo wielkie, [...] że słusznie Polacy patrem patriae i [...] sami znać będą i potomstwu swemu na piśmie to zostawią. Diar 49; Które wſzyſtkié Artykuły [...] tym liſtem náſzym ná wieczné czáſy z ſtrony náſzéy przyznawamy/ y oné Pieczęćiámi/ przyśięgámi/ poczćiwośćiámi ſwémi/ y potomſtwá ſwégo wſzelákiégo wáruiemy SarnStat 1025.
»potomstwu zostawić« [szyk zmienny] (3): Diar 49; Y wy chcećieli ią [rzeczpospolitą] zoſtáwić potomſtwu ſwemu/ trżebá żebyśćie ſię rozmiłowali tych cnot/ ktore záchowuią w cále Rzeczpoſp. y onę ſczęśliwą czynią. GórnRozm L2v; OrzJan 99.
potomstwo czyje (2): BiałKat 366 cf a.; WujNT 676 cf »potomstwo i następowanie«.
W połączeniu szeregowym (1): y ták ſzło powołánie práwe ná ten wielki vrząd: to znák był záwżdy napewnieyſzy Kośćiołá Bożego/ w ktorym to tákie potomſtwo rodzenie y dziedzictwo zoſtawáło. SkarJedn 31.
»potomstwo i następowanie« (1): Y przetoż ſucceſſią to ieſt porządne potomſtwo y náſtępowánie Biſkupow y Páſterzow w kośćiele Chriſtuſowym mieli Oycowie oni ſtárzy [...] zá napewnieyſzy znák kośćiołá práwego. WujNT 676.
»potomstwo i rodzaj« (1): Ten ieſt prawdziwy Kośćioł Boży/ ktory ma te cżterzy rzecży: to ieſt/ Chryſtuſowę iedność/ ſtárożytną trfáłość/ poſpolitą powſzechność/ á potomſtwo y rodzay Apoſtolſki/ ktory Succeſſyą zową. SkarJedn 17.
»potomstwo i sukcesyja« [szyk 2:1] (3): Cżwarty znák ieſt Kośćiołá Chryſtuſowego/ Succesſya y potomſtwo Apoſtolſkim rodzáiem porządnym [...] idące. SkarJedn 29, 31, 50.
potomstwo czyje (2): Tego cżáſu Filip poſłał do Delfu pytáć o potomſtwie ſwoim. Wzyął od Apoliná odpowiedź/ iż ten wſzytek ſwiát odzyerży/ ktory wſiędzye na Bucefalá bez ſzkody. BielKron 122v; A thu potomſtwo Selewkowo przyſzło w cudze ręce y s kroleſtwem. BielKron 128v.
Synonimy: I.1. dziatki, dzieci, płod, wnuki, rod; b. potomni; d. narod, plemię; e. dynastyja, rod; f. pokolenie; g. ludzie, ludzkość, potomni; 2. następcy, naśladownicy; II.1. następowanie; 2. dziedzictwo, sukcesyja; II. następowanie, sukcesyja.
Cf POTOMKOSTWO
AL, KO