[zaloguj się]
[pdf]

ODEZWAĆ (7) vb pf

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
inf odezwać
praet
sg
3 m odezwåł
imperativus
sg
2 odzów, odezwi

inf odezwać (3). ◊ praet 3 sg m odezwåł (1). ◊ imp 2 sg odzów JanNKar (2), odezwi (1) KromRozm I.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. odezwać się.

1. Odwołać kogoś skądś, oderwać od zajęcia; revocare Mącz (5): ofyáruyę ſye podáyąc pod nogi twego błogoſláwyeńſtwá ze wſſyſtkim com yeſt/ y co mam. Ożyẃ/ zábiy/ wezwi/ odezwi/ pochwal/ pogan. KromRozm I 13; JanNKar E3.

odezwać kogo (2): StryjWjaz A3v; odzów go JanNKar E3.

odezwać od czego (2): Ab incepto studiorum cursu revocare, od poczętych nauk odezwáć. Mącz 505b; Odezwał wnet Henryka brátá od Rupelle/ Ktorey woyſkiem dobywał w ten cżás StryjWjaz A3v.

2. praw. Unieważnić umowę; revocare JanStat [co] (2): żadna oſobá z liniiéy krewnośći/ ich práwem bliſkośćią tego frymárku ábo zamiány odezwać/ áni przenágábywáć niemoże SarnStat 1165.
Szereg: »odezwać i rozproć« (1): Fráńćiſzek ſtára ſie o to/ y chce odezwáć y rozpróć [rescindere et revocare JanStat 550] to przedánié SarnStat 689.

Synonimy: 1. odciągnąć, oderwać, odłudzić, odwabić, odwieść, odwrocić; 2. abrogować, kasować, oddalić, odmienić, odnieść, odwołać, skasować, umorzyć, »wniwecz obrocić«, znieść.

Formacje współrdzenne cf ZWAĆ.

Cf ODEZWAŁY, 1. ODEZWANIE, [ODEZWANY]

MM