« Poprzednie hasło: POSTĄPAĆ | Następne hasło: [POSTĄPIĆ SIĘ] » |
POSTĄPIĆ (289) vb pf
W inf -stą- (62), -stę- (40); -stą- LibLeg (3), KromRozm III, Leop, BibRadz, OrzQuin (3), WujJud, RejPosWstaw, ModrzBaz (2), SkarJedn (2), StryjKron, GórnRozm, KochProp, OrzJan (2), KołakCath, JanNKar, PowodPr (2), SkarKaz, VotSzl, SkarKazSej; -stę- MetrKor, Diar, GroicPorz, RejWiz, UstPraw (2), RejZwierz, Mącz (4), RejPos, BielSpr, PaprPan, PaprUp, Calep, Phil, CzahTr, -stą- : -stę- BielKron (6:11), GórnDworz (1:2), CzechRozm (2:2), SkarŻyw (5:1), ActReg (6:1), SarnStat (15:5). ◊ W imp - ąp (7), -ęp (1); -ąp : -ęp OrzRozm (1:1). ◊ W pozostałych formach -stą- (176), -stę- (3); -stę- Mącz (2); -stą- : -stę- Diar (1:1).
o jasne.
inf | postąpić, postępić |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m postąpił, -ech postąpił | m pers | -smy postąpili |
f | postąpiłam, -em postąpiła | m an | ||
2 | m | -ś postąpił | m pers | |
3 | m | postąpił, postąpi(e)ł | m pers | postąpili, postąpi(e)li |
f | postąpiła | m an | postąpili | |
n | postąpiło | subst | postąpiły, postąpi(e)ły |
plusq | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | był postąpił | m pers | byli postąpili |
imperativus | |||
---|---|---|---|
sg | pl | ||
1 | postąṕmy | ||
2 | postąṕ | ||
3 | niech postąpią |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | bym postąpił | m pers | bysmy postąpili, bychmy postąpili |
2 | m | byś postąpił | m pers | |
3 | m | by postąpił, by postąpi(e)ł | m pers | by postąpili |
f | by postąpiła | m an | ||
n | by postąpiło | subst |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
ma być postąpiono | ||||||
praet | postąpiono | |||||
fut | będzie postąpi(o)no, postąpi się | |||||
con | by postąpi(o)no, by się postąpiło | |||||
participia | ||||||
part praet act | postąpiwszy | |||||
inne formy | ||||||
impers plusq - było się postąpiło |
inf postąpić, postępić (102). ◊ fut 1 sg postąpię (7). ◊ 2 sg postąpisz (3). ◊ 3 sg postąpi (15). ◊ 1 pl postąpiemy SarnStat (2), postąpi(e)m (1) BielKron. ◊ 2 pl postąpicie (1). ◊ 3 pl postąpią (11). ◊ praet 1 sg m -m postąpił (1) SkarKaz -ech postąpił (1) PaxLiz. f postąpiłam, -em postąpiła (2). ◊ 2 sg m -ś postąpił (1). ◊ 3 sg m postąpił (31), postąpi(e)ł (1) ZapKościer. f postąpiła (8). n postąpiło (1). ◊ 1 pl m pers -smy postąpili (1). ◊ 3 pl m pers postąpili (23), postąpi(e)li (1); -pili : -pieli ZapKościer (1:1). m an postąpili (1) [cum N pl: wężowie]. subst postąpiły (4), [postąpi(e)ły]. ◊ plusq 3 sg m był postąpił (1). ◊ 3 pl m pers byli postąpili (1). ◊ imp 2 sg postąṕ (3). ◊ 1 pl postąṕmy (5); -ṕ- (2), -(p)- (3). ◊ 3 pl niech postąpią (2). ◊ con 1 sg m bym postąpił (2). ◊ 2 sg m byś postąpił (1). ◊ 3 sg m by postąpił (12), [by postąpi(e)ł]. f by postąpiła (1). n by postąpiło (1). ◊ 1 pl m pers bysmy postąpili (2) Diar, SarnStat [w tym zapis: bysmy postąpilismy (1)], bychmy postąpili (1) RejPos. ◊ 3 pl m pers by postąpili (7). ◊ impers ma być postąpiono (7); -ono (6), -(o)no (1). ◊ fut będzie postąpi(o)no GroicPorz (2), postąpi się CzechEp (2). ◊ praet postąpiono (1). ◊ plusq było się postąpiło (1). ◊ con by postąpi(o)no (2) HistLan, ActReg, by się postąpiło SarnStat (2). ◊ part praet act postąpiwszy (15).
Składnia dopełnienia sprawcy przy formie impers: ma być postąpiono przez kogo (1).
Sł stp: postępić, Cn s.v. postępuję w czym, sztuki, fortelu zażyć, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Przemieścić się, ruszyć się do przodu, przesunąć się
(52)
- Przen (1)
- a. O istotach żywych
(36)
- Przen (3)
- α. Ruszyć się z miejsca (7)
- β. Podejść, zbliżyć się (3)
- γ. Odejść, oddalić się
(12)
- Przen: Umrzeć
(4)
- a) Opuścić przez śmierć (2)
- Przen: Umrzeć
(4)
- b. O ruchach wojsk
(9)
- α. Wycofać się (4)
- β. Ruszyć (1)
- 2. Zrobić coś, uczynić, zachować się jakoś
(55)
- a. O postępowaniu prawnym (26)
- 3. Przystąpić do wykonywania czegoś, zacząć coś robić (26)
- 4. Przejść dalej, wykonać coś, co jest kontynuacją czegoś (27)
- 5. Zrobić postępy, osiągnąć w czymś wyższy poziom (7)
- 6. Zająć stanowisko, zostać kimś (4)
- 7. Uczynić coś na czyjąś korzyść (dobrowolnie lub pod przymusem), zwykle dając, deklarując, uchwalając, zgadzając się na coś, odstępując swoje
(111)
- a. W sferze publicznej, państwowej
(86)
- α. Przyznać, dać komuś prawo do czegoś (5)
- β. Wnieść opłatę do skarbu, uiścić świadczenia
(14)
- Przen (1)
- b. W sferze prywatnej (25)
- a. W sferze publicznej, państwowej
(86)
- 8. O czasie
(2)
- a. Zmienić swój termin (1)
- b. [Przedłużyć]
- c. O wieku człowieka: przekroczyć (1)
- 9. Począć, zajść w ciążę (4)
- 10. [Upaść, obsunąć się, zapaść się]
- *** Bez wystarczającego kontekstu (1)
postąpić dokąd (5): ktore [pary] z gardła wychodzące cżynią rzyganie iaiec przepiekłych, przeto dobra rzecż ieſt przechodzenie po wieczeri [!] aże karmia poſtąpi do żołądka. GlabGad K8v. Cf Zwroty.
»postąpić nazad« [szyk zmienny] (3): Rzekł Ezáiaſz [do Ezechiela]/ áto známię obieray ktore chceſz s tych/ ieſli ſłońce dzyeſięć godzin álbo ſłopniow ma poſtępić ná zad/ cżyli ná mieyſcu ſtać. Y obrał ſobie áby poſtąpiło ná zad dzyeſięć ſłopniow. BielKron 89v, 89 marg.
postąpić gdzie (7): Bo on [Bóg] Angiołom ſwoim każe ćię pilnowáć/ Gdźie będźieſz chćiał poſtempić ktorzj ćię piáſtowáć Ná ręku ſwoich będą ábyś idąc drogą/ Ná oſtry kámień nigdźie nie vgodźił nogą. CzahTr Fv. Cf »dalej postąpić«, »wyszszej postąpić«.
»ledwie postąpić moc« = z trudem móc chodzić (1): Ledwie wchorobie poſtąpić mogłá/ y zbládłą twarz/ ledwie ćienka ſzyiá nośiłá SkarŻyw 195.
»mało (a. maluczko) [= na małą odległość] postąpić« (2): A zmierzywſzy ſznurem nálezli ſążon dwádzieśćia/ á máło poſtąpiwſzy [brevi ... distantes] y záśię zmierzywſzy/ nálezli ſążon piętnaśćie. BudNT Act 27/28; WujNT Act 27/28.
»wyszszej postąpić« (1): Scandit excelsius, Wyſzſzey poſtępił. Mącz 46c.
postępić na co (1): Ten [człowiek] nie tylko tobie/ ále áni ſam ſobie nic pomoc nie może/ bez łáſki á wſpomożenia Páná tego/ gdyż on ieſt iáko źdźbło co im wicher igra/ przed ſwiętym Máieſtatem iego/ áni poſtępić może ná wſpomożenie twoie/ nie będzyeli woley á przeźrzenia Páná twoiego. RejPos 138v.
»postąpić wzgorę« (1): Mow do Páná ktory cię tám [na górę, tj. do nieba] wzywa [...]. Iáko poſtąpić wzgorę mam/ á ia ſłáby/ ſłábego y wątłego zdrowia y nog zemdlonych SkarKaz 123b.
»postąpić nogą, na nogach« [z przeczeniem: nie móc się ruszać, chodzić] (1:1): Mącz 396d; [pogańskie bałwany] Ręką nie śćiſną/ nie poſtąpią nogą/ Gárdłem żadnego głoſu dáć nie mogą. KochPs 174.
postąpić do kogo (1): Y Ionáthán zátrzymał narod ſwoy/ nád kthorym był nawyżſżym kapłanem/ á poſtąpił do ludu ſwego [appositus est ad populum suum]. BibRadz 1.Mach 14/30.
postąpić ku czemu (1): y poſtapyly kv yedney barſo wyelkiey gorze y obozem ſye tham zamknely LibLeg 10/146.
postąpić skąd (4): MurzNT Mar 1/19; A poſtąpiwſzy z onąd Iezus/ przyſzedł nád morze Galileyſkie BudNT Matth 15/29, 4/21; WujNT Matth 4/21.
»postąpić mało, trochę [= na niewielką odległośc]« = progredi pusillum PolAnt, Vulg (1:1): MurzNT Mar 1/19; A poſtąpiwſzy [Chrystus] trochę/ padł ná oblicze ſwoie/ modląc ſię WujNT Matth 26/39.
postąpić za kim (1): Przetoſz woleli ſnadź ći poſtąpić zá ſwemi/ Prádźiády teſz y dźiády/ ſobie namilſzemi. [...] Oſtátni Potomkowie tey zacney Nácyjey. KołakCath A3v.
postąpić gdzie (2): Náucżyć ie [ufy] też ma Hetman y káżdy ſprawcá kthory ma pod ſpráwą ludźi/ iáko ná głos trąby/ álbo piſzcżałek/ álbo roſzká/ álbo ſurmy/ máią ſie záchowáć/ gdzie poſtępić/ á gdzie vſtąpić ná zad BielSpr 16. Cf Zwrot.
W połączeniu z określeniem kierunku (1): [Tatarowie] ná iedno kinienie bicżá álbo kołpaká/ wneth ſie ſpráwią/ vſtąpią y poſtąpią ná wſzyſtki ſtrony iáko potrzebá vkaże. BielSpr 67v.
»postąpić nazad« (3): Skánderbeg theż poſilecżne ludzi ſwieże przypuśćił/ niemogli mu Turcy wytrzymáć poſtąpili ná zad BielKron 256v, 348, 384.
postąpić z kim (a. cum aliquo) (5): A przetoż nam [Egipcyjanom] trzebá z niemi [Izraelczykami] chytrze poſthąpić [Agite sapientes simus]/ by ſie ſnadź barźiey nie rozmnożyli/ á mogłáby woyná przydź ná nas BibRadz Ex 1/10; PaprUp K; A iż rozumie ze się tez to sucho nie odrze Pronskiemu. Prosic P.Kanclerza iesliby tez ad aliquam austeritatem znim postąpiono ActReg 81, 85; CzahTr Lv.
postąpić w czym (14): BielKron 224v; GórnDworz L3v; Gdy ſie iuż tedy zeſzli wnet ſąd zágáiono/ Aby vrzędnie w tákich rzecżach poſtąpiono. HistLan E; Vpomina tedy Lukaſz s. [...] wſzythki rodzicze/ chcąli porządnie poſtąpić w wychowániu dzyátek ſwych RejPosWstaw [412]; Wy ztey powinnośći licżbę przed nawyżſzym ſędźią dáć maćie/ karánie też/ ieſli wtem niedbále poſtąpićie [rem negligitis]/ słuſzne odnieśiećie. ModrzBaz 134; ActReg 78 [3 r.], 85, 95; SarnStat 87, 88; Ktore [błogosławieństwo] z łáſki Oycowſkiey/ ſzcżerze otrzymałem/ Gdy ſwoie táiemnice/ iemu kwoli zdałem. W cżymech dobrze poſtąpił/ káżdy mi to zezna PaxLiz E2. Cf »sobie postąpić«.
W charakterystycznych połączeniach: bojaźliwie postąpić, chytrze, (nie)dobrze (2), tą drogą, głupie (2), (nie)mądrze (3), niedbale, nieroztropnie, porządnie, urzędnie, wedle zdania, źle.
»sobie postąpić« [w tym: w czym (1)] (4): Lecż ony [dziatki] wſzytko wziąwſzy namniey oń [o ojca] niedbáły. W cżym iſcie złe á głupye ſobie poſtąpiły/ Ze dobrodzieyſtwá wzięte ták lekce ważyły. HistLan F3v, D2, D4v; Wracam ſię do ćiebie Naiáſnieyſzy Miło: Krolu/ vkázuiąc iáko ſię ſądu Bożego boię/ ieſlim co boiázliwie/ nieroſtropnie/ niedbále ſobie ná tym wielkim powołániu poſtąpił/ á wiernym y mądrym robotnikiem nie był. SkarKaz )(3v.
postąpić do czego (1): A tákowyż rok y temu któryby w króleſtwie nie był/ á był pozwan záwitym rokiem/ od Sędźiégo ma bydź náznáczón. Ináczéy Sędźia do ſkończonéy ſkaźni ma poſtąpić nie bacząc ná niepoſłuſzeńſtwo pozwánégo. SarnStat 693.
postąpić wedle (a. według, a. podług) czego (6): wszakze ztemi Ktorzy iawnie rozbiiaią, mogą Starostowie postąpic według y przywileiu Logiszowego ActReg 4; Poborcowie wſzyſtki którzykolwiek niewydáli/ Stároſtóm deferowáć máią: á Stároſtowie wedle Státutu poſtąpić przećiw nim máią/ Appelláciiéy żadnéy mieyſcá nie dáiąc. SarnStat 344, 391, 1163. Cf »wedle prawa postąpić«.
postąpić przećiw(ko) komu (4): Tedy zá rádą Senatu Koronnégo y Poſłów Ziemſkich/ nayduiemy bydź vpádłémi w dobrách Exequuciiéy należących/ y tákże przećiw nim poſtąpiemy/ iáko y przećiw inym/ obyczáiem wysſzéy opiſánym. SarnStat 1131, 344, 391, 461.
postąpić z kim (4): ActReg 4; A ieſliby był impoſſeſsionatus, tedy z nim poſtąpić iáko przećiw nieośiádłému/ wedle Státutu. SarnStat 391; SKázuiemy téż [...] ze wſzyſtkimi mężobóycy tákowémi/ [...] obyczáiem przerzeczonym poſtąpić y káráć SarnStat 607, 461.
postąpić w czym (6): A ieſliby ſye [strona] ku áppellowániu wroćiłá/ ták iey Prokurator w áppellowániu poſtąpi. GroicPorz bb3; Prżeto y w tym ináczeyby poſtąpić trżebá/ żeby zły był ſkaran/ á on co práwo prżewiodł/ był pokoiem vbeśpieczony GórnRozm I2v; SarnStat 385, 392, 402, 926.
W charakterystycznych połączeniach: inaczej postąpić (2), [jakim] obyczajem (3), tym sposobem, źle (2).
postąpić ku czemu (4): BielKron 219v; Pánowie y Rádá oboygá Stanu wedle ſtárádawnégo zwyczáiu/ Piérwéy/ niż ku wybiérániu poſtąpią/ Séym wálny dla obiéránia poſtánowią SarnStat 11, 899, 1000.
postąpić co (1): trzeba pierwey namowy quibus mundis postąpić. ActReg 85.
postąpić na co (1): Tákże téż gdy Król Polſki vmrze/ przerzeczeni Pręłaći y Pánowie Króleſtwá Polſkiégo okrom wiádomośći y rády Pręłatów y Pánów Wielkiégo Kśięſtwá Litewſkiégo ná wybiéránié nowégo Królá niepoſtąpią SarnStat 1000.
postąpić wedle (a. według, a. podług) czego (3): A gdźieby kto ná Séymiku [...]/ iáką oſobę ſzláchecką ránił álbo zábił/ tedy podług Státutu poſtąpić przećiw iemu/ nie ináczéy iedno iákoby to ná Séymie przy nas vczynił. SarnStat 858, 847, 871.
postąpić przećiw(ko) komu (a. contra aliquem) (14): GroicPorz m4, p2v; y ma tákowy Pozew być położony przez Woźniego in bonis citati. á gdy ták Krol przećiwko mnie właśćiwie poſtąpi/ w ten czás ia winien będę przed Krolem ſtánąć/ y o dáninę ſwą ná Pozew odpowiedáć OrzRozm S2v; Naprzod iako bellum administrare. Druga Iako contra rebelles postąpic. ActReg 6, 3v; á Stároſtowie mieyſc pod winámi vſtáwionémi ná niedbáłé Stároſty/ przećiwko tákowym przeſtępcóm ſpornym/ nie folguiąc/ áni namniéy nie odpuſczáiąc/ niech poſtąpią. SarnStat 195, 118, 402, 650, 847, 858, 871. Cf postąpić przez co ku czemu przeciwko komu; »prawem postąpić«.
postąpić przez co ku czemu przeciwko komu (1): A gdźie żoná czyiá w niebytnośći mężowéy Dźieśięćinę wydrze: przez klątwę kośćielną ma bydź ku doſyć vczyniéniu ſłuſznému przećiwko tákowéy poſtąpiono SarnStat 184.
postąpić z kim (6): A kiedyby kogo pozwano/ á w zyemi by go niebyło/ tákiemu ná roku záwitym ma być czás płacey złożon/ proſto zá 18 niedzyel: z tákowym ma ſąd poſtępić áż do ſkończenia práwá. UstPraw I2v; SarnStat 402. Cf Zwroty.
»do sądu postąpić [z kim]« (1): A gdyż tedy Rzeczpoſpolita od [lege: do] Sądu by poſtąpić z Boleſłáwem [...] miáłá: kto ná tym Sądźie vrzędnym Sędźią będźie? OrzQuin S3.
postąpić od czego do czego (2): OrzQuin H4; Dworzánin muśi [rozmyślając o piękności] [...] od obacżánia czudnośći w iednym ciele/ poſthąpić do obacżánia czudnośći we wſzytkich ná ſwiecie rzecżach GórnDworz Mm4v.
postąpić do czego (1): Ná tym ſtopniu niewdźięcżnośći nieſtánęła ieſzcże Polſká/ poſtąpiłá do drugiego obráźliwſzego/ ná ktory ſie P.Kryſtus w oſobie Ieremiaſzá Proroká żáłobnie vſkarża PowodPr 19.
postąpić ku czemu (1): ácżkolwiek bez łaſki ſam [człowiek] ku ſpráwiedliwośći przed Bogiem z ſwey wolney chući/ poſtąpić niemoże. WujJud 95.
»w nauce (naukach) postąpić« = in literis promovere Mącz [szyk zmienny] (3): będzyeſz ſie vcżył od tego naprzednyeyſſego Doktorá Krátipuſá pokąt będzyeſz chcyał/ ále ták długo będzieſz myał chcieć pokąt nye poznaſz żes nyeyáko w náuce poſtąpił. GliczKsiąż M8v, O; Mącz 234c.
»wyższej postąpić« (1): Y rzekł mu S[więty] [...] ná święcenie kośćielne wyżſze niewſtępuy. Bo ſkoro to vcżyniſz/ dyabeł ſię do ćiebie wroći. Długo ták ſię záchował: ná koniec zayrząc drugim iſz przed nim święcenie bráli/ on teſz wyżſzey poſtąpił: ále záraz on go cżárt ośiadwſzy/ vmorzył. SkarŻyw 251.
»na urząd postąpić« (2): vſtáwiamy [...]: iż ná przyſzłé czáſy ná vrzędy Kánclérzkié y Podkánclérzkié/ gdy będą wákowáć/ to ieſt/ gdy vrzędnicy zemrą/ álbo ná inſzé vrzędy poſtąpią [cum aliquid eorum vacare conti(n)gerit JanStat 288, JanPrzyw 45]/ my y potomkowie náſzy ná ieden vrząd z tych dwu iednę perſonę duchowną/ á drugą świetcką przełożyć mamy SarnStat 318 [idem] 944.
postąpić czego [w tym: komu (13)] (16): szylno bi v k m. panſtwam swim vblyzil [...] bo bi yvsch v k. m. poſtapyl mv [cesarzowi tureckiemu] wſzitkych grodzyſk y mieſcz kv budowanyv Zamkow LibLeg 11/77v, 11/77, 78; RejZwierz 32v; rzekł mu [posłowi] Báſzá/ nie wſzytkiego poſelſtwá ſpráwuieſz o co ćie poſłano/ boś tu miaſt niewſpominał/ o ktore tu rzecż idzie/ zápłonął ſie [poseł]/ obácżył zdrádę/ poſtąpił miáſtá ácż nierad BielKron 217v, 181, 217v, 299, 387v; Swych niećwicżonych [żołnierzy] vżywáć/ á co inſzego ieſt/ iedno nieprzyiaćielowi chćieć poſtąpić zwyćięſtwá? ModrzBaz 110v; SkarJedn 173; iáko też Biſantium/ Conſtantin wielki/ Romam nouam przechrzćił/ poſtąpiwſzy Papieżowi ſtárego Rzymu. StryjKron 41, 225. Cf »miejsca postąpić«, »urzędu postąpić«.
postąpić co (42) [w tym: komu (29)]: MetrKor 61/224 [2 r.]; Leop Gen 47 arg, 2.Mach 12/11; poſłáli kniemu [luteranie ku królowi angielskiemu] w tych rzecżách poſły ſwoie/ ieſliby miánowáne ártykuły poſtąpił/ tedy wſzytko miał odzierżeć BielKron 215v; Legnickie Kſiążę á Głogowſkie bráćia iego ſtrycżni nie mieli co innego poſtąpić/ thylko ſłużyć káżdy po trzydzieśći oſob ná káżdy rok do piąći lath BielKron 364v, 201v, 217v, 271, 362, 367; StryjKron 497; Były namowy orzeczach Litewskich Conclusum połowicę im Inflant postąpic. ActReg 73; [ZapWpolActAdv 1545 202/199v]. Cf postąpić co dla czego; komu co na co; Ze zdaniem dopełnieniowym; Zwroty.
postąpić co dla czego (1): iż między inſzémi około rządu Koronnégo Artykułmi wárunek y ſzáfunek Czwartéy częśći którąſmy z dochodów ſtołu náſzégo dla dobrégo y obrony Rzeczypoſpolitéy dobrowolnie poſtąpili/ miał bydź opátrzón SarnStat 360.
postąpić komu [zawsze z dodatkowym dopełnieniem] (46) cf postąpić czego; co; komu z czego; komu co na co; cum inf.
postąpić komu z czego (1): Abowiem Olech Kſiążę Stárodubſkie/ ná pomoc wźiąwſzy Połowce/ woiował Cżerniechowſką włość/ ták iż mu poſtąpił ſtego páńſtwá Włodzimirz/ á ſam ſzedł ná Pereáſław. BielKron 350.
postąpić na kogo, na co (4): BielKron 403; [Listy od panów i miast, co kto postąpił przez list na zapłatę żołnierską Diar 1566 16]. Cf postąpić komu co na co; »postąpić na drzewo«.
postąpić komu co na co (2): Ktore wybráńce vczyniwſzy od robot y wſzelákich popłátkow wolnymi/ [...] náznáczywſzy im przy tym pewne y godne po Woiewodztwách Rotmiſtrze y Dzieśiątniki/ Chorąże. etc. poſtąpiwſzy ná to Rotmiſtrzom pewne ſolaria, y wybráńcom nieomylną płacą VotSzl Cv. Cf »postąpić na wieczne dziedzictwo«.
cum inf [zawsze: da(wa)ć] [w tym: komu (3)] (6): iż Rzesza Niemiecka poſtąpiłá Ceſárzowi y Ferdynándowi pieniędzy dáć/ co ludzi wychowa ieznych 4 tyſiące BielKron 222v, 168v, 387v, 408v; StryjKron 627; VotSzl Ev; [CorfusDocum 1593 nr 195].
Ze zdaniem dopełnieniowym nawiązującym do dopełnienia bliższego w zdaniu nadrzędnym (1): Okazowanie w powieciech postąpili, aby było przez rok od ś. Wojciecha we dwie niedzieli, na ktorem aby się księża okazowali. Diar 62.
»postąpić [co] na drzewo [= kopię]« = zapłacić pospolitemu ruszeniu za wojnę poza granicami państwa (1): drugié záś [prawo] każe wſzyſtkim dármo wśiádáć/ ieſli nieprzyiaćiel w źiemi: ieſliż zá gránice żołniérzá wywiéść/ poſtąpić pięć grzywięn ná drzewo. OrzJan 58.
»[komu co] postąpić na wieczne dziedzictwo« (1): Przeto proſił Lecha ſtharſzego brata aby mu te dwie ziemi przerzecżone poſtąpił na wiecżne dziedzictwo [petere terras Moraviae et Bohemiae in hereditatem suam, posterumque suorum perpetuandas]. MiechGlab 43.
»postąpić jurgielt« (1): Mym zdaniem nie wielkaby to rzecz postąpic ten Iurgielt atym chęc iego patriae nostrae obstringere ActReg 69.
»(swego) miejsca postąpić« [w tym: komu (1)] (2): [Mahomet mówił do swego rycerstwa:] Cży chcećie mdłemu ludu Krześćiáńſkiemu/ bez walki mieyſcá poſtępić BielKron 254v [idem PamJancz], 156; [PamJancz 187].
»postąpić [komu] płat« (1): Wołodimirz też Czerniehowſkie Xiążę/ Dawid y Olech Siewierſkie Xiążętá/ poſtąpili mu po ſtu grzywien płátu rocznego/ przyiął tedy Dawid ty Condicie y opátrzenie StryjKron 200.
»postępić pobor« [szyk zmienny] (4): Diar 41; ná kthorym [sejmie] ſie śláchtá dopieráłá thego/ iżby duchowni ná woynę ieźdźili/ ábo miáſtho ſiebie wypráwiáli [...] ná káżdą wyprawę woienną s śláchtą poſpołu. Ale oni woleli ná ſłużebne poſtępić pobory á domá zoſtáć. BielKron 403, 233; Przeto drugi Siem ná tymże mieyſcu założono [...] gdzie [...] po 12. groſzy z Włoki pobor poſtąpili StryjKron 637.
»postąpić podatek« (1): Wielkiey Polſki poſłowie poſtąpili podatek BielKron 393.
»posłuszeństwo, hołd postąpić« [w tym: hołd i posłuszeństwo (1); komu (6)] [szyk zmienny] (5:4): Także ſturmuiąc dzien y noc gdy nie mogli go pożyć thedy kxiążęta Ruſkie, Waſiłko y Lew ſin Daniela krola Ruſkiego, na zdradzie radzili Sęndomirzanom aby ſie poddali á hołd dobrowolnie poſtąpili [omagium et subiectionem praestituros] MiechGlab 33; BielKron 70, 70v, 345, 378 [2 r.], 449; á co byli przed tym wolni [książęta śląskie]/ to wten czás muſieli poſtąpić hołd y poſłuſzeńſtwo Czechom. StryjKron 407.
»urzędu postąpić« (l): [Pitakus] vrząd á poſpolſtwo Mytelenſkie (iako na lepiej mogł) ſprawiwſzy vrzędu poſtąpił. BielŻyw 12.
»[komu] żołd postąpić« (1): Krol Kniáziá Iuriowymi obietnicámi y łágodnymi ſłowy vbłagány będąc/ nie tylko mu Belz wroćił/ ále też y Lubáczow zamek [...] przydał/ nád to mu z Bochninſkiey żupy ná kożdy rok ſto grzywien żołdu poſtąpił y zápiſał StryjKron 457.
»postąpić i zapisać« (1): StryjKron 457 cf »żołd postąpić«.
postąpić czego (1): ná on cżás krolowie Polſcy z Mázowieckiemi kſiążęty/ w ten obycżay/ y tym práwem byli poſthąpili dobrey Cżęśći Pruſkiey źiemie/ zakonowi temu BielKron 230v.
postąpić co (1): Abowim biſkupom ſámym należy pomocniki ſobye nye tylko ſtáwić/ ále y obiráć: Acz tego práwá ſwego częſć poſpolſtwu poſtąpili. Nye żeby ono/ tákye vrzędniki ſobye ſtáwiło (tego poſtąpić nyemogą) ále [...] KromRozm III Kv.
cum inf (2): Rozeſłał tedy Krol liſty woienne po kroleſtwie Polſkim áby byli gotowi/ wielcy Polacy wypráwili ná tę woynę/ále máła Polſká zwłaſzcżá Krákowſka źiemiá niechćiáłá ſie ruſzyć/ áż by im pierwey poſtąpił ty ártykuły dzyerżeć/ o ktore żądáli. BielKron 392, 397.
postąpić czego (1): y inné [pieniądze] którychby álbo poſtronni pánowie y miáſtá/ [...] bądź ktokolwiek inny/ bądź nomine ſubſidiorum poſtąpili/ bądź ad fidem publicam, álbo ná kléynoty pożyczyli: [...] máią ći to pánowie Podſkárbiowie z Prowizory do rąk ſwych odbiéráć SarnStat [442].
postąpić do czego (2): tákie [dożywocia] téż máią mocno zoſtáć ad vitam ad praeſens poſsidentis, tym obyczáiem: áby téż nieco poſtąpili do ſkárbu náſzégo/ iáko y ći którzy Arend podwysſzyli/ á to przy Rewizyiéy nowéy. SarnStat 89, 103.
postąpić z czego [= z określonej podstawy dochodów] (4): SarnStat 89, 104; Drugi ſpoſob augmentácyey tego ſkárbu Rzeczyp: niechayby Ich M. Pánowie Duchowni z beneficyi tych/ ktore od Rzeczypoſp: [...] obfićie nádáne máią/ poſtąpili VotSzl Dv. Cf »jurgielt postąpić«.
postąpić komu (3): POtrzebóm/ ſkárbu náſzgo [!] dogadzáiąc/ Stároſtowie y dźierżawcy dóbr náſzych wolnych/ z chęći y z dobréy woléy ſwéy/ poſtąpili nam y poſtępuią/ drugą táką Quártę SarnStat 359. Cf »jurgielt postąpić«.
postąpić na co (2): A wſzákże ći którzy máią Arendy dożywotné/ y dożywoćia gołé/ będą powinni nieco podwysſzyć á poſtępić do ſkárbu ná wychowánié ſtołu náſzégo SarnStat 103. Cf »jurgielt postąpić«.
»[komu] jurgielt postąpić« [w tym: z czego (1), na co (1)] (2): Rychło potym Weneći dáli mu [Skanderbegowi] te miáſtá/ Báleſią/ Y Dainam y iurgielt z drugich poſtąpili BielKron 246v; VotSzl E2v.
»postąpić podatek« [szyk zmienny] (2): Diar 77; Potym Pirrę y Hieropolim miáſtá [Grecy] oblegli y wywroćili. Widząc to drugie okolicżne miáſtá/ dobrowolnie ſie dawáły/ poſtąpiwſzy podatki żywnośći/ áby ich role álbo zboża w cáłośći były záchowány. BielKron 57.
postąpić czego (4): Zeznal yſch jan Zilochowsky [...] na drodze kupczewy yednemv wgoſpodzye 20 thalyerow vkradl y themuſch zilochowſkyemv ye dall, a on zaſzyą yemu dzyalu nyepoſtąpyll LibMal 1545/99; ZapWar 1548 nr 2668; A gdy iedná niewiáſtá ná to przyzwoliłá/ á druga nieprzyzwoliłá: mowiąc/ że zchęćią cżęśći ſwey poſtąpi drugiey/ gdyby tylko dźiećięćiá nierośćinano: poznał Sálomon prawie máćierzyńſki głos ná rośćięćie niezezwaláiący ModrzBaz 89v; SkarŻyw [236].
postąpić co (5): yako my przythem Były ysch szlachathna zophia zona nyegdy szlachathnego (oydz) oydrzeya [!] szradzyn poszthapyla kopa po Czorcze szwoyey katherzynye slathnemv Mykolayowy szvnyeszthowo szpakow sic etc. ZapWar 1510 nr 2072, 1524 nr 2297, 2336; CzechRozm 252; Y przewiodł to ná nich/ máiętnośći ich oſzácowawſzy/ że iedni woleli pieniądze wziąć á oſiádłośći poſthępić/ á drudzy [...] woleli że im odlicżono to co zá co ſtało/niżli ku oſiádłośći ſwey znowu przyść. Phil Q4; [ZapWpolKośc 1547 9/22v].
[postąpić co z czego [= na mocy czego]: Item yſz czy panovye Bylanczſzczy woycziech y marczyn braczya rodzeny poſthampyly zvgodi yednaczſkiej albo przyaczyelſkie Blotha wpoly ZapWpolKośc 1543 8/575.]
[postąpić co z czego [= na mocy czego] do czego: Który [drugi] cerograf powiada p. Jakub, że jest zatrzymany, a tak uchodząc prawa, albo przysięgi zgodziwszy się z nim [z p. Jurgą] wróci mu on, a on za to z ugody postąpił do spólnego działu fl. 50. InwMieszcz 1597 nr 301.]
postąpić za co (1): Ktorżysz to na imię Sliachetny Wawrziniec, y Dominik Tokarscy. dali, y zapłaćili, temuz Marćinowi Tokarskiemu Wlaſnemu Oicżymowi tak zgrunthu, iako, i zewsżitkkich ruchaiąćich rzecży w Tokarach, za co iemu poſtąpili, i zaplaćili dostatecżnie ZapKościer 1581/19v.
postąpić dla czego (1): [Starosta] mieyſcá beſpiecznégo ná zamku náſzym Lubelſkim dáć ma/ y dla ſądów gmáchu pozwolić y poſtąpić SarnStat 418.
[postąpić ku czemu: aby nam, abo tego swego dworu [...], abo tego który nań po nieboszczyku biskupie łuckim przypadł, żeby go ku potrzebie naszej postąpieł. ListyZygmAug 1550/192.]
[postąpić co ku czemu: Nad tho cząſzcz y polowyczą wyąthſchą ſtaynye thilowey [...] thaſch Pany Margorzatha omyenyonemu Hanus ſcholczewy ku thakoweyze ſzwyebodzie yakogy gmachi przednye poſthąpila ZapWpolActAdv 1545 202/199v.]
cum inf (1): ktory [chmielnik] leſzy wedle Iana Kvrka, temu postąpeli oboye vſzywacz do ſmyerczy marczanowy [!] Karwaykowy ZapKościer 1582/27v.
»placu postąpić« (1): SIoſtry ogien napalono/ Y plácu nam poſtąpiono: Czemu ſobie rąk nie damy/ A ſpółem nie záſpiéwamy? KochSob 56.
»postąpić przodek« (1): Poſthąpiwſzy nieiáki przodek Zydom. Wylicza obmowy y potwarzy niektorych. A okázuie Zydy y pogány być grzeſznymi z przyrodzenia BibRadz Rom 3 arg.
postąpić czego (1): á on ſię znimi żártem tárguiąc: gdy do máłey ſummy/ ktorą by był pewnie zápłaćić mogł [...] przyſzło/ y iednego im złotego poſtąpić niechćiał. SkarŻyw 274.
postąpić czego (1): Ale iż on cżłowiek yáko proſtak ták rozumyał/ poſtąpił mu tego y rzekł: [...] GliczKsiąż M4; [przeto gdyby tu co mocnego przećiw ſprzećiwnikom ſwym bacżył/ nigdyby iym tego świadectwa nie poſtąpił BudArt Zv].
[postępić w czym: Iedno iż miedzy ludźmi/ podnieſionego ſercá zgodá być niemoże/ Gdy ieden drugiemu poſtępić niechce/ wdobrich rzeczach/ iedno chce kożdy/ áby ná iego przeſtáło ErazmJęzyk Kk3v (Linde).]
[postąpić kim [= kogo]: Oto w niepráwośći vrodziłem ſię/ á w grzechu zgrzałá mię (marg) [...] poſtąpiłá mną (álbo pocżęłá mię.) (-) mátká moiá. BudBib Ps 50/5[7].
[»postąpić albo począć«: BudBib I 302d marg cf postąpić kim.]
Synonimy: 1. iść, pość, ruszyć, ruszyć się; a.γ. oddalić się, odejść, odłączyć się, odnieść się, odstrzelić się; 3. począć, uczynić, udziałać; 5. dojść, dostać, osiągnąć; 7. dać, oddać, uchwalić, ustanowić, ustawić; 9. począć, zaść; 10. obalić się, paść, upaść.
Formacje współrdzenne cf STĄPIĆ.
Cf POSTĄPIENIE, POSTĄPION
JDok